We starten de dag, na een geweldige rustige nacht slapen, met een wandeling van ongeveer 3 uur over het eiland. Taxi Bella Ciao pikt ons weer op en brengt ons naar het strand, waar de crew van de Full Circle en Rafiki al klaar staan.
Het oogverblindende witte strand met aqua blauw water doet zeer aan je ogen. De kust ligt bezaaid met prachtige schelpen, oud koraal en stenen. Het landschap is ruig en dor. De zon heeft hier aardig huisgehouden. De vegetatie bestaat voornamelijk uit cactussen met grote stekels en amandelbomen. We vragen ons af wat de oorsprong is van dit eilandje midden in de oceaan. Bij de zee zien we rotsblokken van graniet. Maar lopen we wat meer het land op dan zien we ook lava met afdrukken van hersenkoraal en schelpen. We hebben geen idee.
Meer landinwaarts volgen we de ezelpadjes, bedolven onder de keutels, tussen de prikkels van de cactussen door. We passeren een prachtig roze meer. Zien de ezeltjes voor ons weg spurten en komen uiteindelijk via twee waanzinnig mooie natural bridges uit bij een prachtig wit zandstrand en een vervallen huis. Grappig om te zien dat op een onbewoond eiland ook hier de organisatiedrang toeslaat, wat valt af te lezen aan de neergelegde rotsblokjes die een pad van het strand naar het huis markeren.
Snorkelen op Blanquilla
Samen met de Bella Ciao en Rafiki crew gaan we in de middag snorkelen bij de rotsen. Het is een bijzondere plek, door het ondiepe water kun je mooi tussen de grote rotsen door zwemmen. De rotsen zijn bedekt met vele soorten koraal en er zitten vooral vele soorten vissen, van een formaatje groter dan ik tot nu toe gewend ben. Een prachtig gezicht. In het begin zag ik meteen een Porcupine fish die heel nieuwsgierig was. Hij bleef maar naar me kijken en zwom mee het hoekie om te kijken waar ik heen ging. Even later zag ik een heel klein visje, geen idee wat het was, ik heb het niet terug kunnen vinden in de gidsen. Maar toen ik in de buurt kwam stak ie twee horentjes op en het leek wel of hij wilde zeggen “wat moet je, kom maar op!” Hij week voor geen centimeter en bleef me maar aankijken met die glimmende oogjes. Uiteindelijk zwom ik er maar om heen. Daarnaast heb ik ook een mooie Queen- en een French Angelfish gezien. Helaas waren ze te schuw om goed vast te leggen met de onderwatercamera, maar ze zagen er prachtig uit. Verder waren er veel papagaaivissen, van die langwerpige vissen met een lange snuit (trompetvis). Het schijnt dat zij de kleur aannemen van de omgeving en vandaag waren ze blauw! En het stikt hier van de koffervisjes, alleen een maatje groter en totaal niet bang uitgevallen.
Morgenochtend ga ik nog even naar de andere kant zwemmen, daar schijnen de vissen nog groter te zijn.
Tijdens een prachtige zonsondergang zien we achter de Blabberboot nog twee vissersbootjes vlak achter ons met een visnet in de weer. Tegen de tijd dat het donker wordt halen ze het vrijwel lege net op en varen naar de ankerboei voor ons, waar ze met de drie kleine bootjes aan vast liggen. Het enige lampolie lichtje gaat aan en het wordt langzaam stil om ons heen.
Hoi Ben en Ingrid,
Met veel plezier lezen we af en toe jullie blog. Leuk om te lezen over Grenada waar we samen waren en nu leuk om te lezen over plekken waar wij niet geweest zijn. Ik keek net even op de kaart en zag dat jullie nu verder van ons vandaan zijn dan we ooit geweest zijn. Hoe snel kan je van elkaar vandaan varen in ruim twee maanden. Hoop dat jullie veel plezier hebben daar en we lezen met jullie mee!!
hallo vanuit zonnig mallorca , ik heb net jullie laatste bericht gelezen , ik hoop zelf ook volgend jaar te kunnen vertrekken voor een paar jaar , goede vaart en volgende keer heb ik wat vragen voor jullie over ervaringen hier en daar , goede vaart