Met de ferry naar St. Vincent, the main land

The first ferry...

The first ferry…

Kingstown – We pakken samen met de Sylfer crew de eerste ferry om 7.15 uur naar St. Vincent. Ze noemen dit ‘The main land’, omdat het het hoofdeiland van st. Vincent & the Grenadines is. Het is Vincy Mas (Carnaval) en we verwachten een hele boel drukte, muziek en drank…. Maar het feest heeft gisteravond plaats gevonden, er speelde een socca band tot diep in de nacht en de stad is nu uitgestorven. Links & rechts staan aan de kant van de weg achtergelaten en ingepakte karretjes. Ze gaan ze vanavond weer gebruiken. Hier en daar ligt iemand zijn roes uit te slapen. Een ploeg is druk met schoonmaken. En alles, maar dan ook alles is dicht…. Op de kerken na, die staan op zondag wijd open. De katholieke St. Mary kerk is trouwens prachtig, we wanen ons even terug in Engeland met alle torentjes en boogjes die o.a. vanaf de jaren ’40 gebouwd zijn door de Belgische Pater Don Verbeke .

De Botanical Garden is open
De mensen die we onderweg tegen komen maken een hoop goed. Ze zijn vriendelijk, roepen regelmatig “Welcome to St. Vincent” en “Enyoy your Mas”. In de Botanical Garden ontpopt de toilet juffrouw zich spontaan tot een kruidengids. Overal hangen grote borden dan we niets mogen plukken, oprapen of meenemen. Maar daar trekt ze zich weinig van aan. Ze laat ons zien waar we mango’s kunnen vinden/plukken. Ze hebben 2 soorten; Pallover en Gravith (cocos smaak). De eerste heeft geen draden en smaakt geweldig lekker. Daarna trekt ze bladeren die naar kaneel ruiken van een tak en stopt een halve boom in mijn rugzak. “Als ze het bij de uitgang ontdekken moet je maar zeggen dat je verkouden bent”… En vervolgens trekt ze een plantje tussen het gras vandaan: Shadow Vinny oftewel (wilde) koriander. Het ruikt heerlijk! Van de kaneelbladeren en shadow vinny kan ik lekkere thee zetten. Onze gids sluit af bij Norfolk Island Pine. De ‘bladeren’ die er van afvallen hangt ze in haar en mijn haar: ‘Natural Rasta Hair’! Ja-man, hilarisch.

Op de terugweg naar het stadje passeren we een man. We dachten dat het een ‘mango-verkoper’ was, maar de plastic zak ontbrak. Het is een advocaat op zijn vrije dag. Allervriendelijkst, gek van voetbal en op de hoogte van de laatste ontwikkelingen, nieuwsgierig en hij wil ons graag vertellen over zijn eiland.

Terug in de stad is het meeste nog steeds dicht. Alleen de KFC en later ook de Subway zijn open. Daar verblijven we de rest van de middag. Rond 20.00 uur komt Kingstown weer tot leven met o.a. een Kings & Queen en Calypso avond in het stadion. Dat gaan we helaas niet meemaken. Wij pakken de laatste ferry van half zes weer terug naar Bequia, het eiland voor de toeristen zoals ze op het mainland zeggen.

Het was niet de beste dag voor een bezoekje aan het mainland, maar we hebben toch een goede indruk gekregen. En het zijn de mensen die uiteindelijk kleur gaven aan dit uitstapje. We vonden ze allervriendelijkst en behulpzaam.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *