Categorie archief: Vertrekkers

Expeditie Kabrietenberg

Geplaatst door door
Reageer
On top of de Kabrietenverg

On top of de Kabrietenberg

Op het Spaanse Water kijken we vanaf ons bootje uit op de Kabrietenberg. Ooit een eiland, maar door Shell is er een weg gekomen en is het eiland-af. Aan het Spaanse Water woont ook Timo, een Antilliaan die o.a. wandeltochten organiseert. Hij heeft de Kabrietenberg toegankelijk gemaakt voor wandeltochten naar de top door eigenhandig paden te hakken tussen alle begroeiing en met name cactussen door.

Samen met Timo en de bemanning van de Acapella, Sylfer, Betty Boop en Bella Ciao beklimmen we de berg. Het is een woest pad omhoog, we klimmen door een smalle spleet die een bepaalde draai techniek vereist, anders zit je vast. En een rots is hard, geloof me, mijn knie kan het gelukkig nog na vertellen. Ondertussen vertelt Timo honderduit. We passeren bomen, indigo plantjes, een oude termieten heuvel, witte mieren, vogels, hallucinerende cactussen en een zaag in de boom als relikwie en richtingaanwijzer.

Boven op de heuvel genieten we van een prachtig uitzicht op het Spaanse Water en onze drijvende huisjes. Tenslotte keren we terug naar de woonboot van Timo. Hij heeft voor ons een Kriyoyo maaltijd bereidt. We kijken wederom uit op het Spaanse Water met een machtig mooie zonsondergang en we sluiten de avond af met zang & gitaar.

The Caribbean Contest Club

Geplaatst door door
Reageer

Zondag – Er komt vandaag een einde aan de drie C’s… De ‘Caribbean Contest Club’, lichting vertrekkers 2012. Althans, voor Blabber dan. We liggen voor de laatste keer samen met de Waltzing Mathilda (Contest 41S) en de Jan van Gent (Contest 32) in een prachtige baai. De Sailaway (Contest 41) ligt al op Bermuda en de Mistral (Contest 38) ligt nog op Sint Maarten, in de startblokken om te vertrekken naar de Azoren. De enige die in de Carieb blijft hangen is de Harmattan (Contest 40/42) en die gaan we zeker nog tegen komen. De vertrekkers lichting 2012/2013 was een goed Contest-jaar!

Ik ben vanmorgen vroeg de combuis in gedoken en bak voor deze laatste keer cupcakes. (He, een vierde C!) Terwijl de cupcakes in de oven staan, nemen we een duik en snorkelen naar de kant. Hier zwemmen weer allerlei aquarium visjes en zelfs een schildpad. Wow, dit blijft mooi om te zien! En het is nog eens heel goed te zien ook, omdat het water ongelooflijk helder & blauw is.

Zodra de cupcakes klaar zijn laden we alles samen met verse koffie & koude limonade in een grote tas en dinghy’en naar het strand om daar nog een laatste keer samen koffie te drinken, met uitzicht op de baai en de boten. De laaste Caribische kiekjes worden geschoten en dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Met gemengde gevoelens (jammer dat ze gaan / blij dat wij nog mogen blijven) zwaaien we ze uit, terwijl ze weg varen uit de baai op weg naar Sint Maarten. Daar doen ze nog de laatste inkopen, wachten op een goed weatherwindow en vertrekken dan naar het noorden. Wij zakken van hieruit weer verder naar het zuiden tot onder de hurricane season lijn. De afstand tussen de boten wordt met de dag groter…

De Blabber gaat weer zuidwaarts

Geplaatst door door
Reageer
Baai Anse de Colombier

Baai Anse de Colombier

Zaterdag – Het was een rommelig nachtje achter ons anker op open zee… Meerdere malen ben ik even naar buiten gegaan om te kijken of we nog op dezelfde plek lagen … Het Rocna anker laat ons deze keer niet in de steek en houdt ons keuring op de plaats, ondanks de draaiende wind… ’s Morgens zijn we nog even in de dinghy gesprongen om een laatste keer te internettten en wat bootschappen te doen. Eenmaal terug doen we nog een een bakkie bij Gerard en Lies van de Sylfer. We nemen afscheid en daarna gaan we anker op. Op weg naar St. Barths. We zeilen weer!

