“Onde a terra se acaba eo mar começa”, daar waar het land eindigt en de zee begint, zoals de Portugese dichter Camöes het ooit mooi heeft verwoord. Dit was voor vele zeevaarders het einde van de wereld, het laatste stukje Portugese land dat ze zagen voor ze het ruime sop kozen…. En wij hebben dit meest zuidwestelijke puntje met eigen boot gerond! Wow! We zijn in de Algarve op eigen kiel!!!
De Kaap is met z’n 100 meter lengte en hoge klif van 60 meter goed zichtbaar bij helder weer. Kun je je voorstellen dat we vissers hun hengeltje zagen uitgooien vanaf deze klif?!! We hebben het anker uitgegooid op de 5 meter lijn in de baai Ponte da Sagres, voor de Praia Baleeira. Eerst naast de Dixbay, een vertrekkersboot uit Enkhuizen met Idris, Berendice en zoontje Finn. En later naast de Nostress, met Thea en Maarten, een stel dat we in de voorbereidingen meerdere malen hebben ontmoet. Daarnaast hebben we ze uitgezwaaid bij hun vertrek in mei uit Enkhuizen. Heel bijzonder om elkaar dan na ruim 4 maanden in de zuidelijke wateren weer te ontmoeten! Het vertrekkerswereldje is klein! We kennen elkaar allemaal.
We liggen hier geweldig. Er staat een lekker windje en de boot ligt mooi achter z’n anker. ’s Nachts gaat de wind meestal ‘uit’ en schommelen we wat meer van links naar rechts. Maar je hoort ons niet klagen. We vinden het toch wel heel bijzonder om zittend onder een parasolletje op het strand, waar we met ons bij bootje heen gepeddeld zijn, naar ons bootje te kijken wat daar ligt te dobberen achter z’n anker. Voor ons letterlijk het einde van de wereld!