De Reef Identification serie

Reef Creature & Fish

Reef Creature & Fish

We hebben laatst twee boeken van de Reef serie gevonden bij een tweede hands winkel gevonden. Lucky basterds! het zijn prachtige naslagwerken over vissen en andere onderwater beestjes in de Caribische Zee! Kunnen we jullie nog meer lastig vallen met weetjes over alles wat leeft in de Caribbean.

Nu wilde het geval dat de schrijvers van deze serie bij Dive Buddy op bezoek zijn en een presentatie geven met prachtige foto’s. Dat willen we wel meemaken! Eenmaal daar bleek deze presentatie een week geleden al gegeven te zijn (sorry missed that!) en de schrijvers zijn alweer met het vliegtuig vertrokken naar de US of A. We kregen wel een andere presentatie met voornamelijk duikfilmpjes uit de omgeving van Bonaire. Ook mooi, maar we hadden meer verwacht. Gelukkig hebben we de boeken nog!

World Clean up Day Bonaire

Before

Before

Plastic flessen / doppen / glazen potjes / injectiespuiten / doppen / kinderspeelgoed /tandenborstels / wc-bril / touw / foam letters / kwasten / kersttak / aanstekers / doppen / slippers / gymschoenen / deodorantflesjes / kratten / plastic zakken / borstels /doppen / kammetjes / glas / blikjes / plastic bestek / doppen / eetbakjes / lipgloss / tube zonnebrand  en o ja hadden we het al vermeld… heeeeeel veeeeel doppen!

Om 6 uur gaat de wekker en doen wij langzaam onze ogen open… het wordt al licht. Kopje koffie / thee, broodjes smeren, spullen pakken, we zijn er klaar voor!

Verzamelen bij Selibon

Verzamelen bij Selibon

We worden door Alex & Sylvia opgepikt en rijden naar het nog vrij nieuwe afval inzamelterrein van Selibon, vlakbij de warehouse. Het ontvangstcomittee staat al klaar bij de standjes, we worden ingeschreven bij het ‘Team Stinapa’ en krijgen als bewijs een soort ticket. Daarnaast krijgen we van Selibon handschoenen, zakken, heerlijke krentenbollen en flessen water (in plastic, klein minpuntje). Als we staan te wachten mogen we zelfs een kopje koffie pakken van het huis om nog even wakker te worden. “Het is wel selfservice hoor, maar voel je thuis!”

Er hebben zich rond de 500 mensen aangemeld voor de World Clean up Day. Je kon van te voren het gebied opgeven, dat je wilt schoonmaken met een team / bedrijf. Wij zijn ingedeeld bij het team van Stinapa en de Sea Turtle Conservation Bonaire en zij hebben Buca Washikemba, aan de oostkant van Bonaire uitgezocht. Dit is een strandje waar schildpadden normaal eieren leggen (schildpadden keren altijd terug naar het strand waar ze zelf geboren zijn), maar wat nu bezaaid ligt met aangespoelde voornamelijk plastic rotzooi.

Het was best zwaar in de volle zon. En inderdaad, we moeten veel bukken! Maar voor het goede doel hebben we wel wat over. We zijn de tel kwijt geraakt maar we hebben zeker ieder 5 zaken vol plastic verzameld. Deze zakken leggen we klaar voor de ophaaldienst op de parkeerplaats. Daar worden we tussendoor verwend met voldoende ijskoud water, krentenbollen, watermeloen en sinaasappels. Heerlijk als het zo warm is! Aan het einde van de ochtend is het strand nagenoeg schoon en ligt er een geweldige verzameling plastic zakken op de parkeerplaats. Deze worden na afloop meteen opgehaald door de mannen van Selibon. Goed bezig!

After

After

Wat is het meest vreemde dat we vinden?
Het is bizar om te zien dat veel plastic verpulvert op het moment dat we het oppakken, het valt spontaan uit elkaar in veels te kleine stukjes… Dit gebeurt vooral bij de plastic verpakkings bakjes van (afhaal)eten. Jammer genoeg belanden deze stukjes plastic weer in het water, worden gegeten door dieren of verpulveren nog meer en drijven op de stroom naar een centrale plaats in de oceaan, waar zich de inmiddels de welbekende Plastic Soup vormt! Daarnaast verbazen we ons over de grote hoeveelheid injectiespuiten, grote hoeveelheid doppen in alle soorten & maten (ze moeten verboden worden!) en het plastic kinderspeelgoed…  Het meest bizarre dat we vinden is een wc-bril.

