Website update

We liggen met de boot voor een cafe / restaurant met internet en ze zijn vandaag gesloten vanwege de carnaval. Maar wat ze niet hebben uitgezet is het internet! Dus ik kan heerlijk op hun terras zitten, onder een afdak en uit de zon Moi moment om dhet grootzeil te repareren en de website eens grondig onder handen nemen. We hebben nog heel veel foto’s en filmpjes die we i.v.m. slecht internet niet eerder op de site hebben geplaatst.

Het is voor jullie naturlijk niet handig om de hele site terug te scrollen op zoek naar nieuwe beelden, dus hieronder volgen een paar links naar onderdelen die ik heb aangevuld. We hopen dat het zo makkelijker is!

Verhalen met terug werkende kracht

  • Over de Canarische eilanden hebben we nog helemaal niets gepubliceerd, terwijl we daar wel een fantastische tijd hebben gehad. We hebben voor anker gelegen bij Isla Graciosa en de vulkaan beklommen, klik hier voor het verhaal en de foto’s
  • Daarna hebben we het eiland Lanzarote rondgereden in een kleine mini-van samen met de crew van de Gaia en Nostress, klik hier voor de link naar deze tekst
  • En de wijnbouw is ook wel een klein blogje waard, klik hier kun je meteen zien hoe ze de druiven oogsten met kamelen!

Filmpjes met terugwerkende kracht

  • Fez, Marokko was een ware cultuurshock en daarvan hebben we twee korte impressies gemaakt, klik hier voor het twee filmpjes
  • Altijd al een zelf een sahara willen maken? Klik hier voor het filmpje waar Thea van de Nostress een hoofddoek krijgt omgeknoopt
  • Een korte impressie over het geloof in Fez, Marokko, klik hier
  • De eerste keer dat we een poging tot uitklaren doen in Marokko, klinkt de eerste oproep tot gebed. Het is op de steiger een drukte van jewelste, terwijl de man in zijn toren ongestoord zijn oproep doet. zijn opriep tot gebed doet. De douane  komt pas na het gebed aan boord. Wil je weten hoe dat gebed bij zonsopgang klinkt , klik hier
  • Eindelijk krijgen we een go van de marineros en mogen we uit Marokko vertrekken. We varen bij zonsopgang achter het loodsbootje aan, krijgen we bij de haveningang toch een paar gigantische golven…. gelukkig had ik de iPhone aanstaan, klik hier voor het filmpje
  • Benieuwd hoe dat nou gaat met de SSB midden op zee: klik op deze link voor het filmpje
  • Onderweg naar Danpaati heb ik een leuk filmpje gemaakt van onze korjaaltocht langs de sula’s over de Suriname rivier. Een geweldige tocht, klik op deze link voor het filmpje

Wat een lekker gevoel dat we weer een beetje bij zijn met de verhalen… Er moeten nog veel meer foto’s op geplaatst worden, maar dat komt… We gaan ons nu voorbereiden op de BIG carnavalsoptocht. Morgenochtend om 6 uur moeten we klaar staan en worden we door een taxi langs de route in Port of Spain gedropt.

Oversteek vanuit Marokko naar Isla Graciosa

We vertrekken weer uit Rabat, Marokko

We vertrekken weer uit Rabat, Marokko

We gaan vandaag voor de tweede keer uitklaren, alleen starten we nu een uur later i.v.m. het verschuiven van hoog water.  Deze keer gaan er 10 boten weg, dus ze komen weer naar de steiger voor de uitklaringsprocedure. Helaas komt ‘snuf’ de drugshond deze keer wel aan boord, maar hij durft de trap niet af en we moeten alle bovenraampjes wijd open zetten zodat hij kan door de ramen kan snuffelen. Dat doen we met alle plezier. We vinden het helemaal niet erg dat deze haarbal niet naar binnen komt. Ondertussen gaat er wel een ambtenaar naar binnen om een kijkje te nemen. Ben moet nog even het motorluik open maken, zodat hij zeker weet dat daar geen spullen achter verborgen zitten en daarna mogen we gaan.

Achter het loodsbootje aan

We zijn de eerste boot die achter het loodsbootje van de marina aanvaart. Bij de ingang van het kanaal tussen de twee armen snappen we ineene waarom we vanwege de swell niet eerder weg mochten. We krijgen toch een enorme golven, terwijl het windstil is! 3 enorme golven om precies te zijn. Er komt in een keer een muur van water op ons af, terwijl we omhoog getild worden verdwijnt het loodsbootje uit het zicht achter de golven en daarna klappen we weer met de voorpunt op het water. Spectaculair. Gelukkig had ik de camera aan staan, want je kunt dit eigenlijk niet navertellen, dit moet je zien.

