En? Hoe is het om terug te zijn in Nederland? En wat is jullie plan?

Enkhuizen ankeren

Mooi Hollands tafereeltje: voor anker in het kommetje van Enkhuizen

Een van de meest gestelde vragen sinds we terug zijn in Nederland. Eerlijk, het is vooral wennen en we weten nog niet wat het ‘grotere’ plan is. Nee, dit wordt geen klaagzang over het weer. Wij zijn gewoon Caribische watjes en niets meer gewend. Ons bloed is dunner en daardoor hebben we het sneller koud. Met de rillingen op onze rug kijken we naar de vele Nederlanders die in het (ijskoude) IJsselmeer springen. Brrrr. Genieten van de ‘Hollandse zomer’ zit er voor ons voorlopig nog niet in. Nee, het betreft een ander gevoel. We zijn geland, maar toch ook weer niet. We leven een beetje tussen twee werelden in.

Stuck in the middle

Ons oude leventje in de Caribbean hebben we achter ons gelaten. De invulling van ons nieuwe leven is nog onduidelijk. We zijn doelloos. Onze dromen zijn uitgekomen en de bucketlist is leeg. De automatische piloot lonkt en ik moet me verzetten tegen een soort van ‘been there, done that’ gevoel. Torretjes in de pasta (ja zelfs torretjes!!) zuigen me terug naar de herinneringen en ik besef des te meer dat we in ons nieuwe leven worden gedwongen verder te kijken dan alleen maar het nu. We moeten kijken naar de toekomst. Jikes, dat klinkt eng na vijf jaar leven in het nu. Hoe gaan we ons leven inrichten? Willen we terug naar ons oude leven? Waar gaan we wonen en werken? Stukje bij beetje worden de contouren duidelijk en met de komst van een auto is de eerste stap naar integratie en mobiliteit genomen. De rest heeft gewoon tijd nodig.

Beetje zwerven

Ondertussen hebben we nog geen vaste ligplaats en zwerven van een ligplaats bij vrienden voor de deur naar ankerplaatsen rond het IJsselmeer. We trotseren de groene muggen, Fonteinkruid (waterplanten) en code rood. We zetten min of meer ons Caribische nomade leventje op het IJsselmeer voort. We varen met de dinghy naar de kant, doen onze boodschappen te voet en gaan op zoek naar een goede wifi plek. Onderweg kopen we eten en genieten van een lunch aan de waterkant! En soms, als we ergens voor anker liggen, komt een bekende boot langsvaren en genieten we van de onverwachtse ontmoetingen. We hebben zelfs een BBQ met de Dixbay en White Witch op onze favoriete ankerplek gehouden, het kommetje van het Buitenmuseum in Enkhuizen. Zo mooi om te zien hoe we ook hier onverwachts met meerdere boten bij elkaar komen. Iedereen neemt wat te eten en drinken mee, samen vormt dat een heerlijke maaltijd, doorspekt met leuke verhalen en anekdotes.

Haring

Hij is er weer… De Nieuwe Haring!

Terug naar de vraag hoe is het om terug te zijn in Nederland?

Vreemd dus. En onwerkelijk. De setting klopt nog niet helemaal in ons hoofd. Maar voor de dagelijkse gang van zaken best lekker. En dan praten we vooral over het gemak van alles bij de hand hebben. We hoeven niet meer te hamsteren. Reparatielijsjes zijn overbodig. En we kunnen weer ‘gewoon’ dagelijks boodschappen doen. Vanwege de prijzen al een groot feest, maar ook het assortiment. Jubel jubel, nu gaan we los… de groente-afdeling, de verschillende soorten kruiden, of gewoon zoiets als Zaanse mosterd, speculaas, rookworst, drop, nieuwe haring, augurken en ontbijtkoek. Ahhhhh, wat lekker allemaal.We zien zelfs een nieuwe rollator te koop bij de Aldi! Niet dat we die nodig hebben, onze benen zijn na al het gewandel in uitstekende conditie. En bij een bruin brood van 75 cent kan ik een glimlach niet onderdrukken. Vijf-en-zeventig cent!! Hoe is het mogelijk? En nog lekker brood ook. In Amerika lagen de prijzen tussen vier en zes dollar en dan was het een smakeloos zoet en lang houdbaar brood. Ohhh en als we toch bezig zijn met boodschappen. Wat dacht je van de zuivelafdeling? Oude kaas, smeerkaas, komijnekaas, kruidnagelkaas, melk, karnemelk, dikke griekse yoghurt. Het water loopt ons in de mond! Zoveel keuzes! Over de prijs nog maar te zwijgen. In Amerika betaalden we tussen de 4 to 5 dollar voor yoghurt. Hier scoren we al een emmertje voor 1,50! In Apeldoorn is zelfs een grote Turkse supermarkt gekomen met een fruitafdeling om van te watertanden. Snoeptomaatjes (kilo voor 1,50), mango’s voor 50 cent! Dat is zelfs goedkoper dan in de Caribbean! Hoe is het mogelijk. Tralala, hier worden we wel blij van. Sorry, we gingen even los. Qua boodschappen zijn we al aardig ‘geland’.

2 reacties op “En? Hoe is het om terug te zijn in Nederland? En wat is jullie plan?

  1. Wij zijn van plan nog een jaar door te gaan, maar wij denken net als jullie wat gaan wij verder. Erg goed geschreven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *