Categorie archief: Tip van Blabber

Tip van Blabber: Seafoodschotel bij Cafe Mariana Francisqui

Geplaatst door door
Reageer

Pattillas de MariscosHet is weekend en dat is te merken ook. Er komen nog meer grote Venezolaanse motorboten bij en ze houden wel van een feestje. Afgelopen nacht schaalde de spaanse nummers uit de speakers van onze buurman. Dat vonden we op zich niet zo erg, het was best lekkere muziek. Maar die dame die tot 5 uur ’s nachts mee zong hield ons toch wel een beetje uit onze slaap.

Uit eten met de Sylfer bij Café Mariana
De afgelopen twee dagen roken we heerlijke luchtjes uit de keuken en nu eten we een seafood schotel met wel 4 soorten inktvis, garnalen, gamba’s en verschillende schelpen. Het is langgeleden dat we zo lekker hebben gegeten. Ik meen dat de schotel Pirella des Mariscos heette (soort paella zonder rijst), maar helemaal zeker weten doe ik het niet. Het was in ieder geval de enige schotel voor twee personen op de kaart. Een aanrader!

DIY klus: vishaak

Geplaatst door door
Reageer

De vissen die we vangen zijn overwegend (voor onze begrippen dan he) groot. En het is soms lastig om ze binnen te halen. Ze spartelen, het lijntje is dun en kan makkelijk breken en eenmaal naast de boot moeten we ze nog over de reling aan boord tillen. Ondertussen houden we onze vingers crossed, want we zijn veels te bang dat de vis er tijdens deze manoeuvres af vliegt…

Maar we hebben nu de oplossing; een zelfgemaakte vishaak. Met deze haak kunnen we vis ‘borgen’ en sneller aan boord trekken.

Wat heb je nodig:

  • Haak (hier hangt de schilder zijn emmer mee aan de trap)
  • Bezemsteel
  • Epoxy
  • Kurk

De vishaak in vier stappen:

  • Zaag de haak doormidden en breng een paar inkepingen aan om weerstand te kweken
  • Zaag de bezemsteel doormidden en boor een gat aan de bovenkant
  • Lijm de haak met de epoxy in de bezemsteel
  • En om ons zelf niet aan de haak te slaan of te beschadigen prikken we een oude kurk op de haak als we de vishaak niet gebruiken.

Kom maar op met die vis, de Blabber is er klaar voor!!

Aan een mooring in Roseau

Geplaatst door door
Reageer
De groente- en fruitmarkt in Roseau en ... he Maggi!!

De groente- en fruitmarkt in Roseau en … he Maggi!!

Om 9 uur gaat het anker weer op en koersen we naar Roseau, de hoofdstad van Dominica. In de baai staat niet veel wind en motorzeilen we weg. We steken wat verder naar buien en pakken dan een mooi windje op om langs de kust naar het zuiden te varen. De vissen willen helaas weer niet bijten. In Roseau gaan we voor Suckie en Dominica Jacht Centre liggen aan een mooring. We worden geholpen bij het aanleggen. De mooring kost 10 dollar en we hebben internet aan boord (met wachtwoord die je bij het betalen van de mooring in de winkel kunt krijgen). We liggen op 30 meter diepte. Ankeren voor de kust van Roseau is niet echt mogelijk.

Van hier uit kun je lekker makkelijk lopen naar het centrum. Op de groente markt drinken we verse kokosmelk en kopen we groente in. Bij de supermarkt halen we de rest. Ze hebben hier zelfs een grote TV met voetbal hangen!! Onderweg stoppen we nog even bij het Fort (een mooi hotel) en de openbare bieb met gratis wifi. Daar heb ik een nieuwe app gedownload: Open water anker alarm. Simpel & maar 89 cent. Dit misten we nog aan boord! Misschien dat we nu iets makkelijker doorslapen. Weltrusten

Culebrita, het kleine zusje van Culebra

Geplaatst door door
Reageer

Het eerste stuk naar Culebrita varen we tegen de wind in, daarna kunnen we heerlijk zeilen, om de rotsen heen, zo de Turtle Bay in. De vislijn hing uit, maar helaas  vangen we geen vis vandaag! We pakken een vrije Day Use Only mooring (er zijn er in totaal 7). De moorings zijn gratis. Als ik te water spring en onze mooring check zie ik de eerste schildpad. Wow, het is hier echt Turtle Bay!

Vereda Trail
We zoeven met de dinghy en snorkelspullen naar de kant. Het strand is oogverblindend wit, omgeven door mooi groen, palmbomen en de lucht en het water doen een wedstrijdje in wie is het meeste blauw is. Ongelofelijk, wat een kleuren geweld. Mijn camera kan het niet aan! We volgen het bordje Vereda Trail richting de vuurtoren, maar belanden eerst aan de oostkant op Trash Bay. Zo genoemd omdat er allerlei spullen aanspoelen.

Eenmaal op de top bij de vuurtoren worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht. We kunnen het niet laten de oude wenteltrap van de oude gammele vuurtoren op te klimmen en ook dit uitzicht mee te pakken. Het levert een paar prachtige foto’s van o.a. de baai op. Terug de heuvel af slaan we nog even linksaf richting West Bay. Daar liggen de huurbootjes met dagjes mensen en kun je snorkelen. Dat gaan we morgenochtend doen. We moeten tenslotte nog iets voor morgen bewaren.

Floaten in de tidal pools
Een van de gidsen kan ons wel vertellen waar we de Tidal pool kunnen vinden. Deze zit aan de westkant van Turtle Beach. Dus terug in de Turtle baai lopen we naar de getijde pool die plaatselijk bekend staan als de jacuzzi’s en plonsen in prachtig helder water waar je geweldig in kunt ‘floaten’. Na deze floatsessie zijn we helemaal ‘zen’ en lopen nog even de heuvel op om de prachtige cactussen die bijna in bloei staan te bewonderen.

Wat een geweldig mooie plek om te liggen. Een aanrader!

Coqui Coqui in El Yunque National Forest

Geplaatst door door
Reageer
Vroeg op pad...

Vroeg op pad…

We zijn weer vroeg op. Zo vroeg dat het visitors centrum van het El Yunque park (het enige tropische regenwoud van de US) nog niet open is. Niet dat het uit maakt, want we kunnen gewoon het park inrijden en langs de kant van de enige weg door het park staan borden met uitleg van alle trails in het park. We kiezen voor de Big Tree Trail, met aan het einde de Mina Waterval. Het is een gecultiveerd pad, geplaveid, en het loopt door een prachtig regenwoud. Langs de kant staan bordjes met uitleg. We zien de machtige Tabonuco boom, mooi gecamoufleerde slakken op de stammen, varens op stokjes, de wortels van de Sierra palmen en we horen de Coqui Coqui. Een klein kikkertje die zich vooral laat horen als het regent. Tenslotte eindigen we bij de niet zo bijzondere Mina Waterfall, voor we dezelfde weg weer terug nemen.

Mooie camouflage!

Mooie camouflage!

Doorrijden tot de file begint …
Daarna rijden we naar het zuiden, richting Guavate aan de oostkant en het begin van de Ruta Panoramica. De buren in onze haven hebben verteld dat we hier beslist heen moeten gaan. En daar waar de file begint moeten we stoppen en de auto parkeren. Wat is daar dan vraag je je af? De nationale lekkernij en attractie Lechon Asado! Oftewel speenvarkens aan het spit. De een na de ander ligt boven een vuurtje te draaien, terwijl om ons heen live muziek uit de speakers schalt, mensen dansen, drinken & eten. Er zijn pina colada kraampjes, er wordt gegokt en ja er zijn ook van die toeristische kraampjes met hoedjes, T-shirts en sierraden. Wij houden het op een koud biertje en een gegrild super gaar speenvarken, terwijl we lekker om ons heen kijken naar deze gezellige toeristische drukte. Het valt ons op dat dit ook een zondags uitstapje voor de lokale bevolking is.

Om te watertanden; speenvarken aan het spit!

Om te watertanden; speenvarken aan het spit!

Verkeerde afslag
Op de terug weg slaan we te vroeg af (blijkt later). Hierdoor komen we op een wel heel toeristische route. De weg wordt steeds smaller. En als we even achteruit rijden om een tegenligger te laten passeren zitten we vast met de auto. Op de bumper. Het linker voorwiel en rechter achterwiel maken geen contact meer met de weg en de auto gaat niet meer voor of achteruit. De dames stappen uit, maar we kunnen niet veel. Gelukkig stoppen er ook een paar locals. Duwen helpt niet. En eentje snelt heel vriendelijk naar huis om een touw te halen. Met dat touw trekt hij ons moeiteloos los en al gauw vervolgen ze hun weg met een ‘stay on the road’ ten afscheid! De weg wordt nog smaller en we besluiten terug te gaan. Daar komen we er achter dat we verkeerd zij gereden, we zijn voor het bord afgeslagen in plaats van er na….

Oops...

Oops…

We vervolgen de goede route naar de kust en duiken in het verfrissende water aan een strandje waar hele families bivakkeren onder de amandelbomen met een grote schare kinderen en zelfs grootmoeder in een rolstoel!

Strandwandeling naar het Hilton

Geplaatst door door
Reageer
Dagje relaxen bij het Hilton!

Dagje relaxen bij het Hilton!

Pssst, nog een andere tip van Blabber. Maak via het strand aan de noord/oost kant een wandeling naar het Hilton. Via het strand kun je makkelijk het terrein betreden. Daar hebben ze een heerlijk zwembad, warme bubbeltjes baden, ligbedden, gratis Wi-Fi en lekkere pizza’s. Een walhalla voor zeezwervers zoals wij die even toe zijn aan een relaxte dag!

Een gasfles vullen doe je bij Muizenberg

Geplaatst door door
Reageer

Op Curaçao kun je je (Europese) gasfles maar op 1 plek laten vullen en dat is bij tankstation Muizenberg, aan de noordkant van de stad. Voor ons een heel eind uit de richting, omdat we geen auto hebben. Je brengt de fles weg, betaald in het kantoor voor BBQ (zo noemen ze hier de fles die wij hebben)  en drie dagen later kun je ze gevuld weer op halen. Omdat we geen auto hebben, halen we de flessen op met het openbaar vervoer, de bus. Een hele onderneming, maar het is mogelijk. We gaan met de dinghy naar de kant, leggen deze vast aan de dinghy dock bij de visserij haven / Norman’s en lopen naar de bushalte. De bus komt ongeveer 1X per uur. We rijden naar het centrum, Punda en lopen dan over de Pondjesbrug naar het andere busstation, Otrabanda (letterlijk de andere kant) om het busje naar Muizenberg te pakken. Het wachten op de bus duurt lang, we zijn zelfs bang dat we de bus gemist hebben, want de tijd uit het schema is allang voorbij. De dame in het informatiehokje snapt het ook niet en ze roept de buschauffeur op via de VHF. De buschauffeuse heeft vertraging opgelopen van wel een uur!!! Maar ze komt er aan en een paar minuten later kunnen we verder met onze tocht naar Muizenberg. We vragen de buschauffeuse om ons een seintje te geven als we in de buurt zijn van het busstation.

Ze stopt op een plek die we niet kennen en verteld ons dat we het verlaten zandpaadje moeten nemen… En inderdaad aan het einde van het verlaten zandpad is het tankstation en staan de flessen klaar! We stoppen ze in onze Ikea tassen.

