Puntos Turisticos

We vertrekken om 9 uur richting alweer het laatste eilandje voor de Colombiaanse kust, Isla Fuerte. Er staat een klein briesje maar niet voldoende om te zeilen. We motoren ongeveer 1,5 uur langs ondieptes, daarna zijn we langs het rif en gaat de diepte naar 40 meter. De wind steekt op en we gooien het grootzeil en de genua uit. We lopen al snel 6,8 knopen! We zeilen fantastisch! De wind trekt nog iets verder aan en we zien weer uitschieters van 8 knopen op de snelheidsmeter! Wow! We vliegen er over.

De ankerplaats

Rond 15.00 uur komen we aan bij het eiland Isla Fuerte. Het waait nog steeds hard. We halen de Genua alvast binnen en varen op het grootzeil & de motor om het eiland heen. Daar zoeken we aan de zuidwest kant bij de ankerplek Punta Arenas de luwte van het eiland. Het waait hier nog steeds hard en er staat een flinke deining. Te veel om te ankeren. We zullen dichter naar de kant moeten varen voor een rustige ankerplek. Alleen hebben we een probleempje. We kunnen niet navigeren op onze Navionics kaart. Deze geeft 2 meter waterdiepte aan en verder geen informatie dichter onder de kust. Daarnaast is eyeball navigation (navigeren op onze ogen) ook niet mogelijk, want het water is troebel en we zien niets.

We worden opgevangen door een drietal lokale vissertjes in een kano die ons de weg willen wijzen naar de ankerplaats. Het water is inmiddels nog maar 3 meter diep. Fijn dat ze ons willen helpen, maar we moeten eerst nog ons grootzeil strijken en dan liggen ze toch serieus in de weg… Onze gebaren worden niet begrepen. Ze blijven maar wijzen hoe we aan moeten lopen. We roepen “Despues” en gebaren naar ons grootzeil, maar ook dat helpt niet. Ok, zelf weten, we gaan nu eerst ons grootzeil strijken en daarna varen we achter jullie aan verder naar voren.

Het is best spannend. We zien nog steeds niets onder water en moeten vertrouwen op de kennis van de lokalen. Als de dieptemeter naar de twee meter gaat vinden we het genoeg en gooien ons anker uit. We bedanken de vissers, geven ze een ‘propina’ (fooi) voor de moeite en bestellen een zak mango’s, die ze later komen brengen. In de avond worden we getrakteerd op een prachtige ondergaande zon. Ondanks dat we dicht onder de kust liggen, gaan we nog behoorlijk heen & weer. Ik zet zelfs een slingerzeiltje uit bij het bed. De wind neemt pas in de nacht af.