De plastic flesjes markeren de weg terug door het rif!
Net als we willen gaan snorkelen… alweer? Ja sorry, we gaan vandaag op expeditie. We willen op zoek naar het Galjoen dat hier buiten ooit op het rif gelopen is. Maar voor het zover is krijgen we eerst bezoek van de Guarda Costas. Drie vrij jonge knullen, waarvan de jongste met een mega geweer aan boord stapt. Oef, als ik er iets over zeg, vertelt hij enthousiast dat ik niet bang hoef te zijn. Het geweer werd immers ook gebruikt in de James Bond film! Pfew, ik voel me een stuk geruster. Not!! Maar goed hij neemt gelukkig helemaal aan de andere kant van de kuip plaats.
De mannen van de kustwacht zijn dorstig en schromen niet om om een glaasje water te vragen. Als ik ze een glas geef, hebben ze het binnen drie seconden leeg. Nog een glas misschien? Ja graag en ook die is binnen drie seconden leeg. Nog een? Ze willen uit beleefdheid eigenlijk nee zeggen, maar de dorst is groter en het ritueel herhaald zich. Daarna wordt het tijd voor serieuze zaken. Er moet een formulier ingevuld worden, maar Ben leidt hem elke keer af met allerlei vragen over favoriete Spaanse muziek, een goede vis spot, het eiland etc. … we zijn zo een half uur verder. Afsluitend vragen ze nog of we wat eten of drinken willen ‘doneren’. We geven ze een flesje rum en sigaretten en ook zij kunnen weer Fin de Semana vieren. Ze stappen in hun boot, het geweer verdwijnt in de vuilniszak en ze varen terug naarhet kustwachtstation, waar ze met 15 mannen zitten voor 45 dagen lang!
Voorpret op het voordek van de Bella Ciao
Terug naar Expeditie Galjoen
Omdat het rif veel vuurkoraal bevat (die branderige blaren veroorzaken bij aanraking), hijsen we ons allemaal in de veels te warme wetsuit, stappen in de dinghy en leggen deze achter de Bella Ciao. We varen met de Bella Ciao mee zo dicht mogelijk naar het rif in de buurt van een zeilboot wrak. Het is een geweldige trip over ondiep blauw water. We zitten op het voordek, terwijl we worden getrakteerd op vers gebakken cake van Reinhilde. Wat een goed begin van de expeditie!
Voor het laatste stuk naar het rif pakken we de dinghy’s en plonsen vlak voor het rif te water. Er staat gelukkig bijna geen wind, waardoor de golven niet hoog zijn. En dat is maar goed ook, want ik heb al moeite genoeg om in deze branding rechtop te blijven staan, zonder met mijn kont op de koraal te belanden. Om in het diepe water te komen, waar het Galjoen ergens ten oosten van het wrak ligt moeten we dwars door de brandig en ondiep water met riffen heen. Dit is best een spannend stukje. De golven stuwen je namelijk voort en duwen je vooral in een richting waar je niet heen wilt. Het is dus belangrijk om naar het rif te zwemmen, koers te bepalen en te wachten op de golf om er dan in een rap tempo doorheen te vliegen zonder iets te raken… Je ziet niet veel door de branding… maar we zijn al gauw in het diepe water met een prachtig uitzicht op de onderwatertuin. Wow! Dit was de moeite wel waard. Alleen vinden we geen Galjoen… de stroom zet ons rap weg, dus we gaan als snel door de branding weer terug waar Reinhilde als een baken in zee op ons staat te wachten.
Filmpje door het rif:
Tijdens de terugtocht heb ik de GoPro aan en de golf me ‘pakt’ heb ik geen grip meer op een stabiele beelden… de camera en ik schudden door de branding alle kanten op. Maar wees gerust beste lezer, we hebben iets geraakt! Het leuke is dat de camera nog iets langer doorloopt terwijl ik hem gericht houdt op Ben die net door de branding gaat. Ook hij komt heelhuids door de ondiepe branding met riffen aan alle kanten. We hebben het galjoen helaas niet gevonden, maar de expeditie was spannend! In Bonaire gaan we op zoek naar de coördinaten van het Galjoen, zodat we deze er bij kunnen plaatsen, mocht je het zelf eens willen proberen, je kunt in ieder geval zoeken op de Fransman en admiraal Jean II D’Estrees. Het is zeker de moeite waard!
Dit wrak kunnen we wel vinden!
Loempia’s op de Bella Ciao
Tijdens de terug rit worden we terwijl Frist de boot terug stuurt over de ondieptes door Reinhilde getrakteerd op heerlijke eigengemaakte loempia’s. Eenmaal op de ankerplek stappen wij af en halen ook het anker op om naar het volgende eilandje Islas Palmeras te zeilen op de genua. Kort maar lekker tochtje.
Laatste onderwaterfoto uit Sotavento!
