Een weerpraatje…. Hurricane Matthew!

Trouble is on it's way... Hurricane Matthew!

Trouble is on it’s way… Hurricane Matthew!

We zijn Nederlanders en we zeilen. Ja en? Dat betekent een weerpraatje op het blog! En in Amerika zitten we er niet om verlegen. Er gebeurt altijd wel iets tijdens het hurricane seizoen. Zo kwamen er al twee grote stormen voorbij, Colin & Hermine. Kregen we te maken met drie heatwaves. En nu hebben we voor het eerst sinds tijden HERFST!!! Het weer is plotseling omgeslagen. Als een blad aan de boom. De thermometer is van de een op andere dag 15 graden gedaald. Ok, voor Nederlandse begrippen is 20 graden nog steeds warm, maar wij hebben het met ons zorgvuldig opgebouwde Caribische bloed KOUD. De singlet, korte broek en flip flops zijn verruild voor een lange broek, trui & sokken. We zitten voor het eerst binnen met ontbijt en avondeten. En slapen inmiddels onder een dekbed! Herfst dus, een fenomeen dat we sinds ons vertrek uit Nederland niet meer hebben meegemaakt. Het was hier altijd zomer! Voor ons hoog tijd om weer af te zakken naar het zuiden, op zoek naar de zon en warmte.

Het weer slaat om, oostenwind

Als we net terug zijn op de boot, draait de wind en komt deze plotseling uit het oosten. We liggen niet langer beschut en aan lager wal. Volgens onze gastheer zeer ongebruikelijk. Golven bouwen zich in noodtempo op. De wind duwt ons tegen de steiger. Ik spring te water met een lijn en breng al zwemmend de lijnen om de palen. Daarna trekt Ben de boot van de kant. We liggen niet langer tegen de steiger te drukken, maar stuiteren inmiddels als gekken. Er zit maar een ding op. Verkassen en voor anker. Weg van onze comfortabele steiger. We laten het anker zakken in Snug Harbour, een beschutte ankerplaats om de hoek. Daar wachten we op beter weer. Dat duurt drie dagen.

In de ban van Hurricane Matthew

Eenmaal terug aan onze vertrouwde steiger dient zich de volgende weeruitdaging zich aan: Hurricane Matthew. Hij zit nog ver weg, maar houdt ons dagelijks bezig. De hele Caribbean heeft er last van. Deze slechtweer troublemaker begint in de Bovenwindse Eilanden en verplaatst zich daarna oostelijk en zeer ongebruikelijk richting de ABC. Een eilandengroep die meestal vrij blijft van hurricanes. Met ingehouden adem volgen we wat hij doet. Hij gaat bovenlangs. Gelukkig, pffff en adem uit. Matthew geeft niet op en heeft zijn zinnen gezet op het Noorden. Hij maakt een slinger naar het Noorden en binnen no time groeit hij uit tot een Categorie 5 hurricane. Sinds Felix in 2007 zijn ze zo sterk niet meer geweest! Een brok geweld op de Caribische zee met heel veel wind & regen. Hij stevent op dit moment af op Jamaica, Haiti, Cuba en de Bahama’s. Wat de hurricane daarna met Florida en de oostkust van Amerika gaat doen is nog niet bekend. Het is te vroeg om dat te voorspellen. Wel zijn er een aantal scenario’s. In het ergste geval gaat hij over land of langs de kust en krijgen wij flinke windstoten en regen. De andere scenario’s zijn dat de storm afzwaaid richting zee. Fingers crossed de komende dagen. Deze storm is namelijk van een heel ander kaliber dan de tropische stormen Colin en Hermine die we eerder op bezoek kregen. We hebben het hier over een categorie 4 Hurricane met windstoten boven de 200 km per uur! Een ding is in ieder geval zeker, we krijgen wind en regen! Dat betekent overstromingen, golven en erosie aan de stranden aan de kust. We gaan op zoek naar een plekje in een marina. Daarna zien we wel weer. Tot zover ons weerpraatje vandaag. Je maakt wat mee op een zeilboot in Amerika!

Soto Ajam, a family tradition in the USA

Soto ajam tradition family

Soto Ajam: a family tradition in the VanTwuyver family

This blog is in English, because it’s dedicated to our lovely American family, who have showed us so much generosity & hospitality, while we were visiting them. They welcomed us in their homes, some of them have more wooden shoes than people in Holland! We took a small peak in everybody’s life an discoverded their Dutch roots… For instance they all liked Drop (Dutch liquorish), Heineken and stroopwafels (Dutch cookie). They drove us all over the country just to show us the real American Experience. And we learned to eat Pho, Cheesesteaks, Hoagies, white pizza (!!!) AND the famous Soto Ajam. At the end we gained 20 pounds!!

Soto ajam family tradition

One big happy family enjoying Soto Ajam

Alas, all good things come to an end. It’s the curse of traveling. We always have to go further and say goodbye. No mercy. It’s hard to leave our family with their big hearts and comfortable beds with at least twenty pillows and our own bathroom. So cruel! But not before we have one last night together and eat Soto Ajam. A family tradition, just one more thing they liked to share with us!

 How to make your own Soto Ajam, recipe:

  • A huge chicken, broth
  • Lemon, patato, fried onion, hard boiled egg, leeks, ginger, garlic, cilantro, bean sprouts, carrots, celery, parsley, rice, sweet soy an sambal
  • Just help yourself and mix whatever you like with the broth, chicken and veggies.
  • Yummie!!!

A BIG Fat thanks for the American memories, guys. We had a blast time! It was the Best Ever!

De Blabbers in New York, New York

New York USA

We hebben maar 1 dagje over voor een bezoek aan New York. Natuurlijk veels te weinig tijd voor zo’n grote stad, ik voel me nu net een Ameikaan die een dagje Amsterdam doet!. Maar het is niet anders, dus we halen gewoon het maximale er uit. ’s Morgens vroeg pakken we de Express bus naar New York en worden 1,5 uur later midden in het centrum bij Times Square afgezet. En vandaar uit ontdekjen we de stad te voet. Onze highlights…

New York USA

High Line, een oude spoorlijn omgetoverd in een geweldig park, boven de stad langs.

First stop High Line Park, Manhattan

De High Line was ooit een spoorlijn van iets meer dan 2 km, waarlangs goederentreinen rolden om spullen naar de warenhuizen in het Meatpacking en Chelsea te brengen. De spoorlijn liep, als een soort viaduct 9 meter boven de begane grond, boven de stad langs. Sinds 1980 werd de spoorweg niet meer gebruikt en raakte in verval. Gelukkig waren er een aantal buurtbewoners die in opstand kwamen tegen afbraak. Daardoor ontstond het in 2009 geopende prachtige park met knipogen naar zijn oude functie als spoorlijn, kunst, aangelegde natuur en een prachtig uitzicht op de gebouwen langs de spoorlijn. Echt een aanrader.

New York USA

Next stop Meatpacking district

Na de Highlane belanden we in het Meatpacking district, een oude vleesverwekings buurt. Ooit stonden hier wel 250 bedrijven, nu zijn er nog een stuk of dertig. De meeste gebouwen zijn bewaard gebleven. Mooie oude gebouwen. Met links en rechts verwijzingingen naar de oude vleesindustrie. De afgelopen jaren is de buurt uitgegroeid tot een hele hippe buurt. Met veel winkektjes, design, haute couture en zelfs een Samsung 837 experience. Als we daar binnen stappen en ons instagram account afgeven gebeurd er iets magisch. We stappen in een tunnel vol beeldschermen. Op alle schermen zien we foto’s van onze instagram account voorbij flitsen, terwijl iemand de belangrijkste hashtags op somt. Onwerkelijk. Een beetje beduusd stappen we weer naar buiten. “Mogen we nog een keer?” Vragen we het meisje bij de vrijwel lege ingang. Ze kan ons moeilijk weigeren en ze start ons account nog een keer… En nog een keer… En nog een keer… En nog een keer. Alle kleurige foto’s schieten voorbij. “Sailing… The Caribbean” … roept een stem… Wow. Wat is dit gaaf! Echt een experience!

Samsung 837 > Website: https://www.samsung.com/us/837/

Selfie tango sleepless

The Statue of Liberty takes a selfie – Tango Sleepless

Natuurlijk nog even naar de Chelsea market

En omdat we nou eenmaal in deze buurt zijn… lopen we ook maar meteen door naar Chelsea Market. In deze voormailige koekjesfabriek zit een foodhal vol winkeltjes, eettentjes en belanden we op een geweldige expositie van de cartoonist Tango sleepless.

New York USA

Ga je naar New York, dan moet je natuurlijk ook even langs Apple!

Naar Fifth avenue

De nieuwe Iphone7 is uit en er staan weer gigia rijen voor de pyramide van Apple. Er staan dranghekken buiten. Mensen hebben een uitnodiging op tijd. En zelfs met deze uitnodiging staan ze nog 2 uur in de rij voor een nieuwe iphone 7… Pffffff

Last stop Central park

En na Fifth Avenue stappen we nog even rond in het grootste stadspark Central Park waar we worden ontvangen door een stel ratten, brr. Time to go home. De bus laatste vertrekt en die mogen we niet missen.

Tenslotte op Time square

Het wachten is op de bus. Ondertussen kijken we nog een laatste keer onze ogen uit.

New York USA

Bijna naked dan…

 

New York USA

Time square

Ouderwets meerocken op AC/DC, Philadelphia

Ouderwets rocken!

Ouderwets rocken!

We’re soooo lucky! Tijdens deze reis hebben we al twee GROTE concerten meegemaakt. De eerste was in Curacao. Van Prince. Hij had het erg naar zijn zin (wij ook) en gaf maar liefst 6 toegiften. Zes!!! Achteraf was het extra bijzonder, omdat hij drie jaar later overleed. Het tweede grote concert was een gratis concert voor alle Cubanen van niemand minder dan de Rolling Stones. In Havana. Een memorabele gebeurtenis. En nog GRATIS ook!! Dik twee uur muziek. En nu worden deze lucky bastards uitgenodigd door een zeiler, die we twee jaar geleden op Curacao hebben ontmoet, om een concert bij te wonen van Australische rockgroep AC/DC. Het is de afsluiting van hun ‘Rock or Bust’ tour in Noord Amerika en ze treden op in het stadion van Philadelphia. Laat dat nou om de hoek zijn bij onze Amerikaanse familie. Evelyn en Connor, die een groot fan is van Axl Rose, gaan mee. THUNDERrrrrr! Ff oefenen hoor.

Even warm draaien ... Thunderrrrr.....!!

Even warm draaien … Thunderrrrr…..!!

Tailgating

We zijn vroeg en parkeren de auto bij het stadion. We zijn niet de enige. Overal om ons heen horen we nummers van ACDC. Mensen drinken een biertje, BBQ’en of spelen een spelletje cornhole. Dit fenomeen heet Tailgating. Ooit van gehoord? Wij niet. Maar voor alles een eerste keer vandaag. Dus gooien wij ook de achterklep open en zetten de radio aan, terwijl we lekker naar de mensen om ons heen kijken. De rockband bestaat al sinds 1973 en dat is te zien aan het publiek. De leeftijd varieert van jong tot oud.

Ready with hornes!

Ready with hornes!

Rainer staat al bij de ingang met de door hem bedachte Devils Horns en een toegangssticker. Deze biedt ons toegang tot (bijna) alles. We mogen alleen niet backstage! Daarna gaat hij er gauw van door. Hij is nog doof van alle voorgaande concerten en houdt het voor gezien. Dit was het laatste concert en hij vliegt retour Europa.

AC/DC in PhiladelphiaDoof!

We vinden een hele lege rij vlak naast een podium en hebben zoals Connor enthousiast roept “the best place ever”. Het Rock or Bust concert is weergaloos. Ongecompliceerd ruig rocken en meebewegen op de bekende nummers. THUNDERrrrrr… We galmen mee. Armen in de lucht. Hard. Knoerthard.

Not moving is not an option...

Not moving is not an option…

Angus Young stuitert in zijn korte broekie vol energie van voor naar achter en links naar rechts over het podium, terwijl hij het eene na andere riff te voorschijn tovert. Wat een energie heeft die man. Axl Rose van Guns and Roses zingt ondertussen de longen uit zijn lijf. Hij vervangt op meesterlijke wijze de oorspronkelijke leadzanger Brian Johnson. Deze kreeg tijdens de tour last van gehoorproblemen en werd geadviseerd te stoppen, anders zou hij doof worden. Bizar, horen & zien we ook nog zomaar Axl Rose. Hoeveel geluk kun je hebben? Kicken! “You shook me all night long”. Stil zitten is geen optie en we zingen uit volle borst mee. Ik wist niet dat ik nog zoveel nummers van ACDC kende. Mijn oren tuten, tjonge wat was die muziek hard… Ik heb drie dagen lang een soort van watten in mijn hoofd en snap waarom Brian Johnson er mee moest stoppen. Wat een concert!

Stukje meegenieten? Klik hier

Visiting the Amish People, Lancaster

Lancaster amisch people

We zijn in Amisch people country en daar gebruiken ze naast een paard en wagen ook een step!

Met Dolf & Jody rijden we naar Lancaster, Amish People Country. Jody is er opgegroeid en kent de omgeving, die toch al gauw 2,5 uur rijden verderop ligt, op haar duimpje. The Pennsylvania Dutch worden de Amish ook wel genoemd. Dutch? In de Reading Terminal hadden ze het ook over een Dutch Corner. Ik dacht meteen pannenkoeken, poffertjes en appelgebak…. Maar helaas Dutch bleek eigenlijk Deutsch. De roots van de Amish People liggen ergens in Zwitserland en ze spreken een soort oud duits. Via Nederland zijn ze naar Amerika verscheept om een nieuw leven op te bouwen. Deutsch is in Amerika verbasterd tot Dutch en nu komen we het overal tegen.

 

Bank pinnen lancaster amisch people

Met paard en wagen pinnen bij de drive thru van de bank! Verleden en toekomst komen bij elkaar.

Wie noemt zijn stad nou Intercourse? 

De Amish People is een streng gelovige protestantse groep. Ze hebben geen auto’s, televisie, telefoon of andere elektrisch gemak. De mannen dragen een hoed, kinbaard en zwart pak. De vrouwen dragen eenvoudige jurken en een witte kap. Ze verplaatsen zich met kleine zwarte koetsjes en tot onze verbazing ook met een step. Het lijkt echt alsof de tijd heeft stilgestaan. Maar het contrast tussen de oude en de nieuwe wereld wordt pas echt duidelijk als we een zwarte koets in de Drive Thru zien staan om geld te pinnen!

Shoeflie pie

Als eerste belanden we in een Amisch winkel waar ze o.a. Shoeflie pie verkopen. Een typische Amish taart gemaakt van molasse, een soort dikke stroperige rietsuiker. De taart trekt bij het afkoelen nogal wat vliegen aan en heeft zijn naam te danken aan de dames die de vliegen weg jagen… Shoooo flie, shhhhhooooo fliiieeee!! Het meest grappige is toch wel dat een dame achter de toonbank een rolletje enige echte Klene drop tevoorschijn tovert als ze hoort dat we Nederlands zijn. ” Dit kennen jullie vast” zegt ze terwijl ze met een big smile het aangebroken rolletje omhoog houdt. We watertanden. Maar helaas ze verkopen het niet in de winkel. Ze heeft het voor eigen gebruik besteld bij een Nederlandse online winkel!

Good and olenty lancaster amisch people

Het was inderdaad Good & plenty!

Good ’n Plenty
Lunch time! Bij Good ’n Plenty. Een restaurant met allemaal lange tafels, waar je bij elkaar aan tafel schuift. Als we plaatsnemen vertelt de serveerster meteen wie onze  tafelgenoten zijn en waar ze vandaan komen en moedigt ze ons aan vooral contact met elkaar te leggen. Ondertussen wordt de tafel vol geladen met authentiek Amish eten uit de omgeving. Verschillende soorten vlees, kip, bonen, pasta, soorten groente, aardappelen, rijst, apoelmoes, het kan niet op. De tafel staat afgeladen vol. We moeten we contact met onze buren leggen, al was het maar alleen om te vragen naar de gestoofde kip die aan hun kant van de tafel staat! Als we alles op tafel hebben ‘weggewerkt’,  krijgen we ook nog eens 5 verschillende nagerechten met twee soorten ijs en natuurlijk de bekende shoeflie-pie! We rollen de eetgelegenheid uit en zo een Amish rijtuig in!

Lancaster amisch peopleIn een koets door Amish Country
Al uitbuikend rijden we tussen de maisvelden dwars door Amish country.  Onze chauffeur vertelt ondertussen van alles over zijn volk en hun gewoontes. We mogen alles vragen. De echte Amish mensen zijn te herkennen aan de huizen zonder gordijnen! Amish People gaan als het donker wordt naar bed, dus gordijnen zijn niet nodig. Verder passeren we de filmsetlocatie van de film Witness uit 1985 met Harrison Ford.

En het barst van de koeien op het boerenland. Ben vraagt belangstellend aan onze chauffeur waar de koeien, die verdacht veel op Nederlandse koeien lijken, vandaan komen…. De chauffeur kijkt even bedenkelijk en antwoord dan op legendarische wijze met de woorden “Ehhh, Noah’s Ark I guess”!!! Ik zeg ‘quote van de dag’.

Boneshaker
Eenmaal thuis kan Ben het niet laten. Dolf heeft een bijzondere hobby … Riding the Boneshaker! Een velocipede. Zo’n fiets waarbij je een paar meter in de hoogte moet klimmen, voor je kunt trappen!! En Ben wil het ook wel eens proberen. Maar liefst drie andere mensen gingen hem voor. Ik kom zeker niet in aanmerking om het te proberen, want ik kan met mijn korte pootjes niet eens bij de trappers! We volgen ‘de Crazy Dutch Man’, die nagestaard en gefilmd wordt op straat, naar een parkeerplaats waar Ben een poging waagt… Het is wel heeeeeel erg hoog… En best moeilijk om er met een beetje vaart op te klimmen. En als je er eenmaal op zit, om ook nog te trappen… Maar na een paar pogingen lukt het Ben!! Hij zit, hij trapt, hij beweegt… Wow! Impressive. Maar hoe stop je zo’n ding? Er zit geen rem op! En je kunt er ook niet even van af springen. Om brokken te voorkomen vangt Dolf hem aan het einde van de weg, voor hij een bocht moet maken, op! Pffff, he did it! Zonder zijn botten te breken. Alleen een beetje geshaked!

