Terugblikken op het afgelopen zeilseizoen

Ok, het is een beetje komkommertijd op het Blabberblog. Momenteel even geen reisavonturen. Maar dit is wel een mooie gelegenheid om terug te blikken op het afgelopen vaarseizoen. Dit jaar was geen jaar van grote afstanden en veel landen. We hebben uiteindelijk maar 750 mijl gevaren, drie verschillende landen aangedaan, drie keer ingeklaard, voor het eerst met een agent gewerkt, twee gastenvlaggen gemaakt en drie nieuwe stempels in ons paspoort. Ok, de San Blas mag wat ons betreft ook gelden als een land apart, we hadden tenslotte een originele Guna Yala vlag, maar het hoort eigenlijk bij Panama. Panama was het duurste land om in te klaren. Aruba kostte daarentegen weer niets! Colombia en Panama zijn natuurlijk wel huge vergeleken met de kleine eilandjes die we de voorgaande jaren hebben aangedaan in de Caribbean, dus ze tellen voor tien. De landenvlag van Colombia was dan ook tot op de draad versleten en de Panama vlag is inmiddels ook aan vervanging toe! Naarmate we verder naar het westen varen verlaten we ook de 'bewoonde wereld'. Na Cartagena worden de wegen kleine zandweggetjes. Er zijn geen auto's, brommers en scooters meer. Voor vervoer gebruiken ze een lancha op het water of ezel op het land. De dorpjes zijn alleen bereikbaar via het water. Ze hebben eigen waterbronnen, zonnecellen en internet wordt schaars…. In de San Blas belanden we ten slotte in een omgeving waar we een paar flinke stappen terug maken in de tijd. Een bijzondere ervaring.

Een paar hightlights van het afgelopen seizoen:

  • De langste overtochten van 130 mijl zitten meteen in het begin. Van Aruba naar Cabo de la Vela in Colombia en van Cabo de la Vela naar het backpackersdorp Taganga.
  • We hebben maar twee keer dolfijnen gespot, de groep onderweg naar Taganga bleef het langste spelen naast de boot.
  • We niezen tegenwoordig volgens Colombiaans gebruik: bij de eerste keer zeggen we “Salute”, bij de tweede keer “dinero” en bij de derde keer “AMORE, AMORE, AMORE!!!”.
  • Van de Graffiti in Bogota begon ik spontaan te kwijlen. Wat een kleurexplosie en wat een geweldige stad.
  • We hebben in Colombia maar liefst twee keer gefietst! In Bogota en in Medellin. Een aanrader.
  • De mooiste hike was toch wel in de Valle de Cocora bij Salento.
  • In de lanchatocht van Capurgana naar Sapzurro hielden we het niet droog, filmpje
  • Meest bizarre ervaring was gegijzeld worden door de Congresso in Mamitupu San Blas.
  • Door te barteren worden mijn marketingskills weer afgestoft.
  • Aantal gevangen vissen viel een beetje tegen. Twee keer Barracuda, een Spanish Mackerel en een King Mackerel. Die laatste was fingerlicking good!
  • Onderweg zijn we wel drie keer naar 'de kapper' geweest. Maar deze kapper verdient toch de hoofdprijs!
  • Mooiste ankerplek? Dat is een lastige. Alle plekken zijn mooi op hun eigen wijze. Dus daar doen we niet aan. Maar de Coco Banderos Cays en de Swimmingpool met zijn verpleegsterhaaien en giga roggen waren toch wel toppertjes!
  • Wassen en water halen 'The local way' was bijzonder.
  • Terug in de schoolbanken voor Spaanse les was een leuke ervaring, maar zelf Engelse les geven in Guna Yala land was een absoluut hoogtepunt!
  • Fruit hadden we in overvloed: Kokosnoten, passievrucht, bananen, ananassen en mango's. De mango's Tommy uit Colombia en de Huevos del Toro (stierenbal) vechten echter om de eerste plek.
  • We hebben maar twee keer gas gehaald onderweg. Een keer in Colombia, dat was meteen ook de lastigste en duurste keer. En in Isla Linton bij Hans van Restaurante X. Na de San Blas kwamen we daar met nog voor 1 dag gas aan.

Goh, dat is toch nog een hele lijst geworden. Lekker zo even terugblikken. Het was weer een bijzonder zeilseizoen.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *