Wandelen over Le Gros Morne naar Grand Anse

We strekken vandaag de benen en lopen het pad naar Grand Anse, het mooiste strand van Guadeloupe, over de berg Gros Morne. Het pad begint na het kerkhof en voor de school. De borden die het begin van het pad aanduiden staan achter het voetbalveldje. Het pad is behoorlijk steil, dwars door de bossen omhoog  over stenige roetsjpaden. Gelukkig was er onderweg genoeg te zien dat afleidde. Grote zwartgeel gestreepte rups met een rode kop, kikkertjes, grote vlinders, mieren die bladeren dragen die veel groter zijn dan zijzelf. De afdaling was prettig en het strand was mooi, er was alleen niet veel te doen en een biertje zat er niet in. Daarvoor moesten we terug lopen naar het stadje. Gelukkig was de terugtocht een eitje via de openbare weg. Binnen 15 minuten stonden we weer in Deshaies.

Voor het avond eten waren we uitgenodigd op de Full Circle en we werden er onthaald met een heerlijke Rumpunch. Bert & Annemarie waren ook net gearriveerd en samen hebben we een heerljke verse tomatensoep en pasta salade gegeten.

Een ontmoeting tussen twee mascottes

Een ontmoeting tussen twee mascottes

Een ontmoeting tussen twee mascottes

Captain Blabber is onze derde opstapper. Nou ja, hij vindt eigenlijk dat hij de Kapitein van de Blabberboot is, maar wij weten beter!

Tijdens onze trip over het eiland Guadeloupe maakt hij kennis met Jaap de Aap, de mascotte van de Full Circle. Da’s gezellig. Dan maar even samen op de foto terwijl Japie voor het eerst in de lianen hangt! Captain Blabber houdt het op een stevige steen als ondergrond!

 

Lees meer avonturen van Captain Blabber op Facebook: https://www.facebook.com/CaptainBlabber

Tour de Basse Terre met de huurauto

Om 9 uur worden we door Paul en Monique van de Full Circle opgehaald en gaan we naar onze huurauto. Hij staat er nog, ondanks dat de achterdeuren niet op slot kunnen. We kiezen voor de zuidelijke route onderlangs, zodat we ook de watervallen bij de vulkaan kunnen zien.

De wegen zijn echt geweldig! En wat is het eiland mooi groen. Overal zie je prachtige bloemen. De flamboyanten (Flametrees) staan in bloei. Het stikt op het eiland van de mangobomen, elke tweede boom is wel een mangoboom. En ze hangen over van de rijpe vruchten. Het is mango season! We hoeven deze keer niet aan de slag met stokken om ze naar beneden te krijgen. Ze vallen zo van de boom, klaar om door ons opgeraapt te worden. Als we aan het begin van de route een zijweggetje inslaan, belanden we onder een enorme mango boom en we stoppen onze kofferbak vol met rijpe mango’s! En we kunnen het niet laten om er meteen een paar te eten. Lekker ontbijtje!! Ben stelde al voor de volgende keer een autootje met open dak te huren. Dan parkeren we deze onder een mangoboom en vallen de mango’s zo in onze schoot!

We rijden verder langs de kust naar het zuiden richting de Traversee. Dit is een weg die het eiland dwars doormidden snijdt naar de andere kant, langs tropisch regenwoud, meren, rivieren, bergen (la Mamelles) en bananenplantages. Een geweldige route. Aan het einde van de route belanden we bij een rumfabriek en kopen er een flesje rum agricole van 50%.

Volgende stop is de waterval. Deze zit aan de zuidkant van de vulkaan. we rijden via kleine weggetjes door de bergen naar de Chutes du Carbet. Halverwege blijkt onze dieselmeter al een tijdje plat te staan en we rijden nog steeds de bergen op! Gaan we dat wel redden? We komen geen bezinepomp meer tegen en bij navraag blijkt dat we terug moeten naar de kust… mmmm. Dan eerst maar even naar de waterval, verder omhoog. Bij de Chutes du Carbet lopen we via een prachtig onderhouden pad, dwars door de bossen, naar de 1e verdieping en het zicht op de waterval is redelijk.

Op de terugweg rijden we langs een grote kustplaats om te tanken. Het wordt best spannend. Maar we halen het net! Ondertussen doen we ook nog wat boodschappen. Langs de kant van de weg kopen we verse ananas en tomaten. De beste man doet alles met een rekenmachine (uitrekenen hoeveel het kost maar ook wat hij terug moet geven). Je kunt beter gepast geven, want zelfs met de rekenmachine gaat het nog fout! En daarna gaan we langs de Leaderprice. De Aldi van de Carieb. Daar kunnen we weer wat voorraden aanvullen en yoghurt kopen! Heerlijk zuivel!! Dat hebben we gemist.

