Onderweg naar Santa Cruz, Curacao

Jaaaaaa we zijn weer onderweg. Vanmorgen vroeg sta ik op met een beetje een raar gevoel, een soort van kriebels in mijn buik. Het is weer spannend. Vandaag gaat het anker op na een lange periode van stil liggen. We gaan verder naar het westen… Nog even de laatste voorbereidingen voor vertrek. Check, check, dubbel check. Bijboot aan dek, zeilen klaar, alles slingervast? Als we omhoog kijken zit er een val niet goed. Sjips, moet ik de mast ook nog in. Ochtendgymnastiek op de vroege morgen! Dat valt niet mee. Maar precies om tien uur zijn we klaar en halen we het anker op. De voorburen die veels te dicht recht voor ons geankerd liggen maken de weg vrij en wij trekken de ketting binnen. Wat een prut aan de ankerketting. Niet normaal, dat poetsen we er in een later baaitje wel weer af. Nu willen weg. We varen via het Spaanse water en de geul naar buiten en rollen het zeil uit. de motor kan weer uit. Met zo’n 20 knopen voor de wind vliegen we naar het westen. Genieten. We zeilen lekker dicht langs de kust. Na de Piscadera baai is alles (vanaf het water) nieuw voor ons. De zeiltocht is zo super relaxed dat ik onderweg zelfs twee bruine broodjes bak. En de vislijn staat uit.

Rond 15.00 uur lopen we de baai bij Santa Cruz -de fluitgrot- aan de Westkant van Curacao binnen. De Bella Ciao ligt er al en de Indra ligt er achter. Op de kop staat een flinke wind en er is wat swell. Maar we hebben er geen last van zo lang het lekker waait. Eenmaal voor anker in de baai spring ik snel overboord. Oef wat lekker. Eindelijk weer in helder water zwemmen & snorkelen. Dat heb ik gemist. Ik check meteen het anker en daarna zwem ik nog even naar de Bella Ciao. Dit is de slagroom op een mooie zeiltocht voor de wind.

Catch of the day: een grote plastic zak. No fish… De Caribische zee is weer een stukje plastic armer!