Gezwommen!
Leixoeis – Er stond de afgelopen nacht weinig wind en we hebben heerlijk geslapen achter ons anker. We zagen op Marine Traffic dat de Harmattan vanmorgen vroeg weer vertrokken is richting Lisabon. En even later verlaat de Impact ons ook. Wij besluiten nog een dagje te blijven liggen.
Wij houden vandaag stranddag en gaan eerst lekker wat wandelen en genieten van verse koffie in een strandtent met uitzicht op een enorm lang, groot en breed strand. De dinghy kunnen we voor niets in de marina leggen aan een steiger, wat een service!
Eenmaal terug in de haven zaten er wel duizenden meeuwen op het water en rond Blabber boot. Bizar gezicht.
Loungen bij Piscina das Meres
Leca da Palmeira / Leixoes is een drukke haven, met grote boten, overslag containers en veel visserij. Er is dus ook van alles te doen in de haven. Terug aan boord hebben we gelunched en daarna de zwemspullen gepakt. We gaan loungen in de Piscina das Meres, een geweldig mooi en minimalistisch zwembad aan zee, ontworpen door de Portugeese architect Alvaro Siza. Na 14.00 uur reduceren ze de prijs tot de helft. Er zijn 2 zwembaden, aan de rand van het zwembad zit een bar met geweldige loungemuziek en we kunnen liggen in het zand of op een strandbed. Het water in de zwembaden is zout en menig golf komt over. Een bijzonder plek die al meer dan 40 jaar oud is.
Na het zwembad lopen we de brug naar Leixoes stad over. Het is apart om te zien hoe oude & nieuwe gebouwen naast elkaar staan. Op straat zagen we vele eettentjes die hun zaak verlengen door buiten een extra eetplek te bouwen van een podium en plastic. Naast deze extra eettentjes staat de grill met houtskool. Gegrilde sardientjes zijn favoriet.
Genieten van een lokale maaltijd
Teruglopend naar de haven hebben we in een straatje vlak bij de haven gegeten. We belanden naast Eduarda, een Portugeese vrouw, en Ernesto, een Zwitser die in Uruquay/Portugal leeft. Een bijzondere combi. Maar ze spraken hun talen goed en het werd een bijzondere ontmoeting. Eduarda bestelde voor ons het lokale eten en de huiswijn (6 euro voor een fles Douro wijn). Hierdoor aten we gerechten die niet eens op de kaart staan, zoals huisgemaakte worstjes van kip en brooddeeg, gegrilde vis en na een heerlijk huisgemaakt gebak, opgebouwd uit lagen crème en koffie. Ondertussen kregen we veel tips voor Porto en Marokko. Plaatsen waar ze beiden alles van weten. En aan het einde van deze bijzondere avond werden we nog toegezongen door een groep studenten ‘future engineers’. Rond de klok van 1 uur (lokale tijd) gingen we weer richting boot.