We starten ons familiebezoek bij Paul

Paul, Peter, Elka & Zoeyiiiiii

Hadden we al verteld dat Ben familie heeft wonen in Amerika? Bij deze, ze wonen in de buurt van Philadelphia en waren de reden dat wij onder andere naar Amerika zijn gezeild. Paul komt ons ophalen in Oxford en samen rijden we terug naar zijn woonplaats, waar we de eerste paar dagen van ons familie bezoeken verblijven. Het leuke hiervan is dat we van elk familielid mogen meekijken hun leven. En ja je weet het, vis en bezoek… Nou ja we moeten ook weer niet te lang blijven 😉

Kiekeboe!

De eerste dagen brengen we dus door bij Paul, Peter, Ella & Zoey en maken o.a. kennis met de omgeving waar de hele familie is opgegroeid, een Philly Cheesesteak, een Farmers Market, sweet corn en we eten voor het eerst Pho!

De Philly Cheesesteak

Als eerste maken we kennis met een Philly Cheesesteak sandwich, een broodje uit Philadelphia ooit ergens in de jaren ’30 ontdekt door een stel hotdogverkopers. Laat Paul nou heel goed zijn in het maken van dit broodje! Maar hij is ook fijnproever en de inkopen doen we bij een plaatselijke delicatessenwinkel. Wat gaat er in? Een soort van lang zacht wit broodje. Nou ja broodje, zeg maar brood. Dun gesneden ribeye steak, uien, knoflook en een soort cheddar kaas, veel kaas, die vooral goed smelt. Yummie. Benieuwd naar de oorsprong: https://en.wikipedia.org/wiki/Cheesesteak

Farmers market

In New Jersey stikt het van het fruit. Nu zijn er vooral appels, perzikken en we zien voor het eerst sweet corn! Wat? Suikermais dus, een mais met heel veel suiker. De mais is zo zacht en zoet dat we het ongekookt kunnen eten! Op de Famers Market slaan we meteen flink in, want niets wordt gekoeld, alles is daardoor lang houdbaar en mega vers! We laden de auto vol met allerlei lekkere verse lokale goodies! Ze hebben zelfs een hoek met spullen die direct weg moeten. Flink afgeprijsd. Dat scheelt aanzienlijk met de prijzen in de Publix en Food Lion!

Pho

Eating Pho for the first time

Eerste kennismaking met Pho

Favoriet van de familie is Pho. Een Vietnameese soep met noedels. Wij haddden er net als de persoon in dit artikel van de NRC (inclusief recept) nog nooit van gehoord, maar snappen nu na deze eerste kennismaking waarom dit gerecht favoriet is. Man, wat is dit fingerlicking good. Je krijgt een bord vol. Het ruikt en smaakt geweldig en het is absoluut geen dikmaker!  Je kunt kiezen voor een vegatarische variant of met vlees. Wij kiezen voor het laatste. Als basis krijgen we een bouillon, daar voegen we naar eigen smaak het geroosterde varken, lente ui, tauge, limoen, koriander, gember en sambal aan toe.

Playing pool

De avond sluiten we af met een avondje pool…

A small peak in Connor’s life

We got it!

We got it!

“Warm, warm, warm… Ben, je bent warm! Als de GSM nog 10 meter geeft, ben je echt dichtbij” roept Connor opgewonden. Met deze enthousiste aanmoedigingen moeten we wel doorzoeken. Connor is al twee maanden op zoek naar de Cows Tunnel cache en wij hebben onze zinnen er op gezet hem VANDAAG te vinden! Zou hij in de koetunnel, die ooit gebruikt werd om de koeien onder de snelweg door te vervoeren, liggen? “No, no”, daar moeten we echt niet zijn volgens Connor. Hij moet bij de beek liggen, ergens onder een boom. We zoeken ons suf, de mosquitos en prikkende planten negerend. We springen over het bosbeekje naar de andere kant en zoeken verder. Alle takken tillen we op… En dan ein-de-lijk, na een uur zoeken openbaart de geocache zich… Inderdaad, onder een boomstronk! Goed verstopt, maar duidelijk zichtbaar als je weet waar je zoeken moet. Kicken! We hebben de Cows tunnel Geocache in Medford gevonden!

Finally found the Cow tunnel cache!

Yihaaa, we finally found the Cow tunnel cache!

We zijn op stap met Connor. Hij heeft een vrije dag en geeft ons een inkijkje in zijn leven. “Een heel klein inkijkje maar hoor”, zegt Connor terwijl we ‘een slurpie’ van de WaWa wegwerken. Een geweldige mannen-dag. Kort samengevat: hunten op geocaches, eten, drinken en chillen voor een BIG screen in relaxe-fauteuil!

This is just a normal Hoagie size!!!

This is just a normal Hoagie size!!!

Italian Hoagie

Van jagen krijg je trek. Lunch-time! Connors favoriet is an Italian Hoagie. Een Italiaanse sandwich, een Amerikaans bouwwerk met ‘tig’ verdiepingen Italiaans vlees & kaas, sla, tomaat, ui en peppers. Dat alles verstopt in a roll. Zacht aan de binnenkant, knapperig aan de buitenkant. Een lunch waar we de hele dag op kunnen teren!

Halloween House

Halloween garden

“Close your eyes guys”, we rijden naar de laatste verrassing…. Pas als we voor de deur staan mogen we onze ogen weer open doen en kijken dan naar een mega Halloween tuin. Prop vol enge creatures, beesten, RIP graven, waaronder het graf van zijn Mother in law. Bij de overlijdingsdatum staat “still waiting”! Of Met daarnaast een graf van zijn “nosy neighbours”.

Halloween houseTerwijl we kijken komt de eigenaar naar buiten en nodigt ons uit in zijn scarry tuin. Hij is alleen al drie dagen bezig geweest om alle spullen naar buiten te zetten, vertelt hij als we de tuin binnen stappen. Daarna is hij nog een paar dagen bezig om alles een plek te geven. En dat doet hij ieder jaar! wat een bijzodnere hobby!

End of the day

Pfw, mooi dagje! Nu benen omhoog, afstandsbediening in de hand en een filmpje op de flatscreen. Alleen een biertje ontbreekt nog… Maar dat zal hier een beetje moeilijk gaan. De heren liggen namelijk voor de buis in ehhhhh… in een winkel!!!

Mancave!!

The ultimate MANCAVE!!

Philadelphia, een feest voor onze zintuigen!

The secret Garden

Met Erin in The Magic Garden in Philly

Philadelphia, de stad in Pennsylvania, aan de Delaware rivier. Ooit hoofdstad van Amerika, tot Washinton DC het stokje overnam. Bekend vanwege Independence Hall, de Liberty Bell en Betsy Ross! Wie? Betsy Ross, een naaister uit Philadelphia, die verantwoordelijk is voor het eerste ontwerp van de Amerikaanse vlag! Maar dit gaan we allemaal niet bezoeken. Dat is SAAI, volgens Erin, ons nichtje. Philadelphia is haar stad en zij neemt ons mee op sleeptouw langs ‘de moderne prikkels’, zoals The Magic Gardens, Love Park, a draft Latte, de Rocky Stairs en een biertje in een pop up biertuin. Onze ogen en smaakpapillen hebben een goede dag!

The Magic Gardens of Isaiah Zagar

The Magic Gardens of Isaiah Zagar

Philadelphia’s Magic Gardens (PMG)

In South Street op loopafstad van haar huis zitten de Magic Gardens, een tuin vol mozaïeken gemaakt door de inmiddels 87 jarige kunstenaar Isaiah Zagar. Onderweg naar The Magic Gardens worden we alvast opgewarmd met de nodige mozaiken, gewoon langs de kant van de weg. Voor iedereen zichtbaar en toegankelijk. Prachtige gekleurde muren. Het huis heeft hij gekocht in 1994 en hij heeft er 14 jaar over gedaan tot wat het nu is. In 2002 heeft hij nog twee huizen naast het bestaande huis gekocht en toen werden the magic gardens een feit. 280 m2 mozaiken. Overal waar je kijkt, hangt wat. Geen plekje is onbedekt. Mensen doneren zelfs hun oude/gebroken aardewerk voor zijn projecten.

Website en Online map: https://www.phillymagicgardens.org/about-us/mosaic-mural-map/

Draft Latte: een ijskoud luchtig kopje koffie!

Nieuw, Draft Latte: een ijskoud luchtig kopje koffie!

Draft latte bij Colombe Coffee Roasters

Tijd voor een kopje koffie. Het is warm vandaag, dus we gaan voor ijskoude koffie. Ze hebben iets nieuws bij de Colombe Coffe Roasters aan het Love Park: Draft Latte. IJskoffie, getapt als een biertje. Als we onze beker oppakken lijkt het net alsof er niets in zit. Het voelt zo licht. De beker zit gelukkig vol met ijskoffie, roomig, luchtig en heerlijk verfrissend.