Terug lopen naar de rondweg is een optie, maar liften is veel makkelijker, dus Ben vraagt een man bij het pompstation waar hij heen moet. Eigenlijk de hele andere kant op, maar hij wil ons wel naar de rondweg brengen waar de kleine taxi busjes langskomen. Geweldig. Flessen achterin en we stappen in de oude vale rode auto. We krijgen vervolgens een heel geanimeerd gesprek over de puberende dochter van de man. Hij vind het zo gezellig dat hij ons wel een stukje verder brengt dan de rondweg. En voor we het doorhebben brengt hij ons helemaal naar Normans, voor de deur! Hij moet toch wachten tot zijn dochter uit school komt en hij vond het wel gezellig!

Kruistocht naar Prince & The New Power Generation

Geplaatst door door
2

We trappen de dag af met een wandeling langs de Jan Thiel Lagune naar het zeeaquarium. We zijn een beetje laat en het begint al warm te worden, maar we zetten door. Je loopt van de Caracasbaai zo naar het begin van het pad. Ik trek de app ‘Trails’ op mijn iPhone weer eens onder het stof vandaan en de wandelpaden staan er zo waar op. Ik download het kaartje zodat we back up hebben. Het pad wordt namelijk ook aangegeven met blauw/groen gespoten stenen. Het is een prachtige en gevarieerde tocht. We lopen eerst links langs een meer met open velden. Gevolgd door een pad tussen de cactussen en later zelfs bomen. De wind en de zon hebben we in de rug. Het is wel bloedje heet, want er staat niet al te veel wind. Onderweg spotten we een roofvogel,, een troepiaal boven op een cactus, een eenzame flamingo in het meer en de lizards zien we niet echt maar we horen ze wegschieten tussen de bladeren. In de bomen is de stam bezaaid met witte slakjes, apart om te zien. Ik heb nog wat schelpjes verzameld maar die ben ik tijdens het concert van Prince verloren. Dus we moeten nog even terug.

De tocht is 4 km lang. En als we een tip mogen geven; neem voldoende water, een verrekijker, zonnebrand en zonnehoed mee.

Aan het einde van het pad komen we uit bij het Lions Dive Resort en laten deze nu een heerlijk zwembad te hebben. We hebben een frisse duik genomen en daarna een koude douche om lekker even af te koelen en schoon te spoelen. Daarna hebben we wat gedronken en gegeten bij Hemingway. Dat hadden we wel verdiend.

We waren zo lekker aan de wandel dat we besloten verder door te lopen naar Willemstad. Een soort crusade naar Prince zeg maar. We hoopten toch nog iemand tegen het lijf te lopen die zijn of haar kaartjes kwijt wilde. Onderweg zijn we nog een keer gestopt bij een resort waar we wederom een duik hebben genomen en een gratis pilsje hebben gedronken aan de bar in het zwembad (het bleek all-in resort te zijn). En even later lopen we nog langs een soort monument op de plek waar Wiels in mei doodschoten is. Bizar.

Miles Jazz Café
Aangekomen in Willemstad lopen we tegen het Miles Jazz Café aan. Hier hebben ze afgelopen week een uitzending van Paradise FM uitgezonden, met een paar optredens van muzikanten die spelen op de North Sea Jazz. Daar liepen we Coen tegen het lijf en van hem konden we een kaartje overnemen. Het zag er even naar uit dat de tweede persoon gratis mee naar binnen kon, want Coen is journalist, maar even later bleek dat toch niet te lukken. Dus we zijn doorgegaan naar het jazz festival terrein bij het WTC. Daar konden we een tweede kaartje op de zwarte markt kopen. OMG… knijp me in mijn arm, we gaan Prince zien!

Optreden van Prince & de New Power Generation was weergaloos
Wow, we hebben er een hoogtepunt bij! Wat een show. Geen frutsels, lichtshows of video beelden. Gewoon hele goede zang, goede muziek van een megaband met alleen al 12 blazers en 3 zangeressen en een enthousiasme & power waar je u tegen zegt. Wat een energie! Dit is muziek maken met een grote M! De muziek was funcky met hier en daar een Jazzy toon, het swingde als een gek en de vertaling van Purple Rain was prachtig. Wat kan die man goed zingen. Hij heeft een enorm bereik met zijn ‘gewone’ stem en dan komt daar ook nog eens de kopstem boven op.

