Vandaag staan er twee uitstapjes op het Blabber menu: rondzwerven in de wijk Scharloo en naar de stoffeerder in de wijk Suffisant. Scharloo is een oude Joodse wijk en staat vol met prachtige kleurrijke herenhuizen. Door de komst van de Shell raffinaderij ontstond ook de wijk Fleur de Marie. Hier woonden o.a. artiesten, vaklieden en zeelieden. Het is een fotogenieke en kleurrijke omgeving en ze hebben de infrastructuur er duidelijk verbeterd. De wijk Fleur de Marie heeft helaas voor een helft moeten wijken voor de op & afrit van de Juliana brug, daardoor is er veel historie verloren gegaan.
Een onverwachte Ponche tasting bij het huis Sprock
Op onze zwerftocht door de buurt lopen we tegen destilleerderij Sprock (Werfstraat #42) aan. Ze hebben een bezoekerscentrum en zouden conform de openingstijden open moeten zijn, maar alles ziet er erg dicht uit. We lopen nog even naar boven, maar ook daar zit alles dicht. Jammer. Aan de buitenkant ziet het gebouw er opgeknapt uit. Zouden ze dicht zijn? Dan horen we een ‘hallo’ van boven… Ze hebben ons toch gezien. Het bezoekerscentrum is niet zo lang geleden overvallen en aan gort, dus ze hebben niet echt een ruimte om bezoekers te ontvangen. Toch neemt ze ons mee naar binnen en krijgen we een miniproeverij op haar kantoor. We proeven de Ponche Korsou, een cream likeur die smaakt naar advocaat en de Ponche Banana en Pistache. Deze Ponches bevatten in tegenstelling tot de concurrent maar 10% alcohol. Daarnaast maken ze hier ook Rum, Gin, Vodka en Blue Curaçao. De laatste is de lekkerste van het eiland zeggen ze en om ons te overtuigen laat ze die ook nog proeven. Uiteindelijk krijgen we twee kleine flesjes mee naar huis (met Rum en Blue Curaçao), zodat we nog eens een vergelijkend warenonderzoekje kunnen doen.
Stukje Sprock geschiedenis en marketing
Het Sprock huis bestaat al sinds 1929 en is ooit door Bols opgekocht. De familie Henrietta heeft de destilleerderij 5 jaar geleden van Remy Cointreau (latere eigenaar Bols) overgenomen. Het is nu een familie bedrijf en binnenkort vieren ze hun lustrum. Wel klein heb ik begrepen. En dat is ook een beetje het probleem van deze destilleerderij. Ze zijn op de achtergrond aanwezig. De ambitie is om wereldleider Ponche, met een laag percentage alcohol percentage, te worden. Bij navraag in een bar blijken ze Sprock niet eens te kennen (en dat op een klein eiland als Curaçao). In de winkel staan de flessen onderop het schap en is het etiket veel te bescheiden vergeleken bij de concurrenten (in grote, letters en kleur). En de website en social media kunnen naar mijn mening beter ingezet worden om meer verhalen te vertellen en de naamsbekendheid (en vraag naar) te vergroten. Ik denk dat het marketing budget niet zo groot is, maar daarom zijn online middelen zo leuk om in te zetten, ze kosten niet te veel. Ze wist me te vertellen dat ze de lekkerste Blue Curaçao maken, als dat zo is en je durft er achter te gaan staan, dan zou ik er meteen een blindproeverij tegen aan gooien (met leuke filmpjes online) een beetje zoals de Pepsi proef zeg maar. En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar op deze verhalen zitten jullie vast niet te wachten. Mijn handen jeuken (ja, nog steeds…).
Met het busje ‘Rond’ naar de wijk Suffissant
We pakken het busje “Rond” naar de wijk Suffissant aan de hele andere kant van de stad. Het is te ver om te lopen. In deze wijk zit ergens Stoffeerderij Chong. Maar omdat het busje de wijk inrijd, missen we twee zijwegen en beginnen we verkeerd te tellen…. We lopen te ver door. Gelukkig hebben we ook het telefoonnummer en bij het Gele kruis (De Thuisverzorging) bellen we en krijgen meteen een uitgebreide routebeschrijving, zonder een straatnaam te noemen.. Typisch voor hier. Het blijkt dat we twee straten terug moeten lopen, maar ze is pas om 15.00 uur weer open. We doden de tijd in de schaduw van een boom op het terrein bij een naschoolse kinderopvang. De eigenaar komt nog wel even een kijkje nemen, maar we worden ok bevonden en mogen blijven zitten, mits de kinderen buiten komen spelen.
Bij Stoffeerder Chong vinden we de stoffen voor een wateropvangzeil en lange plastic ritsen voor de bimini. Kortom we zijn geslaagd en lopen terug naar de rondweg om weer de bus terug te pakken.