This morning… The Vegatable man, under the Almond Tree
De dag begint zeer poetisch met de mededeling dat “The vegetable man under the Almond tree” staat. Elke ochtend luisteren we even naar het cruisersnetje op VHF kanaal 68 voor bijzonderheden. Het wordt meestal geleid door de Fig Tree (waar je ook gratis kunt internetten) en het beperkt zich doorgaands tot het weer en wat er te doen is de komende dagen. Voor ons genoeg!
De Paas regatta gaat voor het eerst van start in de baai en wij kunnen zo vanaf ons bootje de start volgen. Met kanaal 6 stand bye voor de ondertitels 😉 Er zijn maar liefst 5 verschillende klasses; waaronder J24 en cruising 1 & 2 met allemaal cruisers, met hun eigen boot. We zien een Sigma, Van der Stadt, Freedom (2 masten) en nog veel meer. Daarnaast houden ze ook een race met de double enders, de lokale bootjes.
De schildpadden opvang in Bequia
Na de start van de regatta gaan we naar de kant. We lopen eerst even langs de The Vegetable man en kopen daar wat pompelmoezen. Daarna volgen we de weg naar Spring en de turtle sanctuary. We besluiten te lopen. Even de benen strekken.
Onderweg komen we een aantal moooie huizen en hotels tegen, waaronder The Firefly Plantation met een geweldig uitzicht over de oude plantage. Mooi momentje voor een stop en een soda met lime, want het is best wel een klim en warm!
Tijdens de klim rusten we even uit op de Firefly Plantation
Driftwood sculptures van Ben Forgey
De volgende ‘drinkstop’ is bij het Sugar Reef Bequia hotel. Hier kun je in de achtertuin genieten van een geweldig uitzicht op zee. En het hotel is prachtig ingericht met driftwood meubilair van Ben Forgey.
Aan het einde van de weg is de schildpadden Sanctuary, een opvang voor schildpadjes, geleid door een oud visserman uit Bequia. Hij zet de schildpadden meestal na 5 jaar uit. Maar 1 op de 3000 overleeft. Als ze uit het ei kruipen en het water in gaan, drijven ze mee op de stroom richting Cuba omdat ze nog niet sterk genoeg zijn om tegen de stroom in te zwemmen. Ondertussen leven ze van jellyfish. Na 25 jaar keren ze terug in dit stuk van de oceaan, groot genoeg om tegen de stroom in te zwemmen en te paren. De mannetjes herken je aan de staart aan het einde van hun schild.
De kleintjes …
Wij vinden de opvang een beetje te vergelijken met een kinderboerderij. Naast de schilpadden in bassins lopen er geiten en kippen los rond. En als de man ook nog eens vertelt dat hij vroeger als visser op schildpadden heeft gejaagd, geloven wij niet meer zo in zijn goede bedoelingen. Hij heeft gewoon een mooie manier gevonden om na zijn vissersbestaan nog inkomsten te vergaren via de toeristen. Hij vroeg voor eilandbegrippen ook een aardig’ kapitaaltje’ voor de entree (15 EC pp is ongeveer 5 euro per persoon) en er was niet veel meer te zien dan een paar bassins met schildpadjes. Met name de kleine bassins voor de zieke schildpadden was sneu om te zien. De arme beesten konden zich niet eens bewegen, algen daar alleen maar met ingesmeerde vinnen omdat ze elkaar daar hadden gebeten. We vonden de tocht er heen mooier dan de kinderboerderij zelf …
Op de terug weg konden we meerijden met een Duitser die hier woont. oef, wat fijn, dat scheelt ons een flinke klim terug!