De cirkel is rond!
Het ei is gelegd. We gaan het hoekje om, richting Ponce en langs de zuidkust verder naar het oosten. Het zou zonde zijn om dit mooie weer window te negeren. We drinken nog een laatste bakkie met Keith & Deborah van de Wright Away, die blijven liggen, daarna varen wij samen met de Antares weg uit de haven van Boqueron.
Hallo Caribische zee
En zo varen we verder oost, OVERDAG welteverstaan, langs de zuidkust van Puerto Rico. Bizar, dat was drie jaar geleden wel anders. Toen moesten we mega vroeg op, om de uren zonder wind te pakken. Een strategie die vooral gebruikt wordt als de gebruikelijke Tradewinds uit het oosten waaien en het in de ochtend windstil is door de bergen (karabatic winds). Maar het weer is momenteel een beetje in de war door een storing in het noorden, ver op zee. Vandaar dat we ook in een keer van de Dominicaanse Republiek naar Puerto Rico konden varen. En nu vliegen we dus langs de zuidkust. Vangen zelfs twee flinke Barracuda’s, maar kunnen die niet eten vanwege ciguatera. Jammer, want ze zijn zo lekker. We maken na 25 mijl een stop in de prachtige baai bij Guilligans Island en Punta Jacinto en de volgende morgen halen we vroeg ons anker op om het laatste stukje naar Ponce te varen. Ik hoor ons nog zeggen “als we maar eenmaal bij de zuidkust van Puerto Rico zijn, dan halen we het wel naar St. Eustatius en St. Maarten.” Nu varen we in minder dan een week al langs de zuidkust. Ongelofelijk!
Inklaren in Ponce
In Ponce maken we een stop, klaren in, tanken diesel en water. Het inklaren was trouwens een makkie. Normaal moeten we ons in Puerto Rico (wat eigenlijk bij USA hoort) melden bij de CBP (Custom & Border Patrol) via een telefoonnummer, maar we hebben geen werkende telefoonkaart. Dus wachten we tot we aan land zijn. We hopen bij de fueldock van de marina te bellen. Maar het kantoor is gesloten en de beste man van de diesel heeft geen telefoon. Gelukkig ligt er net een motorboot met Puertoricanen te tanken, ze gaan een dagje naar Isla Muerte en we mogen hun telefoon wel ‘even’ lenen. Even wordt al gauw een half uur. Tjonge wat stelt die man een vragen aan de andere kant van de lijn. Elke keer verwijs ik naar ons cruising lisence nummer, want dan heeft hij meteen alle gegevens uit het systeem. Maar nee hoor, hij wil een-voor-een alles doornemen… Naam, geboortedatum, paspoort nummer, visa nummer, waar kom je vandaan etc. etc. De mensen in de motorboot wachten geduldig, maar wij voelen ons inmiddels aardig bezwaard. Als we worden doorverbonden hangen we op. Gelukkig meldt de Antares zich ook aan en zo horen we dat aan de fueldock moeten wachten tot de douane langs komt om ons verder in te klaren. Even later meldt iemand zich van de CBP. Nu is onze cruisinglicense wel hèt toverwoord. We hoeven ons niet te melden in het kantoor, wat een behoorlijk eind verderop ligt. De officer heeft alle spullen bij zich om ons in verder in te klaren en dat doet hij op z’n dooie akkertje in de bar van de marina. Hij pakt meteen vier boten in een keer. En zo ontmoeten we de Cat’s Meow, een mega grote catamaran uit Amerika, die uitklaart om verder naar het zuiden te varen. Na het ontvangen van de benodigde stempel pakken we net als drie jaar geleden een grote mooringbal in de baai. Er staat geen naam op, dus dat moet lukken voor een à twee nachtjes.
De cirkel is rond
Drie jaar geleden lagen we hier ook en begonnen aan ons ‘grote rondje’ Caribbean. Inmiddels zijn we 6200 NM verder en staan er 15 nieuwe stempels in ons paspoort. We vieren het met een verdiend dagje relaxen in het zwembad van het Hilton met pizza en Piña Colada, dè cocktail van Puerto Rico.
Vanuit Ponce in een ruk langs de zuidkust naar Vieques
In Ponce scheiden na heel wat maanden de wegen van de Antares en Blabber. Zij gaan via St. Croix verder naar het oosten, wij via de Spanisch Virgin Islands, USVI’s en BVI’s. Een kleine detour langs memory lane. We maken een korte stop in Salinas, op zoek naar de bemanning van de Campechano, die we drie jaar geleden hebben ontmoet in Curacao. Ronnie is de grondlegger van mijn eerste woorden spaans. Hij gaf ons les op zijn catamaran Campechano, op het Spaanse Water. Helaas zijn ze niet thuis en varen we door naar Vieques. De volgende middag laten we na 25 mijl ons anker vallen in de Ensanada de Honda Baai bij Culebra, onze laatste stop in Puerto Rico. Inmiddels zijn de gebruikelijke Tradewinds terug en blaast de wind hard uit het oosten. Precies de richting die wij op moeten. De komende 1,5 weken gaat het zelfs behoorlijk hard waaien, dus het wachten is op een rustig momentje om de laatste 140 mijl te overbruggen naar St. Eustatius, voor ‘een kopje koffie’ bij mijn mijn ouders.
Ter info, inklaren in Ponce, Puerto Rico
- Als je vanuit het westen komt kun je inklaren bij Mayaguez aan de westkust of Ponce aan de zuidkust.
- Onze cruisinglicense uit Amerika is nog steeds geldig (looptijd 1 jaar), hierdoor zijn er voor ons in Puerto Rico geen kosten verbonden aan het inklaren en gaat alles een stuk makkelijker.
- We mogen 6 maanden blijven.
- We moeten ons op de vervolgtocht telefonisch melden, als we een nieuw gebied invaren in Puerto Rico. Het land is verdeeld in vier gebieden (noord, oost, zuid en west), wij varen tijdens deze route van zuid naar oost en moeten ons opnieuw melden in het oosten, bij Culebra. Dit doen we, bij gebrek aan een werkende telefoonkaart, zonder problemen op het vliegveld van Culebra.
Afstand Boqueron naar Vieques is 104 mijl