We huren voor 7 dollar een kek fietsje (met nummerplaat!) en verkennen het eiland samen met de Sylfer crew. Eerst door Bocas Town, daarna kunnen we kiezen uit twee wegen. Naar het strand Bocas del Drago, aan de andere kant van het eiland, ongeveer 13 kilometer fietsen. Of naar Point Bluff. Lekker makkelijk, we kunnen vandaag in ieder geval niet verdwalen, haha. Beiden lopen namelijk dood, dus we moeten dezelfde route terug. We kiezen voor de ruige kustroute langs de surf stranden aan de noordwest kant richting Point Bluff, omdat het vrij druk is en iedereen naar Bocas del Drago schijnt te willen.
Kleurrijke kunst van Rolo de Sedas
Pitstop bij Paki Point
Totaal relaxed fietsen we het dorpje uit richting de kustweg. Ineens houdt de mooie weg op en gaat over in een zandpad. Ok, het is verhard dus goed te doen, en dan kunnen we niet meer fietsen. Door de hoge golven zijn stukken van het pad weggeslagen. Ze hebben er nieuw zand neergegooid, maar dat is nog niet verhard… We moeten verder lopen. Met de fiets aan de hand ploegen we ons een weg door het mulle zand. Gelukkig komen we een strandtent tegen, Paki Point. Daar kunnen we bijkomen en bedenken of we nog verder willen langs dit avontuurlijke pad… De muren zijn beschilderd door de Panamese kunstenaar Rolando -Rolo- de Sedas. Ik ben op slag verliefd op zijn manier van schilderen. Wat een kleur en vrolijkheid. Hij is een persoonlijke vriend van de eigenaresse van het strandpaviljoen en schijnt nu de wereld te veroveren met zijn kleurrijke ‘vrouwen’.
Onderweg naar Point Bluff
Aangemoedigd door de Italiaande eigenaresse proberen we het pad nog een stukje verder langs het strand. We moeten nog een klein stuk verder lopen, voor we weer kunnen fietsen. Daarna wordt het pad weer beter en kunnen we weer fietsen. Maar het blijft tot het einde een pad met uitdagingen. Regelmatig moet ik van mijn fiets springen om weer een stukje te lopen, omdat mijn banden blijven steken in het zand. We fietsen zelfs door een kleine rivier,. Als ik oversteek komt er net een golf binnen en verdwijn ik tot mijn knieën in het water…. Het zand is in ieder geval weer van mijn ketting gespoeld! De eigenaresse van Paki Point had gelijk, het pad langs de kust is muy lindo (prachtig)! Met rechts de zee die met zijn olas asesinos (we worden overal gewaarschuwd voor killer waves, mooi woord he?) een verwoestende aanslag doet op de weg. En links de jungle met breadfruittree, palm- en amandelbomen, waar we gewoon onder door fietsen.
In Playa Bluff hebben ze speciaal voor ons een hangmat opgehangen bij het strand, met uitzicht op de woeste golven en surfers. Relaxe! Het wordt spontaan onze nieuwjaarsgroet!
Ahhhhhh…een verdiende cerveza!
Bocas Brewery
Op de terugweg maken we een pitstop bij de lokale brouwerij. Niet te geloven. Bocas is een piepklein eilandje met zijn 25 km2 en toch hebben ze hier een lokale brouwerij! Daar moeten we een eigen gebrouwen biertje drinken. Zittend onder de boom met uit zicht op zee en de vele surfdudes & babes bestellen we een biertje. Ben krijgt een Pete’s Porter (donker biertje) en Lies en ik bestellen een blonde IPA (Indian Pale Ale). Tjonge dat is een straf biertje! De hop heeft zijn werk gedaan, het is behoorlijk kruidig en er zit een bitter nasmaakje aan. Net als de fietstocht van vandaag, mooi, maar wel een pad met uitdagingen!