We staan om 6 uur op. Iedereen heeft een taak; van boot spoelen, koffie zetten en brood smeren tot alles slingervast leggen. We gooien de boot voor de laatste keer vol met water. Ben spoelt en passant nog even een enorme kakkerlak van het voordek, die zich waarschijnlijk tussen de lijn (aan de wal) had verstopt. We pakken nog snel een laatste douche. En dan moeten we afscheid nemen van het luxe haven leven met onbeperkt stromend water. Back to basics. We gooien de lijnen los en de fenders bergen we voor lange tijd op. Het is windstil en we varen moeiteloos de box uit.
Binnen een half uur hebben we BEET!!! Er hangt weer een vis uit de Jack familie aan de lijn, alleen deze heeft kleinere ogen. Ben plant hem nu op het achterdek, waardoor ik hem wat makkelijker kan fileren. Het bot is naar de staart toe zo hard dat ik er met het mes niet doorheen kom. Elke keer dat ik het mes er in zet, beweegt de vis, die geen kop meer heeft!! Bizar. Voor het laatste stuk pakt Ben de machete uit Suriname erbij en hakt zich een weg door de graad! Het levert ons weer een volle tupperware doos met verse moten vis op!
Als we net bekomen zijn van de vis die we gevangen hebben zien we in de verte een walvis spuiten! Wow, dit hebben we al heel lang niet meer gezien. Indrukwekkend.
Eenmaal bij Culebra pakken we voor een verlaten strandje aan de buitenkant van Culebra nog even een vrije mooring voor een frisse duik. In de verte zie ik een mega vis springen. Saskia had inmiddels zoveel in het water zien springen dat ze deze zwemsessie even over slaat! Daarna motoren we om het rif heen de Ensenada de Honda baai in en gaan voor anker. Het oogt een beetje verlaten, ondanks alle boten voor anker.
‘s Avonds steken we de Cobb aan en eten heerlijke verse vis! En we sluiten af met een prachtige heldere sterrenhemel, bijna volle maan en… niets… stilte…
Wat een mooie first day at sea voor onze opstapper!