Ik vroeg me in het begin wel even af wat er anders aan Prince was. Hij ging nog steeds apart gekleed (had o.a. een broek met een witte en een zwarte pijp aan), hij was even klein, slank en bewegelijk. Het bleek zijn haar te zijn! Dit is getransformeerd naar een afro kapsel. Maar het optreden was onze kruistocht meer dan waard, we kunnen maar tot een conclusie komen: Prince rocks! Daarnaast waren we ook onder de indruk van zangeres Shelby J, wat een strot, een echte power-vrouw (en die benen). De aanvulling & The New Power Generation is terecht.

You’ve got excactly 15 secods to get back to the dancefloor
Prince had het duidelijk ook naar zijn zin op het podium. Hij bleef maar toegiften geven en op het laatst kwamen alle hits uit de oude doos voor de old skool nog eens voor bij. Uiteindelijk heeft hij zo’n 2,5 uur gespeeld. Een uur langer dan de bedoeling was en dat vonden wij helemaal niet erg. Wij renden graag weer terug als we het publiek weer hoorde joelen bij de eerste tonen van een nieuwe toegift! Bij de laatste toegift hoorde we, terwijl Ben voor de zoveelste keer een poging deed een biertje te bestellen, in een keer… Seriously?! Laat dat biertje maar zitten en we renden voor de zesde keer terug naar de dancefloor!

De volgende dag lees ik op het internet een aantal recensies van Prince in Nederland (Paradiso) en ik mag blij zijn dat ik mijn iPhone nog heb of niet het festival terrein ben afgezet  😉 Tjongejonge, ik wist niet dat ze zo streng waren. Van te voren werd wel verzocht geen foto’s en filmpjes te maken, maar ja als zelfs de politie en beveiliging staan te filmen, dan laten wij een souvenirtje voor thuis toch niet aan ons voorbij gaan!

Naar de film: TULA, the Revolt

Geplaatst door door
Reageer

Nu we ons toch onderdompelen in de geschiedenis van de slavernij, gaan we ook naar de film TULA, The Revolt. Deze film is vorig jaar op Curaçao opgenomen. De film kwam afgelopen juni ter herinnering aan 150 afschaffing van de slavernij uit. De film draaide nog in de bioscoop en wij zijn er naar toe geweest. Met een grote zak popcorn nemen we plaats in de vrijwel lege bioscoop (middageditie).

Equility, freedom, brotherhood!
Het verhaal gaat over Tula, de slaaf die verantwoordelijk is voor de eerste opstand tegen slavernij op Curaçao in 1795. Men hoort dat Frankrijk, als eerste land, de slavernij heeft afgeschaft en ze willen dat Nederland volgt. Op zoek naar vrijheid ondergaat Tula met een grote groep slaven, die zich bij hem aansluiten, een tocht naar de gouverneur om hun vrijheid op te eisen. Deze bereikt hij echter niet, omdat hij stuit op een leger dat hem uiteindelijk ondanks het dappere verzet van de slaven de pas afsnijdt. Als hij aan het einde van de film toch voor de gouverneur belandt is het in boeien. Hij is verraden door een andere slaaf, die hiervoor in ruil de vrijheid krijgt. De gouverneur spreekt zijn straf uit. Tula wordt gedood, maar niet voor ze eerst nog als zijn botten breken en zijn gezicht in brand steken. Alsof alleen ophangen niet afschrikwekkend genoeg is.

Tula heeft echt bestaan en is een legende op Curaçao. Vlak voor zijn dood heeft hij nog wel een kind verwekt. Maar of er nu nog nazaten zijn is niet bekend.

Het is een indrukwekkend verhaal dat je pakt, ondanks het slecht gecaste vriendinnetje van Tula (te modern, te veel 2013) en het bloemkolen Engels. Bizar als je bedenkt dat het nog maar 150 jaar geleden is dat Nederland als een van de laatste de slavernij heeft afgeschaft. Een zwarte bladzijde in de geschiedenis. Een periode waar we in de hele Caribbean mee geconfronteerd worden. Toch wel iets om bij stil te staan.

Tula, the revolt

Tula, the revolt

Later zien we ook nog het Tula monument, achter Aqualectra  aan zee. Er zijn een paar beelden geplaatst en een monument met de belangrijkste opstandelingen en de mannen die verantwoordelijk zijn voor de opstanden in andere landen.

Een jaar onderweg: Top 10 eten & drinken aan boord

Geplaatst door door
Reageer

Ok, we kunnen het niet laten. Nog een lijstje met overpeinzingen & terugblikken. Deze keer ons favoriete voedsel aan boord.

  1. Wraps handig te gebruiken als borrelhapje of snack, maar ook heerlijk als avond eten. Alles kan er tussen, het is makkelijk te bereiden en smaakt altijd goed!!
  2. Noodles. Makkelijk als je even niet kunt/wilt koken, dan giet je er alleen maar heet water bij en de ergste trek is gestild. Daarnaast kun je het gebruiken in plaats van rijst of pasta bij een lekkere pittige saus.
  3. Kant & klaar broodmeel. Water er bij, kneden, twee keer laten rijzen bij een warme temperatuur (dat laatste is niet moeilijk, gaat hier vanzelf) en daarna hup de oven in. Wij vinden het niet erg om ons eigen brood te bakken en hebben veel gemak beleefd aan de pakken van de Lidl (Europa en Canarische eilanden) en Priceleader (Franse eilanden in de Carieb). Daarnaast experimenteren we graag met een kruidenbrood, noten, uien, knoflook en voor de volgende keer gaan we het eens proberen met kokos!
  4. P(l)opcorn is onze favoriete snack. Vooral als je onverwachts visite krijgt. Het neemt weinig plek in, is altijd vers en het is beter dan chips en/of pinda’s.
  5. Pindakaas, het liefst met nootjes. Tja, hier hebben we niets aan toe te voegen, gewoon lekker op brood, waar we ook gaan.
  6. Lokale biertjes. Onze favoriet is Parbo (Suriname), Stag (Trinidad & Tobago) en Presidente (rest van de Carieb). Maar de andere smaken ook goed bij deze tropische temperaturen!
  7. Vers gevangen vis. Helaas gebeurt het niet al te vaak, ook al ligt de lijn altijd overboord. Maar als we er dan ook eentje vangen… (Tonijn, Mahimahi, Stekelmakreel of Barracuda). Heerlijk! Je hoeft er weinig aan toe te voegen. Gewoon goed schoonmaken en bakken of op de BBQ leggen. Daarna is het smikkelen. Zo lekker en vers hebben we ze nog niet geproefd.
  8. Wasabi, ketjap en limoen. Als we dan toch iets willen toevoegen aan de vers gevangen vis dan zijn deze ingrediënten voor ons onontbeerlijk.
  9. Blikjes vis. Voor de momenten als we echt niets vangen en die dagen zijn helaas toch zwaar in de meerderheid. Vlees eten we haast niet meer aan boord, alleen kip van de grill op de kant (en in de Carieb is er een overvloedige hoeveelheid kip, kip en nog eens kip). Vis in blik is dan een lekkere back up voor de dagen dat we iets meer willen dan pasta/rijst/aardappelen & groente.
  10. Vers fruit. Natuurlijk gaan we ons he-le-maal te buiten aan het overvloedig aanwezige lokale fruit. Alles proberen we uit. Maar de mango’s, pompoen en limoen zijn totnutoe onze favoriet!

Zijn we iets vergeten in onze overpeinzingen? Of willen jullie iets weten? Laat maar horen, we geven graag antwoord.