Het is heerlijk zeilweer trouwens, alleen kwam de wind uit de verkeerde hoek…: de kant die wij op wilden! Hoe was dat ook alweer met dat gezegde? Een goede zeiler heeft altijd de wind mee… ?!! Mmmm, een kleine misrekening… Maar we willen naar St. Barths, zodat we afscheid kunnen nemen van de Waltzing Mathilda en Jan van Gent. Vertrekkers van de lichting 2012 die deze week weer richting Europa gaan.

Onderweg komen we de Ostrea nog tegen. Ook een vertrekker die weer op weg naar het noorden gaat. We zwaaien ze uit via de marifoon. Tegen de avond varen we aan de noordkant van St. Barths de baai Anse de Colombier binnen. Achter de Waltzing Mathilda pikken we een mooring bal op. We liggen geweldig rustig. Dicht bij de kant, we horen de branding in onze kuip. En we kunnen eindelijk weer lekker zwemmen! Ik plons te water. Wat een genot. Het water is ongelooflijk blauw en helder. We liggen op 8 meter water diepte maar kunnen nog steeds de bodem zien. Deze baai kun je alleen te voet of met een (zeil)boot bereiken. Een oase van rust en naar later blijkt ook aarde donker!

Na het eten drinken we samen met Chris van de Jan van Gent nog een laatste borrel aan boord van de Walzing Mathilda terwijl we het afgelopen (zeil)jaar nog eens de revue laten passeren. Wat een geweldig jaar en wat hebben we het gezellig gehad met alle Nederlandse vertrekkers. We gaan ze en de ons zo bekende bootnamen op de AIS nog missen!

Het Nederlandse SSB Netje is geopend

Geplaatst door door
Reageer

Woensdag – De spanning steigt verder in de Lagoon van Sint Maarten. Veel Nederlandse boten staan op het punt van vertrekken. Ze verlaten de Carieb en gaan weer terug richting de thuishaven in Nederland … Maar daarvoor moeten ze eerst nog 800 mijl naar Bermuda, 2000 mijl naar de Azoren en dan nog eens 1200 mijl naar Nederland overbruggen. Dat zijn behoorlijke afstanden en dan wil je graag goed zeilweer hebben. Dus een paar keer per dag worden de weerkaarten gedownload en overlegd.

Helaas wil het Azoren Hoog op dit moment maar niet op zijn normale plek gaan liggen, namelijk boven de Azoren! Het ligt nog ter hoogte van Groenland en zakt zeer langzaam… Dat betekent voor de oversteek minder goed en instabiel weer. En op deze lange afstanden is dat nou precies wat je niet wilt hebben! Daarnaast wil je ook weer niet te lang wachten, want dan begint het orkaanseizoen in de Carieb. En dan wil je hier ook niet meer zijn. Dus wanneer is het dit jaar nou de beste tijd om de North Atlantic over te steken?

De eerste vertrekkers (of zijn het nu thuiskomers?) wachten het Azoren hoog niet meer af en zijn inmiddels vanuit de carieb vertrokken. En dat betekent ook het begin van het Nederlandse Trans Atlantic Netje 2013 op de SSB frequentie 8101 USB. Elke dag om 17.00 uur Caribbean tijd (dus bij jullie 6 uur vroeger) melden alle Nederlandse boten, die onderweg zijn naar de overkant, zich aan om de positie en bijzonderheden aan boord door te geven. Daarnaast is dit ook een mooi moment om even met elkaar de weerkaarten door te nemen. Het zijn spannende tijden voor de overstekers en wij volgen ze met grote belangstelling via onze SSB, zo lang als we ze kunnen ontvangen.

Luister hier naar de memorabele opening van het eerste Nederlands-talige radionetje op 8101 op de SSB voor de oversteek van de Noord Atlantic om 21.00 uur UTC:

Vitali opent het NL Trans Atlantic Netje

Beestjes in de rijst …

Geplaatst door door
Reageer
Rijstbeestjes.... Iemand een idee wat het is?

