Wel eens gehoord van Menhaden? Reedville, Chesapeake Bay

Menhaden, een broertje van de haring

Menhaden, een broertje van de haring

Wij hadden er nog nooit van gehoord. Menhaden. Er is niet eens een Nederlandse vertaling voor. Het is een klein visje, waar ze o.a. in de Chesapeake Bay op vissen. Reedville had in de gouden tijd maar liefst 15 Menhaden visfabrieken en was een van de rijkste plaatsjes van Amerika. Ze hadden een hoofdstraat die ze ‘Millionaire’s-row’ noemde, vanwege de huizen van rijke fabrieksbaronnen en kapiteins uit de Menhaden vis-industrie. Nu is er nog maar een visfabriek; de Omega-3 visserij fabriek. De grootste werkgever in de omgeving. Wij zijn er gisteren langsgevaren. Ze zitten aan het begin van de Cockrell Creek en voor de deur ligt een enorme vloot vissersboten, dertien in totaal. In de avond, terwijl de zon zakt en we heerlijk in de wind zitten te chillen, wordt een ander zintuig van ons geconfronteerd met de visfabriek… Die luuuuucht… De fabriek was duidelijk de Menhaden vis aan het verwerken. De lokale bevolking is er aan gewend. Ze noemen het “The smell of money”. De lucht dreef ons naar binnen.

Het visserijmuseum in Reedville

Het visserijmuseum in Reedville

Do you need any grooceries?

We willen wel wat meer weten over deze Menhaden vis en varen naar het visserman’s museum. Wij binden onze dinghy aan hun dock en worden verwelkomt door Dave, een van de (gepensioneerde) vrijwilligers van het museum. Hij heeft veel gewandeld (o.a. de indrukwekkende Appalachen- en de Pacific Crest Trail) en werd onderweg vaak geholpen door mensen die hij zijn ‘Trail-Angels’ noemt.

Dave, onze 'Sailangel'...

Dave, onze ‘Sailangel’…

Daarnaast heeft hij zelf gezeild en helpt graag als hij zeilers tegen komt. Als we klaar zijn met ons bezoek aan het museum biedt hij ons een lift aan naar de dichtsbijzijnde supermarkt, 15 mijl verderop.

Het oude vissershuisje van Dave

Het oude vissershuisje van Dave

Onderweg laat hij ons ook nog een ander project zien. Zijn huis, een oud vissershuisje, dat hij momenteel opknapt. Bijzonder! We dopen Dave onze ‘Sail-Angel’.

Hoe vissen ze op Menhaden?

Ok, terug naar het museum en de Menhaden vis. Menhaden vis is de opvolger van walvis olie. Een ieniemienie visje, boordevol omega-3 vetten en proteïnen. Het stamt van dezelfde familie als de haring. De vis houdt van warm water en komt tijdens de zomer onder andere in de Cheasapeake Bay voor. Kleine vliegtuigjes spotten de school met vissen. Het ziet er uit als een donkere vlek op het water. Het vliegtuigje geeft de locatie door aan de moederboot en deze vaart er heen. Daar lanceren ze de twee kleine bootjes met  tussen hun in een groot net. Deze laten ze zakken bij de school, daarna varen ze uit elkaar en sluiten de cirkel. Ze varen weer naar elkaar toe en halen met de hand het net voor het grootste gedeelte binnen tot er een gedeelte net overblijft met alleen nog maar vis. Bijzonder is dat ze met deze manier van vissen praktisch geen bijvangst hebben. Daarna komt het moederschip weer in beeld. Zij zuigt de kleine visjes aan boord. Op naar de volgende school… Tot ze vol zitten. Vol houdt in zo’n 1 miljoen visjes. Daarna keren de boten terug naar huis. Daar worden alle vissen in de grote visfabriek verwerkt. Een Menhaden visboot vangt meer olie in een week, dan een walvis boot op zijn hele reis van een jaar! De Menhaden boten varen twee a drie dagen in de Chesapeake en/of op zee, afhankelijk van waar de school Menhaden zich bevindt.

Ik heb een filmpje gevonden op YouTube, over het vangen van de Menhaden vis. Het is een beetje oud, maar laat goed zien hoe ze de vis vangen.

Waar wordt Menhaden voor gebruikt ?

Je kunt ze niet zo eten. Ze zijn klein, zitten vol met graten en veel vet. Ze worden gebruikt als aas of verwerkt tot visolie. Elk visje bestaat voor 66% uit water, 28% wordt verwerkt tot meel en de overige 6% is visolie. De uitgeperste viskadavers worden vermalen tot veevoer en mest. De olie wordt gebruikt in zeep, cosmetische producten, maar ook in margarine, die wordt gebruikt in koekjes, croisantjes en andere eetbare producten.

Natuurlijk is er ook een keerzijde aan het vele vissen op de Menhaden. Overbevissing. De Menhaden vis is ‘de waterzuiveringsinstallatie’ van de Chesapeake. Een klein visje kan wel vier tot zes gallon water per minuut zuiveren van algen. Daarnaast is de Menhaden vis voedsel voor vele vissoorten die hier in het water leven. Overbevissing verstoort de natuur. Inmiddels wordt e.e.a. beter in de gaten gehouden en gereguleerd om overbevissing tegen te gaan.

Wat was er verder nog te zien in het visserij museum?

Naast Menhaden wordt er in deze omgeving ook gevist op blauwe krab en oesters. Momenteel is het te warm voor oesters. We moeten nog twee maandjes wachten voor het seizoen begint. In het museum liggen oude vissersboten, wordt er verteld over de verschillende manieren van vissen (oud en nieuw, klein en groot) en er staat een oud vissershuisje, The Walker House.

Daarnaast lees je meer over de Menhaden vis, de visfabriek, een schoolboot die vroeger de schoolgaande kinderen ophaalden in de verschillende kreken. In de winter was dat vanwege ijs niet mogelijk en verbleven de kinderen twee tot drie maanden in een gastgezin in Reedville. En het enige drijvende theater, The James Adams Floating Theater, uit de begin jaren 1900, dat voortgetrokken werd door twee tugbootjes en langs alle plaatsjes langs de creek voer, voor live entertainment. Een real happening.

Reedville is een klein slaperig stadje, met een grote visfabriek en een prachtig visserijmuseum. We hadden het niet willen missen, ondanks de lucht!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *