‘You want to paint on my wall?’ vraagt Nestor een beetje verbijsterd. Ehhhh yes, that’s the idea! Hij denkt even na…. ‘Ok!’ En daar staan we dan. Te schilderen op een van de maagdelijke lichtgele buitenmuren van de lagere school in Puerto Lindo. Een afscheidskadootje voor de kinderen. Precies op tijd klaar voor de feestweek in Panama.
Van de school lenen we een trap voor de hoge stukken en palet voor de acrylverf. Ze hebben al drie dagen geen water en de kwasten maken we schoon in een regenplas. Als onderwerp kiezen voor we een plattegrond van Puerto Lindo, in felle caribische kleurtjes, met herkenbare punten en engelse namen. Kunnen ze na ons vertrek ook nog een beetje engels oefenen en aanwijzen waar ze wonen. Na de ondergrond zet ik de tekening op de muur en kleurt Ben de grote stukken in met acrylverf. Tijdens het schilderen trekt een van de kinderen aan mijn broek en wijst met een glimlach naar boven ‘mono, mono’. De aap op Isla Linton is zwaar favoriet. Dus we schilderen er nog een extra grote slingeraap bij in de linker bovenhoek.
De tweede dag, terwijl ik in 30plus graden sta te schilderen onder het afdakje half in de zon, verzorgt Ben de catering (water, vooral heel veel water!!) en Panameese muziek, die hij via bluetooth uitwisselt met de schoolkinderen. Op de veranda onder het afdakje zitten moeders, oma’s en kinderen. De school fungeert als een soort sociale ontmoetingsplaats. Ze zitten hier al gauw de hele ochtend. Doen niet veel. Beetje hangen, rondkijken, internetten (gratis wifi) en een praatje maken met de anderen. Net een buurthuis. Nestor komt ondertussen voorbij, kijkt naar onze mural en roept ‘bigger, BIGGER’. Een paar kinderen die al een tijdje verlegen op de achtergrond staan te kijken vragen of ze een foto mogen maken. Of course! Een mooier compliment kunnen we toch niet krijgen!
Viva Panama
Om ons heen werken de leraressen en kinderen ook driftig. Ze versieren de school voor de feesten van volgende week. Het begint met Independence day, op 3 november. Ze vieren de onafhankelijkheid van Colombia, sinds 1903. Aanleiding om ‘groot Colombia’ te verlaten was een meningsverschil over het te bouwen Panama kanaal door de Amerikanen. Colombia was tegen. Daarna hebben ze nog ‘Flagday’ op 5 november. Alle scholen uit de omgeving gaan naar Portobelo om te marcheren. En op 28 november vieren ze nog een tweede keer de onafhankelijkheid, deze keer van de Spanjaarden.
Uiteindelijk hebben we twee dagen nodig om het schilderij klaar te krijgen. Ik heb een blaar op mijn vinger van de kwast. Het was (te) lang geleden.