PhiladelphiaVerhalen verzamelen

Op het plein in het ‘Love Park’ verzamelen ze voor deze eene dag verhalen. Anoniem. Wij voegen er uiteraard ons Blabber verhaal aan toe. En maken een foto onder The Love statue!

The Blabber crew under the love statue

The Blabber crew under the love statue

The Rocky Stairs

Ok. Nu moeten we naar de andere kant van het centrum. Dat is te ver. Dus we pakken weer een Uber. Dat gaat allemaal zo makkelijk heir dat je bijna niet meer gaat wandelen… De Uber brengt ons naar de 72 traptreden van het Philadelphia Museum of Art. Nee, we duiken niet het museum in, daarvoor is het weer te lekker. We komen echt alleen voor DE trap! Ok, en waarom is dit een toerische trekpleister? Nou, deze beroemde trap werd ooit beklommen door Rocky Balboa, de king of box uit de Rocky films. De underdog die geen uitdaging uit de weg gaat… Foute herinneringen… Maar we kunnen het niet laten zelf even de Rocky steps op te rennen. In de rij staan voor een foto met het bronzen beeld van Rocky gaat ons echter iets te ver….

Eating at DiNic's at the Reading Market Terminal

Lunch at DiNic’s at the Reading Market Terminal

Reading Market Terminal

Lunch. Time to refuel en dat gaan we doen in de Reading Market Terminal. Een overdekte markt met verschillende eetstalletjes. Het is zoveel. Alles ruikt heerlijk en ziet er lekker uit. We krijgen last van keuzestress. Wordt het een Backery, de Dutch corner (Amisch People), een BBQ, eenden van de grill of een van de gezonde saladebars? We kiezen uiteindelijk voor een mouth-watering broodje geroosterd varkensvlees bij DiNic’s met Cannelloni’s toe.

Eindstation: The Pop Up GardenPHS Pop up Garden

We sluiten de avond af met nog meer nichtjes van Ben in een tijdelijke Pop Up Biertuin. Een gezellige tuin met lange tafels, verschillende zitjes, hoekjes ennnnn verschillende soorten bier. Een topdag met mooie ontmoetingen.

Tropical Storm Hermine is onderweg… Oxford, Maryland

Het lange pad van Tropical Storm Hermine...

Het lange pad van Tropical Storm Hermine…

Zo maar uit het niets komt er een Tropische storm onze kant op. Onze ogen zijn voornamelijk gericht op de depressies bij de Kaap Verden, waar het de laatste tijd flink rommelt. Hermine is daar ook ontstaan, maar zwakte vrij snel daarna af… En toen we even niet meer opletten, is ze stiekum in de Golf geïntensiveerd. Vlak boven Cuba. En ze heeft er zin in! In twee dagen tijd gaat ze van de status TD (Tropical Disturbance) naar status Tropical Storm en ze krijgt zelfs een naam; Hermine. Vandaag is ze geüpgrade naar de status Categorie 1 Hurricane en vanavond valt ze Florida binnen. Ze hebben in Florida geen hurricane meer gehad sinds Hurricane Wilma in 2005 en ze zijn vooral bang voor de enorme golven en hevige regenval die de storm met zich meebrengt. Florida klinkt voor ons ver weg. Je kunt het een beetje vergelijken met de afstand Nederland – Spanje. Maar haar ‘armen’ rijken ver. Deze ‘coasthugger’ kruipt de komende dagen vanaf Florida via de kust van de staten Georgia, South & North Carolina omhoog en komt daarna onze richting op. We zien de eerste aankondigingen al op de weerkaarten. We moeten rekenen op flinke regen en 40 knopen wind!

Op zoek naar een ligplaats voor twee dagen

Oh boy, dat belooft wat. Veertig knopen wind (en waarschijnlijk meer, want de online weerkaarten zitten er altijd wat naast) wordt ons iets te gortig op de ankerplaats. Dan liever tussen vier palen en de boot stevig vastbinden. We kunnen haar zaterdag verwachten en het blijft flink waaien tot zondag. Het vervelende met deze voorspellingen is dat we het nooit zeker weten. Het pad verandert per dag en ook de koers over land heeft invloed op het pad dat ze volgt. Maar we nemen het zekere voor het onzekere. Ze wordt hier zaterdagochtend verwacht en dan is er geen tijd meer om iets te regelen. We willen morgen voor twee dagen een haven in. We gaan op onderzoek.