Rijstbeestjes…. Iemand een idee wat het is?

Dinsdag – Weer wat geleerd… koop geen pak rijst waar je niet doorheen kunt kijken! Onze rijst uit Nederland is op (hebben we 9 maanden mee gedaan!) en we moeten er aan geloven: rijst kopen in de tropen. Grote kans dat er beestjes in zitten. We zijn gewaarschuwd.

Toch was ik zo stom om een pak met rijstbuiltjes te kopen…. En idd, jak, we hebben beestjes in de rijst en daar houden we ondanks de extra proteïnen niet zo van! Volgende keer gewoon een plastic zak waar je door heen kunt kijken! Geen idee wat voor beestjes het zijn trouwens. Gelukkig hebben ze geen schutkleur, dus ik heb ze er allemaal met de hand uitgezeefd (2 kilo rijst!!), daarna alles in een afgesloten waterdichte ton gedaan met heel veel laurierbladen. Daar schijnen ze niet zo van te houden! Wat ik me alleen afvraag, waarom heb ik de hele reis in de rijst die ik in Nederland heb gekocht geen torretje gehad en nu in de tropen wel?

Uitgeklaard
Wederom ging het razend snel aan de Franse kant. Ik kreeg deze keer geen kans om te struikelen over het Franse toetsenbord (geen qwerty), omdat de beste man haast had. Hij had een afspraak en wilde sluiten. Dus hij deed alles zelf…. hoe eerder we weer weg waren.

Afscheid van vertrekkers
Vandaag hebben we afscheid genomen van Vitali en de Cula. Het Azoren hoog ligt niet op zijn plek en boven Bermuda bouwt zich begin volgende week ook weer iets op dat er niet goed uit ziet. Maar Vitali is het wachten beu, denkt onder de depressie heen te kunnen zeilen en vertrekt morgen. Hij gaat in principe in een keer door naar de Azoren en als het weer niet mee zit zelfs door naar Nederland… Spannend, wat het weer doeten hoe het met hem gaat. We gaan hem volgen, op de SSB en via de oceaankronkels die we krijgen toegestuurd.

Fruit picking met de Waltzing Mathilda crew

Geplaatst door door
Reageer
Doubles, Trinidad streetfood

Doubles, Trinidad streetfood

We zijn een dagje met de Waltzing Mathilda crew op stap geweest en hebben heerlijk over het eiland getoerd in een echte oude trini-bak! Deze keer zijn we de dag begonnen met een broodje van de straat; Doubles, een heerlijk lokaal broodje dat vooral als ontbijt langs de kant van de weg wordt gegeten. Het broodje wordt gevuld met een saus van o.a. kikkererwten, koriander, mango, cocosnoot en pepersaus. Maar je moet er wel vroeg bij zijn, want op=op. Wij hadden het laatste broodje!

Bake & Shark op Maracas beach

Bake & Shark op Maracas beach

De eerste stop was dwars door de bergen naar Maracas beach, het populaire strand van Trinidad. Alle Trini’s gaan hier heen in het weekend. Daarnaast is het tevens het strand waar het broodje Bake & Shark vandaan komt. Drie keer raden wat we na een verfrissende duik in de hoge golven hebben gegeten?!!

Daarna zijn we via de bergen terug gereden richting het Coroni swamp, om de rode ibissen te zien met zonsondergang… Zo ver zijn we echter nooit gekomen, want we werden te veel afgeleid door alles wat we zagen… een waterval, fruitbomen… en de wegen waren zo smal en gehavend dat je nog geen 60 km per uur kon halen!

Fruit picking!

Fruit picking!

Het fruit vonden we toch wel de moeite om te stoppen. We hadden ons voorgenomen om met een kofferbak vol met fruit terug te keren…. Het resultaat:

  • 2 rough lemons
  • 2 cacoa vruchten
  • een kokosnoot
  • een papaya
  • Sinasappelen en breadfruit hebben we alleen maar op een afstandje zien hangen

De rest hing te hoog of boven een veels te diepe afgrond… maar het was een mooi dagje sightseeing & fruitpicking.

Bezemwagen

Geplaatst door door
Reageer

In de Alcantara marina bleek nog een Nederlandse boot te liggen, met een windpilot. Aangezien wij deze nog moeten installeren ging Ben even een kijkje nemen. Eenmaal bij de boot bleek het de Tara van Jacomiene en Roel. Ik heb in het voorjaar samen met hun de RYA First Aid cursus gedaan en sinds die tijd vooral gemaild! We werden meteen aan boord uitgenodigd en hebben de nodige verhalen uitgewisseld.

Zij hebben iets meer de tijd om te genieten van al het moois dat Portugal te bieden heeft, omdat ze hebben gekozen voor een route langs Zuid-Amerika. De Atlantische oversteek is daardoor wat later en in de tussentijd hebben ze meer tijd voor Portugal en pakken ze Gambia ook nog mee. Wij zijn jaloers op de hoeveelheid tijd. Wij voelen vanaf het begin een soort druk … ‘we kunnen niet te lang blijven liggen, we moeten verder’. We willen graag de Algarve, Marokko en de Canarische eilanden ook nog bezoeken en in december hebben we onze eerste echte deadline: de Atlantische oversteek. In de Kaap Verden komt een vriend van ons die als opstapper mee gaat naar de overkant van het grote water en deze mogen we niet missen!

Daarnaast wordt het gevoel van ‘druk’ ook nog eens gevoed door een soort ´zijn we niet te laat?´… Een grote groep Nederlandse vertrekkers, die eerder zijn vertrokken uit Nederland, varen voor ons uit. Elke keer als we denken dichterbij te komen, gaan zij er net weer vandoor…  Ze liggen inmiddels in de Algarve. Net als de Harmattan, die heeft vandaag ook koers gezet richting de Algarve. Hij gaat in 1 keer door. Wij zijn nog helemaal niet klaar met Lisabon en willen graag ook nog meer van de omgeving zien… Hebben we hier nog wel tijd voor? Of zijn we inderdaad aan de late kant….?

Ach we leggen ons er maar bij neer, we zijn gewoon de hekkensluiters, de man met de rode lantaarn, kortom de bezemwagen van de Nederlandse vloot vertrekkers…  er moet toch iemand de laatste zijn. Ondertussen genieten we nog even van al het moois!

We hebben ‘de Alderney Race’ bedwongen

Geplaatst door door
4

’s Morgens vroeg om 4 uur ging de wekker…. dit voelt niet echt als vakantie… Eerst getanked, daarna en route naar Guernsey. Om bij Guernsey te komen moet je door ‘De Alderney Race’. Een stuk water met heel veel stroom. Meerdere malen zijn we hiervoor gewaarschuwd. Toch hebben we de sprong gewaagd, deze race wilden we wel eens mee maken.

Mist!
Op de kop van de race werden we plotseling verrast door mist. Gelukkig was dit ook zo weer weg. En met de race viel het wel mee. We hebben max. 8 knopen gelopen. We hadden in de middag prima weer en bij aankomst werd het zelfs warm! Om de haven bij St. Peter Port op Guernsey in te mogen varen, moet je wachten op de haven meester. Die komt naar je toe varen en begeleid je naar een ponton, waar je kunt wachten tot er genoeg water staat. Er ligt namelijk een ‘drempel’ voor de haveningang en wij moeten met 1.90 diepgang wachten op hoger water voor we naar binnen kunnen. Als het water hoog genoeg is komt de havenmeester weer naar je toe varen en begeleidt alle boten 1-voor-1 naar een ligplaats. Bijzonder.

We konden bij een paar Fransen langszij en ik moest de Franse lingerie opzij schuiven om aan te kunnen leggen!

Wil je een stukje met ons mee varen? Bekijk dan ons korte filmpje van de tocht door de Alderney Race naar Guernsey:

Bij IJmuiden linksaf!

Geplaatst door door
2

Onderweg naar Cherbourg

We zijn vertrokken! Het doel was Scheveningen, maar het weer was zo lekker dat we besloten door te gaan. Volgens de weerkaarten bleef het voorlopig tot zondag mooi weer, dus voor ons een moment om te pieken en door te zeilen naar het zuiden. Nu of nooit! We hadden genoeg eten en drinken aan boord, de tanks zaten vol en alles was opgeladen. Daarnaast waren we het onstabiele weer in Nederland ook wel een beetje zat…

We hebben drie dagen en twee nachten doorgebracht op zee en het is ons goed bevallen. Het weer was een kadootje. Niet al te veel wind, dus we hebben de motor af en toe bijgezet om de vaart er in te houden. Maar we konden wel lekker doorvaren, de zee was vaak spiegelglad.

Tijdens de tocht hebben we perfect kunnen navigeren met de plotter. Daarnaast maakte ik ook veel gebruik van Navionics op de ipad en iphone, omdat je dan lekker snel kunt in- en uitzoomen. Daarnaast staat de marifoon altijd op 16 standbye. En natuurlijk hebben we de AIS aan. Wat een geweldig apparaat. Dit geeft je veel vertrouwen. Je ziet alle grote schepen lang van te voren aankomen. Je kunt goed de koers inschatten en als je twijfelt stuur je bij. Als je blijft twijfelen kun je ze ook oproepen (was niet nodig). Daarnaast geeft de AIS extra informatie over de boten die je tegenkomt, iets wat leuk is om te lezen tijdens de nachtelijke uurtjes.

We lopen een wachtsysteem van 4 uur op, 4 uur af. Tijdens de nachtwacht vermaak ik mij prima. Eerst heb ik geprobeerd een boek te lezen, dat lukt nog niet erg, ik word een beetje misselijk (overdag is dit gelukkig geen probleem). De hemel was bezaaid met sterren, dus ik heb met Skywalker (app’je) gekeken wat voor moois ik allemaal zag. De maan, Jupiter en Venus stonden achter me en het sterrenbeeld Waterman stond voor de boeg. Ik heb ook ongelofelijk mooie zons- op en -ondergangen en veel vallende sterren gezien. Na 4 ben ik opgehouden met tellen. Maar ik heb wel de nodige wensen gedaan.

En overdag werden we getrakteerd op bijzonder mooi zonnig weer. Lekker douchen op het achterdek, beetje navigeren, boek lezen, Ben geknipt op het voordek en we pakten om de beurt ons moment van rust. Het was echt genieten.

We hebben voornamelijk langs de scheepvaartroute aan de Franse kant gevaren. Dit was de kortste route. Alleen bij Calais/Boulogne sur Mer moesten we een beetje uitwijken. We hebben weinig andere zeilboten gezien.

Zonsopgang

Eenmaal aankomend in Cherbourg merkte we dat de AIS ook heel goed werkt voor het thuisfront. Velen van jullie hebben ons gevolgd en verwelkomd en France op het moment dat we Cherbourg binnen liepen. Super leuk!

Un vin, bierre et saucisson sec au Cherbourg. Wel verdiend na 3 dagen!

Van speeltuin naar speeltuin

Geplaatst door door
Reageer

Ploppende kurken op de uitzwaai party van de Nostress

We hebben vandaag Maarten en Thea van de Nostress uitgezwaaid op de kade van de Compagnie haven in Enkhuizen. Dit konden we mooi combineren met het afleveren van een tweede lading huisraad voor broertje-lief. Op de Nostress nog even gauw wat afgekeken en foto’s gemaakt van de Icom en de bevestiging van de zonnepanelen.

Er waren nog meer vertrekkers in spé op de uitzwaaiparty, zoals de Acapella, Foxy Lady, Sark en Sylfer. Diverse tips en voorbereidingsperikelen werden op de kade uitgewisseld. Ondertussen plopten de kurken. Om 17.00 uur kreeg iedereen nog een dikke knuffel, werd ik voorzien van de laatste verbandmiddelen (dank Thea!) en daarna gingen de trossen los. Maarten en Thea varen eerst met kleindochter van speeltuin naar speeltuin, daarna is het bij IJmuiden linksaf. Een heerlijke middag met zon & bubbels. Het begint nu toch wel te kriebelen. Wij willen ook!