Het was een ambitieus rondje met af & toe een race tegen de klok en diesel, maar zeker de moeite. Wat een mooi eiland!

Death in Paradise

Death in paradise

Death in paradise

Deshaies is een klein plaatsje, met een heuse kerkklok, die elk uur slaat! Het lijkt wel of we weer in Europa zijn. Met de dinghy gaan we naar de kant om in te klaren. Terwijl we de Pelican binnen lopen om in te klaren, lopen we tegen Paul & Monique van de Full Circle aan. Zij gaan ook net inklaren. We zijn op de Franse eilanden en daar gaat het inklaren via een computer systeem. Een eitje. Je vult je gegevens in, dit wordt uitgeprint en we betalen 4 euro. En klaar is Blabber! We zijn ingeklaard en hoeven nergens anders meer heen, dus we kunnen op zoek naar een plekje om te internetten.

We pikken in de baai voor het eerst geen gratis netwerkjes op. Op de kant kunnen we ook geen gratis netwerkjes vinden, dus dan maar naar een café met internet (ook schaars!), kunnen we meteen een Frans kopje koffie doen. We belanden bij La Croissiere en moesten daar ondanks de kop koffie ook voor het internet betalen. En fors ook! 2 euro per persoon, per uur!!! Wattt? Dat is duurder dan het kopje koffie. Belachelijk. We zijn nu al 9 maanden onderweg en hebben totnutoe nergens hoeven betalen voor internet als we er iets drinken. Wat een slechte service zeg. Als we gaan afrekenen willen ze van ons 18 euro hebben. Dacht het niet. Uiteindelijk zeggen we dat we maar met 2 personen hebben zitten internetten. Ze kunnen het toch niet controleren! We komen weg met 8 euro en dat is eigenlijk nog veels te veel. Maar later blijkt aan boord dat ik dit signaal wel kan oppakken en we hebben de code!! Dus voor 8 euro hebben wede rest van ons verblijf in Deshaies goed internet in de baai.

In het stadje zijn trouwens opnames van een komische BBC politieserie, Death in Paradise. Kennen jullie dat? Ze schijnen al in seizoen 3 te zitten. We hebben nog geprobeerd als figurant mee te doen. Paul wilde zelfs de doorgaan voor de Franse stokbrood moordenaar. Maar ze hebben helaas niemand nodig.

Voor morgen huren we samen met de Paul en Monique een autootje huren. We gaan Basse Terre verkennen. In Deshaies kun je overigens geen auto huren. Maar een vriendelijke mevrouw bij de duikschool belt voor ons iemand in een dorp verderop. De auto wordt om 17.30 afgeleverd.

Die LUUUUCCCCHHHHTTTT!!!!

Plymouth vanaf zee

Plymouth vanaf zee

De vulkaan is niet dood, hij leeft nog! Vanmorgen om 6 uur ging de iPhone af en een half uurtje later gingen we anker op. Het is grijs & grauw, echt Nederlands weer maar dan met hogere temperaturen. We willen graag Plymouth nog vanaf zee zien en zeilen onderlangs de west kust. Eenmaal onder de ‘rook van de vulkaan’ werden we getrakteerd op een enorme putlucht. Niet normaal. In a split second stoof Ben naar binnen om onze afvoeren te checken, maar twee seconden later legden we de link; de vulkaan! Rotte eieren (= zwavel)lucht. Oef! Helaas zagen we niet veel van Plymouth. Het regende te hard, er hingen veel wolken boven/voor de vulkaan en de zon scheen recht in de camera…

Achteraf bleek dit ook niet de meest slimme route naar Guadeloupe. Eenmaal onder het eiland vandaan hadden we wind tegen! Twee keer pech. We gingen al motor zeilend verder. Blabber danste met de golven en baande zich een weg naar Deshaies (spreek uit Day Hay… nee geen Hay Day!!.), Guadeloupe. Terwijl ik het gevoel had op een rodeostier te zitten. Wat een gehotseklots. Om 16.00 uur lopen we de baai van Deshaies binnen en deze is geweldig, lekker rustig en we kunnen met gemak een plekje uitzoeken op ongeveer 6 meter diepte. We kiezen een ankerplekje dicht onder de kust, aan de noordkant van de baai. Morgen gaan we wel inklaren. Voldaan hijsen we de Franse en de gele (inklaar)vlag.