De volgende Ria – Ria de Muros

Voor anker in Ria de Muros

Het ankeren is nog wennen… het is erg onrustig achter het anker met windkracht 5. Je gaat toch regelmatig even checken of alles nog goed vast ligt. Daarnaast zet ik mijn iPhone standbye (track in navionics aan), zodat ik af & toe kan kijken of we nog op dezelfde plaats liggen.

Ons ankertrackje in Finisterre

Om 10 uur ging het anker op. De totaal door Ben gereviseerde motor van het ankerlier werd voor het eerst gebruikt en werkte heel goed. Ik hoefde alleen op het laatste moment even gas bij te geven. We hadden windkracht 5 bij het wegvaren. Eenmaal buiten de ria, strakblauwe lucht en geen wind! Dan maar vissen… We zijn in de oude viskist van Pas Evers gedoken en hebben daar een vismolen, lijn en vishaken uitgehaald. Helaas wilde de vissen niet bijten.

Vers gebakken brood uit het oventje van Blabber

Dus ik ben maar brood gaan gebakken en ik heb de slagroom geklopt!

We konden even buiten het plaatsje Muros liggen, voor het strand, op 15 – 8 meter diepte. Deze keer houden we rekening met het getij. Bijboot te water, motor er aan, waterdichte zak vol met spullen … op naar de marina. Die waterdichte zak bleek toch wel handig. We kregen in het bijbootje met de golven af en toe wel water over en ik bleef ook niet geheel droog. We waren net op de boot, toen de valwinden begonnen. Hier hadden we totaal geen rekening mee gehouden. Het is heel bizar… het is windstil en dan komt er ineene een windvlaag opzetten van kracht 7! Alles gaat fluiten, piepen, klapperen. De boot draait en helt over. We hebben de bimini maar binnengehaald. En de bijboot extra goed vast gebonden.

Straatjes van Muros

 

Na Kaap Finisterre wordt het allemaal beter

Het is waar wat ze zeggen! We hebben prachtig weer, strakblauwe lucht en minder wind. Dit is vakantie! Ben heeft voor de eerste keer de dinghy (bijbootje) opgeblazen en daarna heb ik Ben en Paul van de Harmattan met het bijbootje afgezet op het strand. Ze zijn samen naar het einde van de wereld gelopen, Kaap Finisterre. De kaap is het einde van de pelgrimsroute. Menig pelgrim verbrandt op deze rotspunt – als einde van zijn of haar lange tocht – al zijn kleren.

Ondertussen heb ik de bimini opgezet, de hangmatop gehangen en voor de eerste keer gezwommen! Het water was nog behoorlijk fris (18 graden), maar als het zo warm is het eerder verfrissend. Het was voor mij dus lekker chillen en ondertussen de boten een beetje in de gaten houden. Dat laatste was totaal niet nodig, maar het is even wennen nog allemaal. Ben had de handheld mee en hij was te verstaan tot op Kaap Finisterre! Hij gaf een seintje toen ik ze weer kon ophalen van het strand.

’s Avonds hebben we gevulde wraps gegeten en zijn we op tijd naar bed gegaan, morgen gaan we naar de volgende ria.

Spanje is lekker visueel

En ondanks de plaatjes lukt het me toch om slagroom te kopen in plaats van verse melk!

Voor anker in de Ria de Corcubion

Kaap Finisterre (het einde van de wereld) aan de Costa da Morte

Het is mooi weer, de wind is iets afgenomen en gedraaid naar noord-oost … we kunnen verder! Maar om er zeker van te zijn dat dit zo blijft ben ik nog wel even naar de dichtsbijzijnde wi-fi spot gelopen voor het binnenhalen van de laatste gribfiles en meteen maar vers brood. De gribfiles bevestigde ons gevoel. De wind was goed, komt van het land met een kracht 5 tot 6 bft, na Kaap Finisterre neemt het zelfs af. Het is ongeveer 15 mijl naar kaap Finisterre en de totale tocht zo’n 23 mijl.

Harmattan en Blabber … even foto’s en filmpjes maken voor Kaap Finisterre

We hebben geweldig gezeild en de wind en golven leverde spectaculaire foto’s / filmpjes op (volgen nog). Door het fotograferen vergaten we wel even de koers en liepen we wat verder naar buiten dan de bedoeling was … Om Kaap Finisterre heen was een eitje… de wind viel weg, de zeilkleding werd vervangen door een korte broek…. en we liepen rustig op de motor de Ria binnen.

In de Ria kwam de dennenlucht ons tegemoet. Het deed ons erg denken aan Bordeaux/Biscarosse. Een strandje, duinen en dennenbomen… met 2 terrasjes!!! In deze ria ging voor het eerst ons anker uit! Weer een mijlpaal. We hebben op de 5 meter dieptelijn een perfect plekje voor het witte strand uitgezocht en het anker letterlijk gedropt. Er viel met een noodgang 35 meter ketting naar beneden, ongeveer 3x de lengte van de boot. Paul lag met de Harmattan een metertje of 15 verderop en had zijn bijboot razendsnel opgeblazen en te water. Hiermee zijn we naar de kant gevaren voor een cana (tap biertje) op de kant. Heerlijk, met uitzicht op de twee enige boten die voor anker lagen.

Naar de avond toe werden we wel wat zenuwachtig. We hadden geen rekening gehouden met getij en gingen van 5,5 meter naar 2,5 meter… en het was volle maan. Daarnaast moeten we nog even vertrouwen krijgen in ons anker… Liggen we wel vast, beweegt de boot niet naar het strand, gaat de diepte meter nog lager? ’s Nachts alle apparaten standbye en Ben op de uitkijk. Alles is goed gegaan en we bleven prachtig op dezelfde plek voor het strand liggen.

Onderweg naar Muxia

Heerlijk zeilen naar Muxia, aan de Ria de Camarinas

We hebben de Torre des Hercules gepasseerd en zijn vandaag naar Muxia gezeild. Een heerlijke zeiltocht over de lange oceaandeining, met genoeg wind tot 3/4 van de trip. Bij de Ria de Corme e Laxe besloten we verder te gaan. Er wordt de komende week flinke wind voorspeld en dan is de Ria de Corme Y Laxe wel heel erg open. Daarnaast hebben we van de andere Nederlandse vertrekkers gehoord dat de marina in Muxia niets kost! Een prima plek om betere wind af te wachten.

Resume, alles OK met bemanning & Blabberboot

 

Wasdag aan boord van Blabber

Vandaag stond in het teken van wassen, koelkast schoon maken, water tanken, anker prepareren en ik heb de website een beetje bijgewerkt… (ik kreeg zo waar ‘klachten’).

Morgen vertrekken we richting de Spaanse Ria’s. Dat betekent de komende weken veel ankeren, weinig wi-fi en dus ook weinig nieuws op de website. We gaan even vakantie houden!

Resume:

  • We zijn nu 2,5 week onderweg.
  • We hebben er 2 weken over gedaan om van IJmuiden naar La Coruna te varen.
  • We hebben dolfijnen, een walvis en Jan van Genten gezien
  • We hebben vooral veel plezier van de AIS onderweg
  • Duurste haven was Cherbourg
  • Totnutoe kunnen we overal wi-fi krijgen

Met de boot & bemanning gaat het goed. We beginnen aan elkaar te wennen, alhoewel het nog steeds een beetje onwerkelijk is allemaal. De overtochten vielen mee, we hebben nog niet gezwommen en het wordt tijd voor bikini weer!

Hasta Luego!

Mediamarkt, Lidl en Portofino, een internationaal dagje

 

Shoppen on a rainy day

Het regent en is zwaar bewolkt. Dus wat ga je dan doen? Natuurlijk naar de Mediamarkt. Samen met Paul
(Harmattan) in een taxi gestapt en naar de andere kant van La Coruna gereden. Daarna hebben we boodschappen gedaan bij de Lidl.

De taxi terug was lastiger te krijgen. De taxichauffeur die we in de eerste instantie aanhielden, reed door omdat hij aan de overkant reed en (bleek later) niet kon draaien. Terwijl we naar een doorgaande weg liepen stond daar de beste man geparkeerd (als de berg niet naar … juist ja). Hij kon ons naar het centrum terug brengen, maar dan moesten we hem wel even helpen met weg rijden?!! Terwijl Paul buiten met grote gebaren stond te zwaaien dat hij weg kon rijden, moest Ben voorkomen dat hij aan de voorkant niet tegen een andere auto aan reed. Zeer bemoedigend als de rit nog moet beginnen, gelukkig zijn we heelhuids aangekomen. Als de beste man maar rechtdoor mag rijden!

’s Avonds verse vis gegeten bij Hong Kong, Riojaatje bij Portofino… en we moesten ons inhouden om de avond niet af te sluiten bij de Duitse Bierfesten, die de hele week in La Coruna zijn.