De tocht naar Isla Graciosa is ongeveer 350 mijl en het werd in ieder geval 3 nachten doorzeilen. De was heftig vanwege het weer. We hebben erg slecht weer gehad. Eerst anderhalve dag onweer, overal om ons heen! Daarnaast vielen er grote dikke hagelstenen op ons dek! Echt Nederlands weer zeg maar. Later hebben we ook nog een squall gehad. Het werd ineen pik zwart, de wind nam enorm toe en we kregen een flinke bui. We wisten overigens niet dat squalls hier al voor kwamen. Maar een andere zeilboot waarschuwde via een mayday voor een squall en gaf de coördinaten. Wij bleken dat net gehad te hebben!

Er stond tijdens de overtocht een pittige wind en we hebben de gang er in gehouden. We ‘leven’ om beurten in het zeilpak van Ben. Mijn pak lekt en we hebben het vanwege de vele buien echt nodig. Inmiddels hangen er 3 natte t-shirts en broeken binnen te drogen. Alles is vochtig.

Helaas kregen we ook een brandstof probleem. Waarschijnlijk vervuilde diesel. Er zat wat drab onderin het glaasje van de filter. Om er zeker van te zijn dat het een brandstof probleem was heeft Ben de slang in een jerrycan met diesel gehangen en toen liep de motor weer. Filters vervangen, slang door geblazen en daarna liep de motor weer. En dat allemaal op een hobbelige zee! Chapeau voor Ben want dat valt echt niet mee.

Land in zicht!

Vrijdagmorgen, na drie dagen krijgen we land en de bergen van Isla Graciosa en Lanzarote in zicht. Wat een heerlijkheid. De andere Nederlanders lagen allemaal bij de zuidpunt van Isla Graciosa voor anker en dat was ook onze bestemming. Rond de middag laten we het anker vallen terwijl de zon schijnt! De eerste poging tot ankeren zorgde er voor dat we te dicht op de Gaia kwamen te liggen. Wel gezellig, maar toch niet helemaal de bedoeling. Daarna zijn we helemaal aan de buitenkant gaan liggen. Niet echt een ideale plek, maar in de baai was het met 14 schepen gewoon te vol. Wel apart deze ankerplek. Door de kaart hadden we meer een baai zoals bij Sagres, Portugal verwacht. Aan de voet van een berg met veel beschutting. Dit was toch behoorlijk vlak en open.

De borrelvlag, biertje??

De borrelvlag, biertje??

De Gaia, Dixbay en Nostress lagen er al heerlijk 1,5 dagen achter het anker. Ik had de borrelvlag gehesen, omdat ik wist dat bij hun allemaal het bier op was. “Biertje?” Dit lieten ze zich geen twee keer zeggen! De dinghy’s gingen te water en al gauw zat de kuip van Blabber vol!

Allah wil nog niet dat we Marokko verlaten

We kregen een Annule stempel in ons paspoort!

We kregen een Annule stempel in ons paspoort!

Om 4 uur ging de wekker. Het was nog donker en uit de torens klonk de oproep tot gebed. Op de steiger werd iedereen langzaamaan wakker en was het al gauw een drukte van jewelste. Het kriebelde, we hebben lang genoeg gewacht op goed weer. Maar liefst 13 boten gaan vertrekken. Na de oproep tot gebed komt de politie, snuffelhond en douane naar de steiger, zodat we allemaal in een keer kunnen uitklaren. Het steigertje voor het gebouw van de douane/politie is te klein voor zoveel boten en het proces zou anders te lang duren, waardoor schepen het moment van hoog water gaan missen.

De hond kon niet aan boord komen dus er kwam alleen een douane beambte aan boord voor een check. “Madame, what is this”? vroeg hij bij een groot pakket, het was de dinghy! Stempel in ons paspoort. All clear! We konden we vertrekken samen met de Gaia en de Nostress. Bij het starten van de motor gebeurde er niks! Nog een keer starten en nog een keer… helemaal niks. De start accu bleek helemaal leeg! We kunnen  helaas niet weg tot dit probleem opgelost is en bleven achter terwijl we de andere boten hebben uitgezwaaid.

Terwijl Ben zich over het probleem ontfermde ben ik naar de douane en politie gelopen. Ze waren begripvol en we kregen een dikke, vette ‘annulé’ stempel in ons paspoort. We waren bij deze weer ingeklaard.

