De eerste keer in Havana, Cuba

Havana CubaHavana. De hoofdstad. De eerste keer. Niet alleen voor ons, maar ook voor Obama en de Rolling Stones. De eerste is net weg en de laatste geven een gratis concert in Havana. Dat willen we graag meemaken. We pakken een taxi naar de hoofdstad, aan de noordkant van Cuba, samen met de bemanning van La Paloma. De snelweg is vooral leeg. Aan de manier waarop de chauffeur de gaten in de weg ontwijkt, is te merken dat hij het vaker doet. De ‘buitenbaan’, meer een zandpad,  wordt vooral gebruikt door paard en wagen, fietsers en lopende mensen. Kun je het je voorstellen, een paard en wagen langs de snelweg in Nederland?! Bizar.

Amarillos (gele mannetjes)

Vervoer is schaars in Cuba. De trein rijdt vaak niet en als hij wel rijdt moet je maar afwachten of je op de plaats van bestemming aankomt. Bussen zitten propvol en een taxi is bijna net zo duur als een buskaartje. Het is dus heel aantrekkelijk om de taxi te pakken en ons te laten rijden naar Havana. Zo hoeven we niet op de weg te letten, kunnen heerlijk om ons heen kijken en worden we voor de deur afgezet. Cubanen hebben deze keuze niet. Ze kunnen het gewoonweg niet betalen. Ze zijn afhankelijk van het openbaar vervoer of een lift. Langs de kant van de weg zien we dan ook regelmatig mensen met opgeheven duim, of geld in hun hand om te laten zien dat ze een rit kunnen betalen. Overheidsauto’s, herkenbaar aan de blauwe streep op hun nummerbord, zijn verplicht om mensen mee te nemen. De amarillo’s, mannetjes in gele pakken langs de kant van de weg, regelen dat iedereen op zijn beurt instapt als er een auto, bus, vrachtwagen, oplegger of wat dan ook voor vervoer stopt om mensen mee te nemen. We voelen ons als toerist heel klein als we zien hoe lang mensen soms staan te wachten langs de kant van de weg, wachtend op die eene lift. Ze hebben geen idee of het vandaag lukt. De vraag naar vervoer is groter dan het aanbod.

Cuba snelwegWokkels

Langs de kant van de weg liggen een soort ‘wokkels’. Wij denken in de eerste instantie aan een landbouwwerktuig, maar ze zijn bedoeld om de weg te blokkeren, om te voorkomen dat Ameikaanse vliegtuigen er op kunnen landen!

Havana CubaHavana

Na 2,5 uur bereiken we Havana. We worden afgezet in een van de nauwe straatjes midden in het oude centrum, bij een casa particular. Dat is een soort bed & breakfast bij Cubanen thuis. Hiervoor betalen we tussen de 25 en 35 CUC per kamer. Daarnaast krijgen we voor 5 CUC per persoon ook nog eens een uitgebreid ontbijt dat bestaat uit brood, omelet, vers fruit, Guave sap en koffie.

Our breakfast ladies

Our breakfast ladies

Deze dames verzorgden ons ontbijt. Ze waren ontzettend blij met onze 5 CUC en vertelde tussen neus en lippen door dat ze met het verzorgen van ontbijtjes meer verdient dan haar zuster die gyneacoloog is en hard moet werken voor 20 CUC per maand. Dat verklaart ook meteen de vele casa’s in de stad. Aan elk huis hangt wel een bordje met een soort ankertje, waaraan je de casa kunt herkennen. En als er nog geen casa is, dan wordt deze wel gebouwd!

De Casa Particular

Het huis ziet er aan de buitenkant oud en vervallen uit. Bij onze slaapplek hangt niet eens een bordje op de deur dat aanduid dat we bij een Casa Particular zijn. Hoe zou het er binnen uitzien? Een vrouw doet open. Het blijkt een appartementen complex. Ze opent twee sloten op onze voordeur en dan stappen we een soort appartement zonder ramen binnen. Er zit alleen een luchtkoker in het midden. We hebben wel elk een slaapkamer, douche en wc. Alles ziet er schoon uit. Een prima plek om te slapen. In het midden zit een keuken en een gezamenlijke ruimte met TV, waarop we de aankondiging van de Rolling Stones zien. Daar komen we voor. Kicken.

Onze onderburen in de tweede casa

Onze onderburen in de tweede casa

De tweede nacht slapen we in een andere casa. Ook die zit midden in het centrum, twee straten verderop. We zitten nu op de bovenste verdieping (pffff 6 trappen omhoog). De casa is net nieuw. De eigenaresse heeft al haar persoonlijke spullen uit de gezamelijke ruimtes weggehaald en in haar eigen slaapkamer gestouwd. Ze kan er bijna niet meer slapen, zoveel staat er. Maar onze kamer is lekker ruim. Met een raam voor frisse lucht en airco, omdat het behoorlijk warm is. In het midden van het gebouw is een soort galerij, waar we naar beneden kunnen kijken, naar de andere bewoners. Op de tweede verdieping zwaait de dame van het ontbijt, op de eerste verdieping de dame van onze eerste casa. Small world. Wel gezellig zo die open ruimte.

Havana CubaHavana is geweldig. Smalle straatjes. Hoge gebouwen. Oude hotels. Gezellige pleintjes. Kinderkopjes. Art deco. Een malecon. En natuurlijk vele klassieke auto’s in felle kleuren. Het is een ecte hoofdstad. Spaans sfeer. Veel mensen. In de kleine straatjes is weinig verkeer, er rijden voornamelijk fietstaxi’s. Met moeite houden we ons in. We willen de highlights bewaren voor later. Binnenkort komt nl. de zus van Ben op bezoek en met Saskia gaan we nog een keer naar Havana. Dan gaan we pas echt Havana verkennen, dus nu beperken we ons tot een korte sfeerimpressie. En de Stones! Manana!

Havana Cuba So more next time!

Havana Cuba

Havana Cuba

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *