Het begin van The Mastic Trail

Ze hebben op Grand Cayman maar 1 Trail: The Mastic Trail. En die gaan we vandaag lopen, samen met de crew van de Sylfer, Night Sky en La Paloma. De Night Sky en de Sylfer pakken een auto en wij pakken samen met La Paloma de public bus. Er is alleen een probleempje, hoe komen we daar? Het pad ligt halverwege het eiland en na een lift naar de stad blijken er nauwelijks bussen die kant op te gaan. Het is zondag en dan wordt er niet gewerkt. We hadden geen slechtere dag kunnen kiezen. Bus chauffeur Kennedy, ‘the Black one!’ zoals hij zelf zegt, beweert dat er helemaal geen bussen rijden, maar op het moment dat hij dat zegt komt Derrick net de hoek om rijden met de Public Bus naar East point! Yes. We hebben een bus.

Naar Mastic Trail

“The whahatttt?” vraagt hij verbaasd als we uitleggen dat we naar de noordkant van de Mastic Trail willen. Hij kent het niet. We leggen uit dat het wandelpad is, dat aan de Noorkant begint halverwege de weg naar Rum Point. “Do you need any drinks or food for underway” vraagt hij bezorgd. Hij vind het maar niks dat we een pad in the middle of no where gaan lopen. Uiteraard gaan we goed voorbereid op weg en hebben we alles in ons rugzakje. We spotten het Mastic Trailbord aan de linkerkant van de weg en vragen de chauffeur te stoppen. Derrick geeft ons zijn telefoonnummer en haalt ons in principe om 15 uur op aan de zuidkant weer op.

Vitamientjes in de survival kit

The Mastic Trail: We lopen van Noord naar zuid

De Mastic Trail is een 200 jaar oud pad dat ooit werd gebruikt door de boeren om het vee van de zuidkant van het eiland naar de vruchtbare landbouwgronden in het noorden te brengen. We lopen eerst nog een klein stukje over de weg naar het begin van de Trail. Bij het begin van het pad hangen sinaasappels. We halen er een paar uit de boom en nemen ze mee voor onderweg. We krijgen in ieder geval geen last van scheurbuik!

Al snel lopen we tussen de bomen over een smal, hobbelig, keihard pad met rotsen (limestone). Onze schoenen worden aardig op de proef gesteld. Het pad is bijzonder gevarieerd, het loopt van noord naar zuid dwars over het eiland langs verschillende gebieden zoals een 2 miljoen jaar oud woodland, dry forrest en een mangrove moeras.

The one and only Mastic Tree

Het pad is vernoemd naar de enorme Mastic Trees. Halverwege het pad staat deze enorme boom, meteen ook op het hoogste punt van de Trail, met zijn 18 meter. Het hout van deze boom werd o.a. gebruikt voor scheepsbouw. Inmiddels zijn er niet veel meer van deze bomen en is het een beschermde boomsoort op dit eiland. De boeren liepen hier trouwens vroeger gewoon op blote boeten, om hun schoenen te sparen. Ik moet er niet aan denken, ik heb al moeite op mijn schoenen!

Verschillende tropische bomen en beesten

Onderweg spotten we naast de Mastic Tree, Koningspalmen, Mangobomen, Tamarinde, Kalebas ook veel Red Birch. Vaak gekscherend ‘Touristtree’ genoemd vanwege de rode afgebladerde vellen op de bast die veel gelijkenissen vertonen met de toeristen die een dagje strand gepakt hebben! De wortels van deze boom zijn gewoon verweven met het keiharde limestone, ongelofelijk.

Een Cubaanse boomkikker

Naast de bijzondere bomen spotten we ook een slapende Cuban Tree Frog op een palm blad, de Cayman Papegaaien fladderen over ons heen, een specht boort een gaatje in een omgevallen boom en ik stap bijna op een slag, die snel wegglijd tussen het groen. Jikessssss. Gelukkig zijn de slangen op de Cayman Islands ongevaarlijk voor mensen. Die slapende boomkikker moet echter oppassen!

Slechte vogelspotters

Aan het einde van het trail staat een bord dat ons vertelt wat we allemaal gemist hebben. Vooral veel vogels. We hoorden ze wel, maar zagen ze niet. We zijn geen goede vogelspotters. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat we steeds naar die hobbelige ondergrond moesten kijken. Ik wil nog geen voortanden missen! En als we stil bleven staan werden we ook nog gebeten door Musquitos!

Even blussen….

Blussen met water van de brandweer in Frank Sound

Aan het einde van de route zit rechts het brandweerstation. Continu bemand door drie mannen. Ze werken vierentwintig uur en hebben daarna drie dagen vrij. “We durven het bijna niet te vragen… Maar hebben jullie koud water?” Natuurlijk en voor de liefhebber staat er zelfs een frisdrankautomaat. De brandweerwagens glimmen er over. Aangeschaft na hurricane Ivan. De orkaan die in 2004 90% van het eiland verwoest heeft. Naast de brandweerkazerne is net een nieuwe school gebouwd die ook gebruikt wordt als shelter.

Cheers! Een welverdiend Cay Brew biertje

Cay Brew en Jerk Chicken

Buschauffeur Derrick komt ons na een telefoontje weer ophalen. Hij neemt de lange route en werpt zich op als tourguide. Links en rechts wijst hij ons op gebouwen en vertelt wetenswaardigheden.Als hij hoort dat we snakken naar een echt Cayman biertje en wat te eten weet hij wel een pub. Zelf neemt hij een colaatje en neemt op zijn dooie gemak plaats aan een tafeltje. Buiten staat de public bus gewoon te draaien. Er zit zelfs nog een passagier in. Na het eerste biertje geeft de passagier het wachten op en loopt verder naar zijn bestemming. Wij bestellen nog een biertje. Het smaakt goed, beetje kruidig. Het wordt gebrouwen op het eiland. Helaas zijn ze op zondag dicht anders had Derrick ons daar ook nog heen gereden voor een paar free samples! Derrick weet ook nog een goed tentje waar we gegrilde Jerk Chicken kunnen eten en rijd weer een stukje verder met de public bus. Geweldig. We hebben onze eigen prive chauffeur. Voor de prijs van een buskaartje! De uit Jamaica afkomstige Jerk Chicken en Pork zijn lekker spicy door de Scotch Bonnet peper en inderdaad heerlijk en de saus die we er bij krijgen ook. Maar ik krijg het recept niet losgepeuterd. Het is zwaar geheim. Ik krijg wel een paar free samples mee voor thuis!

Terug in de hoofdstad George Town houdt Derrick een public bus naar West Bay voor ons aan en gaan we na een geweldige ervaring retour Governors Creek.

Tips voor de Mastic Trail van Blabber

• Totale lengte: 4 kilometer, hoogste punt, 18 meter. Het pad is geen loop. Dus als je geen vervoer hebt geregeld aan de andere kant moet je ook weer terug lopen of liften of wachten op de bus.
• Neem voldoende water mee, trek stevige schoenen aan (de ondergrond kan behoorlijk Rocky en hard zijn) en smeer je in met Deet tegen de Musquitos.
• Op het pad kun je niet verdwalen, er staan overal borden
• Als je begint aan de zuidkant (1e weg links na de brandweerkazerne Frank Sound), zie je een bord met alle beesten die je onderweg kunt zien. Dit bord staat niet aan de noordzijde.