Eerst moest er een nieuwe start accu komen. De marina heeft ons een adres gegeven vlak naast de hammam waar wij met de dames geweest zijn, aan de andere kant van de medina. Omdat we de dag er voor al ons geld hadden uitgegeven moesten we eerst pinnen en tot die tijd lopen, want we konden ook geen tram of taxi betalen. Het was maandagmorgen en alle bankmachines deden het helaas niet. Pas een uur later en al een aardig eind op weg vonden we een machine die het deed. Ondertussen liepen we door een buurt die we nog niet kende. Kopje koffie gedronken en voor het laatste stuk een taxi gepakt en ons voor de deur van de auto-onderdelen zaak af laten zetten. Accu gekocht en weer terug met een taxi. Deze heeft ons voor de boot afgezet. Accu er in. Kortsluiting opgespoord. Het bleek het elektronica kastje op de motor te zijn. Voorlopig kunnen we zonder, door met de hand te starten en in de Canaries laten we er een nieuw kastje inzetten. We kunnen morgen weg!

Opnieuw naar de politie/douane. We gaan morgen weg. “Are you sure?” vroegen ze. Natuurlijk, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Tenslotte nog een pizza en verse jus op het terras genuttigd en om 22.00 uur naar bed. Morgen weer vroeg op voor de tweede poging.

Een echte zeiler heeft altijd de wind mee

We staan niet op de kaart, maar hebben toch echt bijna 3 weken aan de Casablanca steiger gelegen!

En soms duurt het even voor je kunt gaan. Maar het moment is aangebroken, we gaan verder!! Dit wordt een oversteek van maar liefst 450 mijl richting Isla Graciosa, een van de Canarische eilanden. Spannend. Morgenochtend moeten we om 5 uur paraat staan op de steiger. Dan komt de politie en de douane met snuffelhond langs om ons uit te klaren. Als alles mee zit vertrekken we dan rond 6 uur, hoog water, richting de havenuitgang, achter de pilot boot aan. Als alles mee zit…. want er vertrekken morgenochtend maar liefst 16 boten, het wordt 1 grote uittocht.

Het weer is al dagen, zo niet weken onstabiel… elke dag kijken we hoopvol naar alle weerkaartjes in de hoop op een mooi ‘weerwindow’ van in ieder geval 4 tot 5 dagen …. en die lijkt nu eindelijk aangebroken. De wind draait na ruim 2 weken naar het noorden en blijft voorlopig even vanuit die hoek waaien.

Dus we hebben vandaag getanked (voor 80 cent de liter, hoe leuk is dat!). De watertanks en koelkast zitten weer vol. Alles staat slinger vast. De nodige kaarten liggen klaar en de route is uitgetekend. Met een paar andere Nederlandse vertrekkende boten (Nostress, Gaia, Regina en Tara) hebben we een SSB-netje afgesproken voor onderweg, zodat we 1 keer per dag even contact met elkaar leggen om te horen hoe het gaat. We zijn er klaar voor. Na bijna 3 weken weer zeilen, heerlijk! Het kriebelt en we hebben er zin in!

Dus kom maar op met de pooltjes… wanneer denken jullie dat we aankomen op Isla Graciosa???

PS de filmpjes en verhalen van Marokko houden jullie nog te goed, het lukte ons niet deze hier te uploaden.

Ode aan de Senseo

Senseo

Rabat / Sale – Even een kleine ode aan de Senseo. Deze heeft ons al zoveel plezier gebracht. We hebben hem meegenomen uit Nederland met de gedachte, zolang we stroom hebben, kunnen we hem gebruiken. Tien zakken koffiepads gingen mee.

We liggen nu in Marokko en gebruiken de Senseo nog steeds! Inmiddels staan we bekend als de koffieboot en zit onze kuip elke ochtend vol met Nederlandse koffiedrinkers. Geweldige manier om de dag op te starten. En de koffiepads hebben we kunnen aanvullen in de Franse Carrefour!

 

Vrijdag Couscous dag

Couscous op vrijdag

Wij hebben conform de lokale gewoonte deze middag met de Nederlandse vloot (Nostress, Gaia en Regina) Couscous gegeten in een restaurant bij de marina.

Couscous is een oud gerecht uit Noord Afrika en wordt door de Marokkanen traditioneel op vrijdagmiddag na het gebed gegeten. Het bestaat uit heel kleine korrelige pastakorrels van gemalen durumtarwe. Van deze harde tarwe worden ook de pasta’s in Italië gemaakt. Couscous wordt met groenten zoals  kikkererwten, tuinbonen, artisjokken, courgettes, aardappels, aubergines, venkel, doperwtjes en soms vlees gegeten. En je krijgt er een glaasje karnemelk (Leben in het Marokkaans) bij. Het was lekker!

Vervoer in Sale

De witte taxi

Sale / Rabat – We hebben ons verbaasd over de drukte op straat en het vele vervoer. Oversteken is met gevaar voor eigen leven… ze stoppen echt NIET!!! Daarnaast zijn de uitlaatgassen ook niet bepaald gezond! Je ziet paard en wagen, driewielers, brommers uit de jaren ’70, kleine vrachtwagens met bakkies waarop van alles vervoerd wordt (en hoog gestapeld) en ontzettend veel auto’s en taxi’s.
Ze kennen hier een taxisysteem van 3 kleuren, lekker makkelijk;

  • Geel voor in Sale (ook wel petit taxi genoemd)
  • Blauw voor in Rabat
  • Wit voor naar de overkant (brug over naar Rabat of Sale)

We hebben een paar keer in de kleine gele gezeten en die zijn niet bepaald safe! Ze rammelen, hebben geen schokbrekers, alleen de deur aan de rechterkant werkt (i.v.m. uitstappen) en een werkende veiligheidsgordel kun je vergeten. In Nederland zouden ze verboden zijn! De witte taxi is een Mercedes. We hebben de Nederlandse film Rabat gezien en daar zie je hem ook in terug, grappig. We weten nu waar alle oude Mercedessen heen gaan!

Honden en katten

 

Wat een leven!

We zien In Marokko heel veel katten op straat en bijna geen honden. Geen idee waarom, dus we hebben even gegoogled. Hier lazen we dat honden als onreine beesten worden gezien in de Islam. De profeet Mohammed raadde het hebben van een hond als huisdier sterk af.  Niet dat wij de snuffelhond aan boord fris vinden, maar om ze nu meteen als onrein te betitelen. Het is ons niet duidelijk waarom en ik kan het verder ook nergens terug vinden. Heeft iemand een idee?

Daarentegen zijn katten beschermd. De profeet was volgens mij een echte kattenliefhebber. In de Hadith staat zelfs dat je ze met respect moet behandelen, je mag ze niet verhandelen en in moskeeën schijn je zelfs voer voor ze te kunnen kopen. Je ziet ze dan ook overal op straat en naast je tafeltje in een restaurant. Ze lagen zelfs bovenop het afval van het offerfeest te slapen. En geloof me die zien er niet altijd even fris (lees rein) uit!

Het offerfeest, the day after

The day after ….

Rabat/Sale – Gisteren was het offerfeest en dat hebben we geroken. Vandaag zie je vooral de overblijfselen van het feest; vele schapenvellen, ingewanden, koppen e.d. liggen op straat in de kleine medina. Daarnaast worden de stukken vlees die over zijn op straat verkocht. Wij  kunnen de verleiding weerstaan!

De islam kent vele vieringen, maar slechts twee feesten: het Suikerfeest en het Offerfeest (Id al-Adha in het Arabisch). Dit is het feest van het offer van Ibrahiem (Abraham). Allah vroeg Ibrahiem zijn zoon Ismaël te offeren, om te laten zien dat hij trouw en gelovig was. Toen Ibrahiem zijn zoon met een mes wilde doodsteken, kwam er een engel die zei dat een schaap de plaats van Ismaël mocht innemen. Zouden er na het feest nog schapen over zijn in Marokko?

Kaftan, Djellaba, Kindorra

Babouches

Je hebt hier verschillende traditionele gewaden. Sommige worden door mannen of  vrouwen gedragen en sommige door beiden. Ze hebben het ons allemaal uitgelegd, maar ik ben even kwijt welke door wie en wanneer wordt gedragen.

Binnenshuis zijn de gewaden meestal rijk versierd, buitenshuis sober. Vrouwen mogen alle kleuren dragen en de gewaden binnenshuis zijn vaak versierd met goud en zilver. Op vrijdag of heilige dagen is geel een favoriete kleur.

Een Djellaba is voor buiten bedoeld, ziet er sober uit en heeft een capuchon. De Djellaba wordt door mannen gedragen op religieuze dagen en de vrijdag (is de zondag bij ons). Het maken kost ongeveer 1,5 dagen werk en de ideale afmetingen voor de stof zijn 3 meter bij 1 meter 70. Ze worden gemaakt van katoen, wol en/of cactus zijde van de Agave. Mannen dragen geen kleur, alleen wit. En je hebt er al eentje voor 200 dh (is ongeveer 20 euro).

In het filmpje zie je hoe je zelf een Sahara (= hoofddoek) kunt knopen.

En de traditionele schoenen van Marokko heten babouches.

Leuk detail; in alles wat de Marokkanen maken zit een klein foutje, omdat niemand het zo perfect mag/kan maken als Allah!

En o ja, men heeft hier ook iets met getallen. Ik kan mijn vinger er nog niet helemaal opleggen, maar de volgende getallen met een betekenins kwam ik tegen:

  • 5 > De islam heeft 5 pijlers
  • 8 > er zijn 8 poorten naar het paradijs
  • 7 > Het paleis van de koning is maar liefst 18 hectare en heeft 7 ingangen vernoemd naar de dagen van de week en vrijdag is de grootste
  • 14 > De grote Koran school/universiteit heeft 14 deuren