Biologische klok in de war

 

25% HISWA discount!

Vandaag hebben we de ‘eerste vertrekker uit Nederland’ ontmoet, Paul van de Harmattan, een Contest 40. We hadden elkaar kort gesproken op de vertrekkersdag van het blad Zeilen. Het was leuk om elkaar terug te zien, alle verhalen uit te wisselen en elkaars boten te zien. Hierdoor werd het ongemerkt laat en gingen we pas rond de klok van elf eten! Zelfs de Spanjaarden waren al naar huis toen wij aan de koffie gingen. Daarna nog een biertje gedronken in de Royal Yacht Club. Dit fort werd zwaar bewaakt en we mochten niet naar boven, dit was alleen voor leden. Ben heeft alles geprobeerd, maar kwam er niet langs. Uiteindelijk toen wij weggingen dook hij samen met Paul razendsnel de lift in en had de bewaker het nakijken. Ze konden overal in, maar het was helaas gesloten. De aanloop om er te komen was spannender dan de bestemming. Half vier lagen we in bed!

Kosten Marina € 23,67. We krijgen 25% discount, omdat we ze hebben gesproken op de Hiswa! Toch mooi meegenomen.

We hebben de Golf van Biskaje over gestoken

Route naar La Coruna

Ben heeft net een paar Zweden gesproken, die gaan vandaag beginnen aan hun oversteek naar La Coruna. Zij bevestigen ons gevoel, maar we besluiten eerst nog even de nodige weerkaarten e.d. binnen te halen voor we een definitieve beslissing nemen. Terwijl Ben brood haalt en de boot klaar maakt voor vertrek, haal ik via een gratis wi-fi netwerk de nodige weerberichten binnen. Ik heb de weerkaarten van MetOffice.gov.uk  voor de komende 72 uur binnen gehaald, weerkaarten van ZyGrib en daarnaast nog informatie van weeronline e.d. Alles bevestigd dat het nu een mooi moment is om te gaan. We krijgen niet al te veel wind, maar wel een rustig weerbeeld en vrijdag wordt het weer slechter met Noord Westen wind. Dus dit is voor ons het moment om over te steken!

Deze eerste grote oversteek stond voor mij in het teken van de 3 O’s:

  • Oversteek: Het gaat nu toch echt gebeuren. 3 dagen water om ons heen en geen land. De eerste (kleine) oversteek voor de Blabberboot & haar bemanning. Reuze spannend.
  • Ontzag: Voor die eindeloze plas water om ons heen, de enorme dieptes (we gingen van 100 meter naar 4 kilometer diep en weer terug) en het onvoorspelbare van wind en water…
  • Overwinning: We hebben het gehaald!!

We hebben een mooie tocht gehad, rustig met veel zon, dolfijnen en weinig boten om ons

Aankomst in La Coruna

heen. Het is zelfs gelukt om voor de eerste keer onderweg via de SSB gribfiles binnen te halen. Niet dat we veel kunnen doen als we midden op de plas een slecht weer bericht krijgen. Maar we kunnen ons dan wel voorbereiden. In dit geval was het gelukkig niet nodig. De weerkaarten bleven gelijk en gaven rustig weer. Alleen de laatste dag was wat lastig door de hobbelende hotseklotsende zee…. Dit heeft de hele dag tot aankomst in la Coruna geduurd. Hierdoor was het lastig slapen, koffie zetten en/of eten.

De binnenkomst om 21.30 in La Coruna met een groep dolfijnen rond onze boeg en een prachtige zonsondergang boven de Torre des Hercules, de oudste nog werkende vuurtoren in de wereld (zeggen ze), maakte een hoop goed!

Ruim baan voor Blabber ….

Het was ontzettend leuk om bij aankomst te ontdekken dat het thuisfront via o.a. Marine Traffic ook ook enorm had meegeleefd. Er was een pooltje opgezet over de aankomst, er werd ruim baan voor ons gevraagd bij binnenkomst en de sms’jes vlogen ons om te oren toen we binnen landbereik kwamen. Dit is toch wel een leuke onderbelichte (niet functionele) maar sociale kant van de AIS.

 

Wat feiten op een rij:

  • Tijd: 2 dagen en 9 uur
  • Mijlen: 349,3 NM
  • Snelheid: Gemiddeld 6 knopen met een maximum van 7,4 knopen (veel de motor bij om vaart te houden)
  • Gespot: Dolfijnen en een walvis