Prachtig uitzicht vanuit de kuip…

De tocht naar Bequia is ongeveer 62 mijl, dus we verlaten Marigot Bay vroeg. Heel vroeg. Als het licht begint te worden (dat is rond 5.15 uur) staan we op en maken ons klaar voor vertrek. Om half 6 varen we de baai uit, terwijl de vogels uit volle borst zingen. Verder is er niets te horen. Iedereen om ons heen is nog in diepe rust. Er staat vlak onder de kust niet veel wind en het is heiig. We kunnen het volgende eiland nog niet eens zien.

We zeilen wat meer naar buiten om wind te pakken en zeilen met een gereefd grootzeil en genua verder naar het zuiden. We hebben halve wind, rond de 20 knopen. De golven zijn rustig. Met name bij het eiland St. Vincent staat weinig wind, maar we hebben uiteindelijk alles gezeild. Eenmaal voorbij het eiland St. Vincent zien we in de verte een groep dolfijnen, maar ze hebben weer geen zin om te spelen en komen niet naar de Blabberboot. Vlak voor Bequia horen op de VHF nog een mayday van een klein vissersbootje. Hij wordt opgepikt door de veerboot tussen Bequia en St. Vincent en ze slepen hem helemaal naar de haven van Bequia. Wat een service!

We hebben een machtig mooie zeiltocht. Tegen 6 uur lopen we de Admiralty Bay bij Bequia binnen. Het is niet druk en we droppen het anker op een mooi plekje van 5 meter diep aan stuurboord zijde. De grond is wat rotsachtig en het duurt even voor het anker pakt. Ik plons te water en zie dat het Rocna anker voldoende heeft ingegraven. Er zwemt meteen een koffervisje om heen, die niet bepaald bang is als ik naar hem toe zwem.