De tweede stap voor communicatie op zee

Nadat we de Into de Blue hebben uitgezwaaid heeft Ben de AIS transponder geïnstalleerd. De AIS (Automatic Identification System) is een apparaat dat wordt ingezet om de veiligheid van schepen op zee (wij dus!) en het binnenwater te vergroten. Het wordt met name door de grote vaart gebruikt wordt, maar je ziet het nu ook steeds meer bij zeegaande jachten.

Het apparaat zendt om de zoveel seconden/minuten automatisch een signaal uit met een aantal statische (vast geprogrammeerde) gegevens van ons schip, zoals:

• Wie we zijn (Naam, Callsign, MMSI nummer)
• Hoe lang & breed we zijn
• Wat voor soort schip we zijn

En daarnaast kunnen wij zelf ook een aantal dynamische gegevens invoeren, die worden meegegeven met het signaal, zoals:

• Wat onze positie is
• Wat onze koers is en hoe hard we zeilen
• Waar we heen gaan
• Wat onze verwachte aankomst tijd is
• En we kunnen ook nog ingeven wat voor vracht we voeren… aangezien we geen vrachtschip zijn skippen we deze optie maar…

Het uitzenden van het signaal gebeurt automatisch, maar alleen als wij dat willen, we kunnen het zenden van het apparaat ook uitzetten (dit doe je als je bv. stil ligt in de haven). De radiosignalen die worden uitgezonden, worden ontvangen door AIS-transponders op andere schepen en door walstations. Zij kunnen dan bv. voor ons uitwijken als we ‘op ramkoers’ liggen. Daarnaast kunnen wij ook signalen van andere schepen in de buurt (met een AIS transponder) op ons eigen scherm van de plotter & marifoon zien met positie, koers en snelheid. Dus als zij de koers niet verleggen, kunnen wij nog overwegen dat te doen!

Stap 2 voor communicatie op zee is ook gelegd. We hebben de aardlint aan 1 kant in de lak gezet. En we hebben van Martin (supplier) nog een aantal nieuwe (lees grotere) klemmen voor de kabels gekregen. De oude meteen maar vervangen.