Selibon haalt meteen het verzamelde afval op!

Selibon haalt meteen het verzamelde afval op!

Na afloop is er nog een prijs te winnen met onze tickets. Bij het noemen van het eerste nummer reageert er niemand. Ben zegt; “Goh Ing, kijk jij eens, dat moeten wij zijn, want niemand reageert…” En tot onze verbazing klopt het! Ik heb eerste keuze en win een ketting met schildpad van de Sea Turtle Conservation Bonaire. Daarna zijn we klaar en trakteren ons zelf op een lokale geiten stoba (stoofschotel) bij de Restaurant De Brandaris.

Hoe lang doet zwerfvuil er over om te verteren?
En als we dan toch lekker bezig zijn vragen we ons meteen af hoe lang iets er over doet om te verteren:

Bananen -en sinaasappel schil  2 tot 5 weken

Sigarettenpeuk                           1 – 5 jaar

Plastic tas                                  10 – 20 jaar

Bierblikjes                                   50 jaar

Leer                                            50 tot 80 jaar

Plastic waterfles                         450 jaar

Nylon draad                                600 jaar

Glazen fles                                 1000 jaar

Best heftig als je leest hoe lang het soms duurt…

Fish of the Day: French Angelfish en Tarpon

Eten??!!

Eten??!!

We hebben wandeldagen en snorkeldagen…. Er zijn wel meer varianten, maar die laten we hier maar even achterwege… Vandaag hadden we een mooi snorkelmomentje dat we jullie niet willen onthouden. We plonsen te water en zwemmen eerst naar de ‘muur’ achter onze boot. Dit is het gedeelte waar het achter de mooringplaats ineens veel dieper wordt. Op de rand zwemmen duizenden Sergeant Majors en een paar French Angel vissen.

Dansen met de French Angel Fish

Dancing with French Angel fish

Dancing with French Angel fish

Als we onze hand uitsteken, komen ze naar ons toe zwemmen. Totaal niet bang, scheren ze op een paar centimeter langs ons gezicht. Een prachtig gezicht.

Daarna gaan we nog even bij het rifje kijken. Onderweg zien we een paar grote Palometa’s met een over boord gegooide vissenkop stoeien. Terwijl ik ze film komt er ineens een knoeperd van een Tarpoon mijn beeld binnen zwemmen. Ik schrik me dood. Wat een kop! En die bek!! En dan komt ie ook nog naar ons toe zwemmen… Hij is zeker een dikke meter groot (en ze kunnen wel 2,5 meter lang worden)! Maar gelukkig niet geïnteresseerd in ons. Hij zwemt alweer terug naar het stuk vis. Meestal zwemt ie meteen uit onze buurt, maar nu trekt de vissenkop en kunnen we hem op ons gemakkie (op een afstandje… dat dan weer wel) volgen.

De Tarpoon:

Wandelen parallel aan de Queens Highway

De route langs de Queens Highway

De route langs de Queens Highway

Yep, we gaan weer eens wandelen. Om 14.00 uur worden we door Alex & Sylvia opgehaald. Deze keer gaan we richting de Queens Highway, in de buurt van Tolo en Karpata aan de westkant van Bonaire.

De blauwe stenen markeren een fietspad

De blauwe stenen markeren een fietspad

We parkeren bij een duikschool en volgen vandaar uit het zandpad aan de linkerkant van de weg. Ben blijkt maar 1 schoen bij zich te hebben en wandelt vandaag op bootschoenen! De weg is prima te wandelen. Links & rechts zien we harde lava ondergrond, die maar weinig verschillende vegetatie toelaat, waardoor deze wat eentonig is.

Landhuis Karpata

Landhuis Karpata

Alle track app’s op de smartphones lopen mee, toch presteren we het om een afslag te missen en voor we het door hebben zitten we vlakbij het verlaten Landhuis Karpata. Op de muur zit een Iguana die ons een beetje achterdochtig aan kijkt, alsof hij wil zeggen “weet je wel hoe ver het terug lopen is?”…

Een rustmomentje

Een rustmomentje

Zegt ie Kri Kri of Kra Kra?
Eerst maar even een rustmomentje inbouwen met versnaperingen aan een tafeltje met uitzicht op zee. Er zit niets anders op dan langs de Queens Highway terug te lopen. We schatten in dat het nog 7 km lopen is en het begint al te schemeren! Dus dat flink doorstappen. Het eerste stuk is eenrichtingsverkeer (de verkeerde kant op, dus liften is hier geen goed idee). We lopen langs rotswanden en pakken af en toe een zijpad.

Geelvleugel Amazone Papegaai of Lora

Geelvleugel Amazone Papegaai of Prikichi?

Op de cactussen zitten groen gele vogels heerlijk te keuvelen. Maar is het nou de Lora (Geelvleugelamazone Papegaai) die volgens George de ranger uit het Washington Slagbaai Park “Kra Kra” zegt of de of Prikichi (Bonairiaanse parkiet) die “Kri Kri” zegt? Tsja…. We denken dat het Prikichi’s zijn. Ze lijken sterk op de Lora, maar zijn wat kleiner, hebben een felgekleurde oranje/gele kop en zijn luidruchtiger. Ze verzamelen zich tegen de avond op cactussen en babbelen er dan vrolijk op los. Als we wat tegen ze praten, snavelen ze vrolijk terug. Onderweg kwamen we ook al de ‘gekraakte’ termietenheuvel tegen. De Prikichi heeft namelijk de gewoonte om in een termieten heuvel zijn nest te maken, ongeacht de huidige bewoners. De termieten hebben weinig keuze dan verder in symbiose met de Prikichi te leven…

De 'gekraakte' termietenheuvel

De ‘gekraakte’ termietenheuvel

 

Als het tweerichtingsverkeer wordt en er komt een auto aanrijden steken we onze duim omhoog. We mogen in de achterbak meerijden met deze familie! Heerlijk, het was toch nog zo’n 4 km lopen tot de auto!

We sluiten de avond af met Happy Hour (redden we net!) en verdiende hamburgers bij Zazu.

Snorkelen bij Klein Bonaire

Vandaag hebben we de dinghy gepakt naar Klein Bonaire, een klei onbewoond eilandje voor de kust van Bonaire. Het is met onze dinghy best wel een stukje varen, maar het snorkelen is een feestje, dus daar hebben we de natte terugtocht voor over.

Fish of the Day
We spotten naast de gebruikelijke visjes een schildpad, de platte Scrawled File Fish, een zeer nieuwsgierige oranje & bruine Whitesporred File Fish en een prachtige Midnight Parrot Fish!

De Lionfish pizza van Pasa Bon Pizza

Daar is tie dan, de Lionfish Pizza!

Daar is tie dan, de Lionfish Pizza!

De Lionfish hunters op Bonaire weten wel raad met de overvloed aan vervelende Lionfishes, die de Caribische wateren teisteren omdat ze geen natuurlijke vijanden kennen. Ze vangen ze en droppen ze bij Pasa Bon Pizza (het restaurant met het enige stoplicht op Bonaire) en daar maken ze er pizza van!

En hoe smaakt dat nou Lionfish?
Naar witvis, niet echt een uitgesproken smaak en de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat de Lionfish een beetje ondergesneeuwd raakte door de jalapeno pepers & zure room. Maar het was een lekkere pizza hoor!

Btw, De Lionfish is een roofvis en eet alle rifvisjes op. Hebben wij toch even mooi geholpen het rif een beetje te beschermen 😉

Op zoek naar de witte uil bij de grotten van Bonaire

De route langs de rotsen bij Bolivia (Arriba, Mei Mei en Abou)

De route langs de rotsen bij Bolivia (Ariba, Mei Mei en Abou)

Tijdens de boodschappen lopen we Alex & Sylvia (jaaaa, die van de popquiz van gisteren) tegen het lijf in de supermarkt Bondigro. Klein wereldje! Als we ze vertellen over ons bezoek aan de grotten en dat we een witte uil hebben gezien is de beslissing snel genomen; we gaan nog een keer op grotten expeditie en op zoek naar de witte uil. Alex is namelijk ‘vogelaar’ en de witte uil staat nog op zijn verlanglijstje. Daarnaast is het een prachtige tocht en vinden wij het he-le-maal niet erg om deze nog een keer te doen.

Pootjes aan de bomen... Voodoo???

Pootjes aan de bomen… Voodoo???

De grottenroute ligt aan de oostkant van het eiland. We beginnen nu aan de zuidkant bij Lagun. We rijden langs de landfill en pakken links de dirtroad naar de grotten. Ik pak de App Trails op de iPhone met de route van de vorige keer er weer bij en we rijden maar een keer (in het begin) verkeerd. Daarna volgen we het zandpad langs de grotten moeiteloos. We blijven dicht bij de grotten, bij twijfel pakken we de weg links die zo dicht mogelijk bij de grotten blijft. Overal stappen we uit, op zoek naar de witte uil en natuurlijk bekijken we de prachtige druipsteengrotten met hier & daar Indian Inscriptions.

Het is Happy Hour bij de heremietkreeften!

Het is Happy Hour bij de heremietkreeften!

Als je een grot inloopt en stil bent, hoor je iets lopen. Het blijken de heremietkreeften te zijn. Happy Hour valt vroeg!

De Brandaris bij ondergaande zon

De Brandaris bij ondergaande zon

Helaas zien we deze keer weinig vogels en al helemaal geen witte uil, maar de tocht is wederom prachtig en vlak voor zonsondergang zitten we weer op de gewonen weg naar Kralendijk. We drinken nog wat tijdens de Happy Hour bij Zazu en als we een pizza willen bestellen bij Pasa Bon Piza blijkt de keuken al dicht… De Lionfish pizza moet nog even wachten en Sylvia & Alex zetten ons weer netjes af bij Karel’s, waar onze dinghy ligt. Machtig mooi dagje!

Op stap met Alex & Sylvia

Op grotten expeditie met Alex & Sylvia

Popquiz bij Little Havana op Bonaire

Popquiz Little HavannaEen keer per maand is er een Popquiz bij de bar Little Havana. Tijdens het nuttigen van de soep met ballen op maandag zie ik de aankondiging hangen en geef spontaan “Team Acapella” op! Hoe het team eruit gaat zien…? Geen idee. Wat we moeten doen…? Ook geen idee. Als het maar een gezellige avond wordt.

De popquiz is een begrip op Bonaire en dat is ook te zien aan de animo. Het is (s)low season, maar Little Havanna zit afgeladen vol op een ‘gewone’ woensdag avond. Er zijn maar liefst 14 teams. Martin en Ellen van de Acapella hebben versterking opgetrommeld in de vorm van Alex & Sylvia. Verder bestat het team uit Gaby van de Foxy Lady en Lies van de Sylfer. Later komen daar Pim & Hanneke van de Nelly Rose en de totale bemanning van de True Blue nog bij. Een echt zeilersteam zeg maar en we hebben alle brains hard nodig, want de quiz is niet bepaald makkelijk.

We krijgen 6 verschillende vragen, waarbij we in het antwoord de artiest, naam van het lied en aan het einde de overeenkomst moeten vermelden. Elke vraag bestaat uit maar liefst 15 liedjes!!! Dat wordt een late avond! De quizzzzz is vernuftig en met veel enthousiasme in elkaar gezet door DJ Shrek, alias Michiel en Esther van Quiz Bonaire (op Facebook). Wij zetten de joker in op liedjes met ‘Time’ in de titel. Bij Shake, Dutch Disco, Dupstep, Wat is de overeenkomst en Herhaling zingen & swingen we mee, maar haken we af v.w.b. de antwoorden… Misschien dat we met de joker nog onze eer kunnen redden, want de gemiddelde kennis hield bij de meeste (ik zeg de meeste, want Kerry van de True Blue redt ons van een ware ondergang) bij de jaren ‘90 op….

Om half 1 is de quiz afgelopen en zitten we net naast de poedelprijs. Maar dat mag de pret niet drukken. We hebben een leuke avond gehad!