In Oxford zijn de nodige marina’s, maar na twee marina’s begrijpen we dat het lastig wordt. Het is Labour Day dit weekend. Dat betekent feest. De Marina’s zijn al maanden geleden besproken en zitten vol. “No cancellations, because of storm Hermine?” vragen we nog hoopvol. “Not yet.” Ze hebben zelfs een wachtlijst. Bummer. Met deze storm op komst verwachten we dat het wel mee gaat vallen met de wachtlijst en reserveringen, want wie gaat er met deze voorspellingen het water op? Maar daar hebben we nu niets aan. We willen zeker weten dat we morgen een box in kunnen.

Het hurricane seizoen is in volle gang....

Het hurricane seizoen is in volle gang….

Drie keer scheepsrecht!

We tuffen met de dinghy naar de derde marina, Cambells. Ze hebben plaats. Yes! Maar als we er gaan kijken blijkt het op de kop van de T-steiger. Niet echt handig met harde noordenwind. Dan worden we zijdelings tegen de steiger aangedrukt. “Ehhhh? We durven het bijna niet te vragen, maar hebben jullie nog een andere plaats?” Hij kijkt even moeilijk, schuift wat op de plattegrond en neemt ons dan mee naar B10 naast de NOAA research boot. Een ruime box, 6 palen om aan vast te binden en overal zitten stootkussens. Hebbes! Bij de prijs moeten we even slikken (2 dollar per foot), maar we hebben een ligplaats en kunnen ons gaan voorbereiden op de storm. Morgenvroeg gaan we de marina in! Zaterdag ochtend begint de storm. Wordt vervolgd.

Zoektocht naar Amerikaanse moderne kunst, Washington DC

Washington DCVandaag gaan we wat kunst inhalen. Ik heb me vooral verheugd op de moderne en hedendaagse Amerikaanse kunstenaars zoals Hopper, Warhol, Pollock, Lichtenstein. Ik ben ten slotte in Amerika! Met name Hopper heb ik alleen nog maar in de boeken gezien. Tijd voor een meeting IRL (in real life). We pakken voor de verandering de metro bij The Waterfront. Drie haltes verder stappen we uit bij het Smithsonian American Art Museum. De kunst in de eerste ruimtes kan me niet echt boeien. Daarna belanden we in een portrettengalerij en net als ik het wil opgeven kom ik in de zaal van hedendaagse kunst. De grote namen ontbreken, maar ik ben onder de indruk van de tijdelijke expositie met sombere ‘grijs/wit/zwarte en een vleugje rood’ schilderijen van Romaine Brooks. Krachtige schilderijen, intrigrerend. Over vijftig tinten grijs gesproken. Volgens mij heeft ze deze uitgevonden!

Washington DCNational Gallery of Art East building

Dan maar door naar The National Gallery of Art aan de The National Mall. Ze hebben twee gebouwen, West en East. We stappen het West gebouw binnen. Voor de moderne kunst moeten we in het oost-gebouw zijn. Via een ondergrondse verlichte ‘tunnel’ met verende rolband worden we naar het andere gebouw getransporteerd. Daar blijken we alleen de hal te kunnen zien. De rest wordt verbouwd en het museum is tot volgend jaar gesloten… Sjips. “It’s going to be spectaculair next year” zegt de vrouw achter de balie. Dat helpt niet echt… We lopen terug naar het West gebouw. Het is indrukwekkend. Vooral groot, met hallen, koepels, watervallen, fonteinen, zuilen, binnentuinen en een dolhof aan kleine ruimtes die vol hangen met kunst. Het museum is alleen niet zo intuitief. Soms loopt een route dood. Als we op een nieuwe verdieping aankomen weten we niet of we linksom of rechtsom moeten beginnen. Ok, de mens loopt van nature linksom, tegen de klok in. Een draaideur en de ‘route van verleiding’ in een supermarkt is ook vaak linksom. Toch missen we de kleine subtiele aanwijzingen die ons in de juiste richting wijzen. Bij twijfel linksom dus.

Mijn eerste Hopper!

Mijn eerste Hopper!

Het zit niet mee. Maar we hebben nog een ijzer in het vuur: The Hirshorn museum. Een prachtig rond gebouw. Ik moet even zoeken, maar dan, helemaal op het einde van de tentoonstelling, hangt daar tegen een blauwe muur een werkstuk van Hopper. Yeah! Mijn eerste ontmoeting met een werkstuk van Edward Hopper! En nog wel in Amerika. Ook al was de collectie matig, mijn missie is geslaagd.

Tjongejonge wat een musea en zoveel diversiteit ‘ter leering ende vermaeck’. We hebben de schade aardig ingehaald. Nu lekker voeten omhoog. Wijntje. Even bijkomen. Dit was onze laatste dag in Washington DC. Morgen gaan we anker op en zakken de Potomac Rivier af. Retour richting de Chesapeake Baai.