Vroeg op pad…

We zijn weer vroeg op. Zo vroeg dat het visitors centrum van het El Yunque park (het enige tropische regenwoud van de US) nog niet open is. Niet dat het uit maakt, want we kunnen gewoon het park inrijden en langs de kant van de enige weg door het park staan borden met uitleg van alle trails in het park. We kiezen voor de Big Tree Trail, met aan het einde de Mina Waterval. Het is een gecultiveerd pad, geplaveid, en het loopt door een prachtig regenwoud. Langs de kant staan bordjes met uitleg. We zien de machtige Tabonuco boom, mooi gecamoufleerde slakken op de stammen, varens op stokjes, de wortels van de Sierra palmen en we horen de Coqui Coqui. Een klein kikkertje die zich vooral laat horen als het regent. Tenslotte eindigen we bij de niet zo bijzondere Mina Waterfall, voor we dezelfde weg weer terug nemen.

Mooie camouflage!

Doorrijden tot de file begint …
Daarna rijden we naar het zuiden, richting Guavate aan de oostkant en het begin van de Ruta Panoramica. De buren in onze haven hebben verteld dat we hier beslist heen moeten gaan. En daar waar de file begint moeten we stoppen en de auto parkeren. Wat is daar dan vraag je je af? De nationale lekkernij en attractie Lechon Asado! Oftewel speenvarkens aan het spit. De een na de ander ligt boven een vuurtje te draaien, terwijl om ons heen live muziek uit de speakers schalt, mensen dansen, drinken & eten. Er zijn pina colada kraampjes, er wordt gegokt en ja er zijn ook van die toeristische kraampjes met hoedjes, T-shirts en sierraden. Wij houden het op een koud biertje en een gegrild super gaar speenvarken, terwijl we lekker om ons heen kijken naar deze gezellige toeristische drukte. Het valt ons op dat dit ook een zondags uitstapje voor de lokale bevolking is.

Om te watertanden; speenvarken aan het spit!

Verkeerde afslag
Op de terug weg slaan we te vroeg af (blijkt later). Hierdoor komen we op een wel heel toeristische route. De weg wordt steeds smaller. En als we even achteruit rijden om een tegenligger te laten passeren zitten we vast met de auto. Op de bumper. Het linker voorwiel en rechter achterwiel maken geen contact meer met de weg en de auto gaat niet meer voor of achteruit. De dames stappen uit, maar we kunnen niet veel. Gelukkig stoppen er ook een paar locals. Duwen helpt niet. En eentje snelt heel vriendelijk naar huis om een touw te halen. Met dat touw trekt hij ons moeiteloos los en al gauw vervolgen ze hun weg met een ‘stay on the road’ ten afscheid! De weg wordt nog smaller en we besluiten terug te gaan. Daar komen we er achter dat we verkeerd zij gereden, we zijn voor het bord afgeslagen in plaats van er na….

Oops…

We vervolgen de goede route naar de kust en duiken in het verfrissende water aan een strandje waar hele families bivakkeren onder de amandelbomen met een grote schare kinderen en zelfs grootmoeder in een rolstoel!