Naast Isla Colon ligt een nog kleiner langgerekt eiland, Isla Carenero. Alleen per boot, watertaxi of dinghy bereikbaar. Ik heb gezien dat daar de enige ‘open’ Geochache (schatzoeken via coordinaten) van Bocas Del Toro ligt. Wordt dit de plek om de uit Nederland meegebrachte Archie de Travelbug te laten uitvliegen? Wij leggen, na een hobbelige tocht over de wateren voor Bocas Town, de dinghy kosteloos bij Marina Carenero. In de bookswap vind ik nog twee mooie reisboeken voor zeer nabije toekomstige bestemmingen: Costa Rica en Bahama’s / Florida. You never know. Altijd fijn om te hebben. Als je er naar zoekt vind je ze niet. Ik parkeer ze tijdelijk op de Arubaanse motorboot Utopia, met Nederlandse eigenaren, waar we later nog wat meer Nederlands leesvoer van krijgen.
Ok, time to release Travelbug Archie. Ik activeer de Geocache in mijn app… We moeten linksaf. De geocache ligt niet ver van de marina. Bij Restaurant Cosmic Crab om precies te zijn. De hint is “Order a beer”, maar daarvoor is het nog veeeeels te vroeg. Eerst inspanning, daarna ontspanning! We willen wandelen. Achter de bar liggen twee doosjes. De laatste check-in is van vorig jaar zomer. Archie besluit ter plekke dat hij nog niet is uitgezeild. Hij wil graag verder reizen langs de Caribische eilandjes met de Blabber-crew tot hij een minder commerciĆ«le plek tegen komt… Op Roatan (Honduras) en Cuba liggen veel geocaches. Dus dat komt goed! Archie gaat een mooi eiland vinden.
Na de check-in vervolgen we onze weg langs het strand. De betonnen platen zijn veranderd in een zandpad. Een prachtige route langs mooie houten (vaak te huur) huizen, onder palmbomen, door het water, langs de rotsen, over bruggetjes gemaakt van hout en palmbladeren. Het is allemaal zeer fotogeniek en de lucht strakblauw. En omdat we langs het water lopen profiteren we van een lekker briesje! Aan de andere kant van het eiland zijn de golven en komen we de eeste surfers tegen. We eten een kokosnoot en strijken neer bij Bibi’s voor de lunch. Je kunt er zelfs een GoPro huren! We zitten onder een parasolletje op een terras boven het water. Het uitzicht is prachtig. Voor ons golfsurfen ‘the next generation’ surfdudes.
Na de lunch lopen we verder. Nog een klein stukje de hoek om en dan zijn we weer in de marina. Maar niet voor we door het dorpje met oorspronkelijke bewoners lopen. Het contrast met de huizen die we hiervoor gezien hebben kan niet groter. De mensen zijn arm. Ze hebben helaas niet kunnen profiteren van het opkomende toerisme. De huizen zijn vervallen, de weg drassig en het ziet er rommelig uit. Het dorp zit pal naast ‘de strakke’ opgeruimde marina met luxe zeiljachten. Over contrasten gesproken. Als we tussen de huizen, langs de poepdoos op de steiger naar de marina kijken, zien we de jachten liggen. Bizar.
De totale wandeling duurt ongeveer 2 uur en is een echte aanrader.
Heel mooie verhalen en foto’s. Graag wil ik jullie volgen. Zelf ben ik ook mijn droom aan het voorbereiden. Wil in mei dit jaar (2016) vertrekken. Ik heb een Catalina 42 1990gerefit. Het zou fijn (en leerzaam) in de mailinglist te staan.
Groet en behouden vaart.
Willem
Hola Willem, dank je wel voor je leuke reactie. Leuk dat je ons volgt. Je kunt je op onze website (nog) niet abonneren, maar ik zal er eens induiken! Heel veel succes met de voorbereidingen, de laatste (vertrekkers)loodjes en het realiseren van je droom. Spannende tijden! Je gaat geen spijt krijgen.