Verrassend El Gran Roque, het hoofdeiland van Los Roques

Francisqui ligt vlakbij het hoofdeiland El Gran Roque, het enige bewoonde eiland in Los Roques. We gaan er niet met de eigen boot heen (vanwege de autoriteiten), maar pakken een snelle watertaxi met ‘tig Pk’ naar het eiland. De taxi pikt ons moeiteloos op naast onze eigen boot en binnen 10 minuten staan we op de steiger waar we worden begroet door pelikanen en twee kleine jongentjes met eigengemaakte bootjes van piepschuim.

Le Gran Roque is een verrassend mooi eilandje
Het hoofdeiland verrast ons, het is zo mooi en fotogeniek. De kleuren van het witte strand, het blauwe water en de lucht zijn soms zelfs oogverblindend. En je verwacht het gewoon niet zoveel leven tussen al deze kleine eilandjes. Je bent hier echt in Zuid-Amerika. De mensen hebben een Spaans uiterlijk, hablo natuurlijk espanjol, maar ook de kleurrijke huizen, met aardewerken dakpannen of plat dak en dakterras zien er totaal anders uit dan in de Caribbean. Je ziet hier geen plaatijzer meer. We horen Spaanstalige muziek van een iets lager tempo als in de Caribbean. Ook de kunst is kleurrijk en we zien veel Mariabeeldjes en beeldjes van de Virgin del Valle. De straten zijn van zand (doet ons een beetje denken aan Ilha de Culatra in Portugal), wat dan weer handig is als je een lek hebt in het riool, je hoeft geen straat open te breken en alleen maar een gat te graven. Door het dorp verspreid staan een aantal generatoren die stroom opwekken. En dat dat niet geheel vlekkeloos gaat blijkt uit het feit dat de stroom een paar keer uitvalt. Waardoor winkeltjes, de bank en het enige internetcafé helaas besluiten een vroege siësta te houden.

Met de snelle watertaxi een dagje naar het strand
Gisteren zagen we veel vliegtuigen vertrekken van dit eiland (de enige airstrip in Los Roques) en we snappen nu waarom. Het dorp is met zijn vele prachtig ingerichte posada’s en casa’s een echt vakantiedorp voor de Venezolanen. Van hier uit maken mensen met een snelle watertaxi uitstapjes naar de andere eilanden en dat is vaak inclusief een parasol, ligstoel en ijsbox. Je ziet ze dan ook regelmatig op een van de onbewoonde eilandjes zitten. En in de avond worden ze weer opgehaald. Wij eindigen ons bezoekje aan het strand met een heerlijke verse passievrucht/mango/ananas smoothie en pakken daarna de watertaxi terug naar onze boot.

We zeilen verder naar Noronqui
Rond 15.00 gaan we anker op en zeilen onder la Gran Roque door naar de drie kleine eilandjes van Noronqui. We varen op het oog tussen de eilandjes door, houden gelukkig overal minstens drie meter onder de kiel en laten het anker vallen op 12 meter diepte. We kunnen het anker niet eens zien! We hebben nu vanaf de andere kant uitzicht op La Gran Roque en liggen iets meer op de wind en minder beschut.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *