Op kokosnoten jacht!

“Heb je de Leatherman, hamer en schroevendraaier mee Ing?” We gaan op pad. Niet om klusjes te doen, alhoewel deze vraag dat wel doet vermoeden. We gaan wandelen en dit hoort bij onze standaard wandeluitrusting in de rugzak, naast een plastic zak, fles water, pleisters, kleingeld, zonnebrand en anti-muggen middel…

Het gereedschap is voor de kokosnoten, die overal verspreid en voor het oprapen liggen. De lekkerste verfrissing tijdens een wandeling! Zowel de kokossap als het vruchtvlees. Geen energiereep meer nodig! Je moet alleen de boel even open krijgen. Toegegeven dat gaat veel makkelijker met een machete, maar heb je wel eens gezien hoe groot en scherp zo’n ding is? Stel je wel voor dat ik uitglijd met zo’n gevaarte op mijn rug! Buiten dat maken we onderweg graag een praatje, ik weet niet of dan zo’n machete op je rug wel handig is, haha.

1. Zoek een kokosnoot uit, die nog klotst van binnen.
2. De volgende stap is de buitenkant. Deze is vreselijk taai en houtig. Niet te vergeten dik! En om bij de noot te komen moet het open gesneden worden. Een lastige klus. De Leatherman doet zijn werk, maar we moeten geduld hebben. Ben snijdt de buitenkant op vier plaatsen in, daarna zet hij de schroevendraaier ertussen die fungeert als een soort wig. Als de ‘kokosbloem’ (de buitenkant van de schil) zich uiteindelijk opent, wordt de noot zichtbaar en pakt hij deze er uit. De rest, waar de Guna’s een vuurtje mee stoken, gooien wij weg.
3. Ben krabt nog wat vezels van de noot en zoekt de drie kiem-openingen op. De kokosnoot heeft hier trouwens zijn naam aan te danken. De Portugezen vonden de noot met openingen lijken op een ‘monkeyface’ en het Portugeese scheldwoord voor apengezicht is ‘Coco’. De naam ‘kokosnoot’ was geboren. En zeg nou zelf, ze hadden gelijk, of niet?
4. Maar dat terzijde, terug maar het slachtritueel van de kokosnoot. Ben zet in een van de openingen zijn Leatherman. We horen een zacht sissend geluid. Het ingebouwde airbagje loopt leeg. Deze luchtzak zorgt er trouwens voor dat de kokosnoot heel wat mijlen kan meedrijven op de stroom. De kokosnoot is een van de bekendste drijfzaden. Ik wijk weer af… Onze sist en is dus goed!
5. Het vocht kan nu door de opening naar buiten en drinken we op. Zo lekker. Wist je trouwens dat het vocht in de kokosnoot steriel is? Dat betekent dat het volledig bacterie vrij is. Dit steriele vruchtwater is bijvoorbeeld heel goed te gebruiken om wondjes mee schoon te maken. Van een lokaal iemand hoorden we zelfs dat ze kokosvocht bij schaarste gebruikte als vervanger van bloedplasma! We moeten nog even in dit verhaal duiken, maar ik dacht ik deel het alvast. Wij vinden het wel een bijzonder verhaal. Alweer een zijweggetje. Ik kom maar niet verder. Er valt ook zoveel te vertellen.
6. Als het vocht op is (soms goed voor een glas vol), breekt Ben de noot open met de hamer. Hij slaat in regelmatige slagen met de hamer rondom op een denkbeeldige lijn in het midden van de kokosnoot. Totdat de noot barst en in twee stukken valt. Nu kunnen we het vruchtvlees er uit schrapen. Ook hiervoor gebruiken we de Leatherman. Een multifunctioneel tooltje!

De lokale bevolking eet kokos graag met rijst; Arroz de Coco. Een bijgerecht van vers geraspte kokosnoot en rijst. Lekker, maar dat haalt de kokosnoot bij ons meestal niet. Voor we op de boot terug zijn, is hij al op!

Buen provecha! Wij gaan weer op jacht!