St. Georges Grenada, de vlaggen van onafhankelijkheidsdag hangen er nog

Wij gaan naar St. Georges, de hoofdstad van Grenada. En het beste vervoer is dan een taxi busje. In het taxibusje zit de chauffeur en zijn ‘propper’, het hulpje dat mensen naar binnen moet loodsen. We sjeesen over de weg, loopt er iemand langs de weg, dan toetert de chauffeur, mindert hij vaart, de zijdeur swiept open en de propper probeert ze naar binnen te lokken. Daarnaast helpt hij je eventueel bij het in- en uitstappen en rekent met je af als je het busje weer verlaat. Als je er uit wilt hoef je alleen maar op het chassis te kloppen, de chauffeur stopt overal, zelfs midden in de tunnel van St. Georges. Ondertussen komen er zware bassen uit de luidspeakers met muziek van de Killer, hij doet zijn naam eer aan!

Sendall tunnel, 1894

St. Georges is een klein, levendig & relaxt stadje, met maar 35.000 inwoners. Het stadje heeft rondom heuvels, van een oude krater en vormt zich rond de grote baai die in tweeen wordt gesplitst door een berg met twee jachthavens en docks voor cruiseschepen. Boven op de berg staat het Fort St. Louis en het ziekenhuis. Op een andere berg staat de gevangenis. Toch bijzonder. In Grenada hebben de zieken en de gevangenen het mooiste uitzicht, ocean view!

De spicemarket is behoorlijk toeristisch. Wij kopen daar een gastenvlaggetje bij een man die achter zijn kraampje ligt te slapen. En als je goed om je heen kijkt zie je dat de meeste dit doen! Bij de Ocean grill met bar aan de haven halen we een Carib biertje. Er zitten twee Duitse jongens die mee varen op een cruise schip en morgen gaan ze weer richting huis. De tijd vliegt, zeggen ze. Dat vinden wij na een half jaar zeilen ook, prompt stoppen ze hun vingers in hun oren!

Een van de door orkaan Ivan verwoeste kerken

Orkaan Ivan heeft hier in 2004 aardig huisgehouden en naast de de nootmuskaat bomen ook de nodige kerken verwoest. Alleen de katholieke kerk is sndsdien herbouwd, zij hadden kennelijk geld.

Welcome to Grenada!

Het was een heftig overtochtje. De windmeter gaf continu tussen de 23 en 28 knopen en tegen de ochtend zelfs 30 knopen aan. De golven waren tussen de 2 en 3 meter en natuurlijk tegen. We voeren met een gereefd grootzeil en genua en we moesten aardig hoog aan de wind varen. En de stroom zette ons ook nog eens naar het westen. Ondanks de bakken water die over het voordek stroomden, bleef onze dinghy strak liggen op het voordek. Soms lag ie alleen wat te drijven. Pas in de baai hadden we geen golven meer. De wind bleef wel staan!

Prickly Bay
We zijn in Prickly Bay gaan aan de zuidkant van Grenada liggen. In deze baai kun je perfect inklaren bij Prickly Bay marina. We hebben nog niet eerder zo’n volle baai meegemaakt. Er lagen zeker 100 zeilboten achter hun anker. Wij kozen een plekje in het begin van de baai voor een strand met palmbomen. Daar was het heerlijk rustig en konden we perfect ankeren. Het strandje bleek later wel prive strandje, maar het oog wil ook wat!

Ons anker lag op 10 meter diepte en we konden het met het blote oog nog niet zien. Het lukte ons ook niet er naar toe te zwemmen, omdat onze oren protesteerden. Dit moet maar even wachten tot de volgende heldere baai.

Inklaren
Je hebt in Prickly Bay twee marina’s. In Prickly Bay marina kunen we inklaren. Customs & immigration zitten in 1 gebouwtje met de bureautjes tegen elkaar. En toch stellen ze beiden precies dezelfde vragen! Dhuh! Ze hebben daar trouwens wel het mooiste uitzicht van de wereld, dit zal maar je werkplek zijn. Ik zou de hele dag afgeleid worden! We moeten twee formulieren invullen en daarna direct 65 EC, het lokale geld, afrekenen. Dit hebben we natuurlijk nog niet bij ons…. Dus we moeten eerst naar de bank. Op weg naar de bank komen we de Zweedse bemanning van de Aurora tegen. Zij blijken de hele nacht achter ons gevaren te hebben. Wij zijn hun voor het eerst in Tobago tegen gekomen en hebben toen voorkomen dat ze een boete moesten betalen. Nu hebben ze er voor gezorgd dat wij geen boete krijgen en hebben ons het geld geleend! Goede karma!

Meteen terug naar de douane, op tijd met betalen (voor 16.00 uur) en geen boete! We kregen een stempel, inklaringspapieren en mogen weer 30 dagen blijven. Daarna zijn we zelf geld gaan halen. Om geld te halen moeten we naar Big Fish. Uhhh, where? Big Fish blijkt een restaurant aan het water bij Spice Island marina en Budget marine. Voor het restaurant hebben ze een dinghy dock en kun je je bijbootje prima achter laten. Van hier uit zijn we langs de kant van de weg naar de bank gelopen en hebben we ons zelf daarna op een koud Caribje getrakteerd! We made it.

Op het geld van Grenada staat zelfs nootmuskaat afgebeeld

Betalen met Eastern Caribbean Dollars
Ze hebben hier Eastern Caribbean Dollars. Het is wel mooi want op het geld staat waar we dit allemaal kunnen gebruiken: Grenada, St. Vincent & de Grenadines, Dominica, Montserrat, Antigua, Anguilla, St. Lucia en Nevis. Voorlopig kunnen we hier dus even mee toe!

In de baai hebben ze ook een cruisersnetje, maar het blijkt verhuisd van kanaal 68 naar kanaal 66 en ze missen netcoordinators, dus het is lang niet elke dag. So be it. Wij vinden onze weg wel!