Als Doyle het in zijn pilot heeft over ‘The Islands That Brush the Clouds’, dan bedoelt hij hiermee Statia, St. Kitts & Nevis, Saba en Montserrat. Allemaal eilanden die steil en hoog boven het water uitsteken en de wolken met hun top kietelen. We zijn deze keer niet langs Saba geweest, maar als je naar de foto’s van de andere eilanden kijkt snap je waarom.
St. Eustatius is het laagste eiland van deze eilandengroep. St. Kitts de hoogste. En daar liggen we nu voor. In White House Bay, een geweldig mooi baaitje om de hoek bij Base Terre, de hoofdstad. We hebben deze keer enorme last van valwinden en het kost ons zelfs een los zonnepaneel! Hij lag los op het voordek en de valwind kieperde hem zo zonder pardon over boord. Tjongejonge, dat hadden we niet verwacht. Die dingen zijn best zwaar. We waren er stil van. Het zonnepaneel lag helaas net te diep en we konden er met snorkel, flappers en duikbril niet bij. In de baai lagen op dit moment ook geen andere boten die ons misschien zouden kunnen helpen. Na een leesbril, spatel, washandje, schroevendraaier en oranje broek, deed deze donatie aan het water ons toch wel het meeste zeer!