De laatste mijltjes naar Suriname

De 1990 mijl zitten er bijna op: zelfgebakken appeltaart!!!

De 1990 mijl zitten er bijna op: zelfgebakken appeltaart!!!

Dag 15 op zee – We gaan ons laatste nachtje op zee in. De zon is inmiddels onder (het is 22.00 uur UTC) en we moeten binnenkort overschakelen naar de Surinaamse tijd, dat is -/- 3 uur UTC en -/- 4 uur Nederlandse tijd als ik mij niet vergis.Spannend hoor die laatste mijlen en aanlopen in Suriname.

We zijn dankzij alle hulplijnen aan wal (Martin, Mans, Belia, Gabber en de Dixbay), goed voorbereid en hebben alle informatie die nodig is om de rivier op de varen. Heel bijzonder dat je zo midden op de oceaan kunt mailen en informatie vergaren. We verwachten morgen rond 12.00 uur Surinaamse tijd bij de uiterton te zijn. Van hieruit kunnen we de boeien naar binnen volgen. We moeten dan nog zo’n 30 mijl naar binnen en verwachten net voor zonsondergang 18.00 uur in Domburg te zijn. We weten nog niet of we daar in de haven kunnen liggen of voor anker moeten, maar dat zien we ter plekke wel.

Dit berichtje is voor Marianne (vriendin van Cees, die donderdag al is aangekomen in Domburg): We komen der ‘an! We hebben je een sms gestuurd en verwachten dus rond etenstijd bij je te zijn! Misschien kun je ons een sms sturen over waar we kunnen liggen? We zijn heel benieuwd. De bubbels staan koud!

Onze positie om 22.00 UTC: 06.33.591 N bij 054.08.346 W
Wind: rond de 15 knopen
Snelheid: 5 knopen
Koers: 235
Nog 65 mijl te gaan.

Dan nog even de afgelopen nacht. We hebben in het begin veel last gehad van fikse regenbuien. De wind was afgenomen en we hadden de zeilen binnengehaald. De boot en bemanning is lekker schoon! Na alle buien trok de wind weer aan en hebben we de rest van de nacht heerlijk tussen de 5 en 6 knopen gezeild. Onze dagafstand was 123 mijl en we zijn geleidelijk van 4500 meter terug gegaan naar 50 meter diepte! We zitten inmiddels op de 40 meter lijn. Het water was blauw en is nu groen gekleurd. Toen we onder de 100 mijl nog te gaan zaten hebben we dat gevierd met een zelfgebakken kleintje appeltaart en een miniflesje cava, die we nog hadden liggen.

1990 mijl!!!

1990 mijl!!!

Een mooi moment om even te overdenken wat we hebben meegemaakt. Cees zijn jongensdroom is uitgekomen en hij is heel content. Hij spreekt zelfs van a boys dream almost come true, hij is weer begonnen met een nieuwe droom. Ben vindt het heel bijzonder dat je 1990 mijl, non stop kunt zeilen zonder de motor te gebruiken! En Ing is retetrots. We hebben het toch maar mooi geflikt met z’n drietjes. De oceaan is bedwongen!

1 reactie op “De laatste mijltjes naar Suriname

  1. Terwijl de laatste uurtjes van 2012 bij ons ingaan, zullen jullie die laatste mijltjes gevaren hebben. We wensen jullie een mooi, bijzonder en gelukkig 2013 toe.
    En we blijven jullie met veel plezier volgen! Mattie en Theo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *