Om 8 uur pikken we Gerard op en rijden naar het begin van het pad dat ons leidt naar de bovenkant van de Quill. Je hebt meerdere routes. Naar boven, langs de Rim, naar Mazinga (de hoogste top), naar Whitewall waar je wordt getrakteerd op een prachtig zeezicht, of naar de Botanical Garden. Wij kiezen voor de route naar boven en daarna de Krater van de Quill in. We lopen de nieuwe ‘lange’ route naar boven. Deze is minder steil dan de route langs de mast. Het is een prachtige route  tussen de bomen door. Hier en daar hangt een bordje hoe je moet lopen of met uitleg over de omgeving. Van de zon merken we niets. Onderweg naar boven worden we vergezeld door twee zwerfies (zwerfhonden). We zien landkrabbetjes, zwart geel gestreepte vlinders, wegspringende kleine gekko’s of salamanders, termietenheuvels, spinnen, een grote zwart/blauwe bromvlieg en een slang (de slangen op Statia zijn net als op Saba niet giftig). Ook zien we de nodige vruchten o.a. Cacao en een gele vrucht, hij ruikt heerlijk, zoet en het lijkt wel een wilde pruim, maar we durven onze tanden er niet in te zetten. En een ‘bos-magnum’, het is een bruine vrucht op een stokje met de grootte en kleur van een bruine Magnum. Geen idee wat het is, maar er liggen er veel op de grond.

De Rim bereikt
Boven op de Rim waait lekker de wind en kunnen we even bijkomen. We nemen plaats op de rotsen en drinken ons meegebrachte ijswater, terwijl we genieten van het uitzicht op de krater van de Quill. Daarna begint de echte uitdaging, de afdaling naar beneden de Quill in. Het is steil en er loopt niet echt een pad. Het zijn meer rotsen waar je langs moet klimmen. Hier en daar heeft Stenapa een touw opgehangen om je aan vast te houden. Het is pittig. De honden haken af.

In de mond van de vulkaan
Binnen in de Quill is een tropisch regenwoud. Het is er vochtiger, een klamme warmte. Er heerst een serene rust. We wandelen tussen de enorme bomen en lianen door. We horen alleen maar vogeltjes en vooral duiven koeren.

We volgen het pad dor de krater en komen uiteindelijk weer uit bij het pad naar boven. We zagen er een beetje tegen op, maar het valt uiteindelijk mee. Het laatste stuk lopen we fluitend naar beneden. We did it! Op de terugweg komen we voor het eerst tegenliggers tegen.

De rest van de middag liggen we bij te komen aan het zwembad van het Golden Era Hotel.