We waaien uit ons hemd

zeilen, blabber, water, opvangen

NAAST!!

Bequia – Het is grauw, grijs en er staat veel wind, het weer houdt zich keurig netjes aan de afspraak. Het echte slechte weer zit wat zuidelijker, maar wij krijgen een staartje mee. Nou ja staartje, het blijkt een flinke staart. Het waait gemiddeld tussen de 20 en 25 knopen, dat is te doen, maar elke minuut krijgen we een windvlaag van 30 knopen en meer. En dat is toch wat minder. De boot trekt behoorlijk aan het anker. De eene bui na de andere komt over. We kunnen de windvlagen helemaal volgen over de ankerplaats. Ze zijn kort, maar door de harde wind hevig en het regenwater valt gewoon naast de opvang teilen… De boot wordt wel lekker schoon trouwens!  We blijven aan boord, doen de nodige klusjes, bakken brood en lezen een boek. En dan ineene is het weer wat rustiger. We liggen een beetje te draaien op de ankerplaats. Het eene moment met de boeg naar het zuiden en het andere moment met de boeg naar het noorden. De wind is een beetje besluiteloos….

Van ons anker geslagen
‘s Avonds gaan we op tijd naar bed. De wind is toegenomen. Terwijl we een film kijken, gaat het anker alarm op de iPhone af! We staan binnen no-time aangekleed in de kuip. We zijn rustig, maar de adrenaline giert door ons lichaam. De boot is al twintig meter over de ankerplaats naar achter geschoven. Door het gedraai van de wind in de middag, is het anker waarschijnlijk uit de grond getrokken. Gelukkig liggen er niet veel boten om ons heen en hebben we de ruimte en tijd. Het ankerlier en de dek verlichting staat aan. De motor draait. We staan klaar om te verkassen. Maar het lijkt wel of het anker zich opnieuw settled. We geven gas achter uit en de boot blijft liggen. Het anker zit inderdaad vast! Owkee, dan blijven we liggen. We liggen ver genoeg van de buren af. We zetten meer ankerketting, bevestigen de snugglelijn en stellen het ankeralarm in. Pfew, ging toch bijna  ons drijvende huisje er vandoor. Onze nachtmerrie…

De app Open Water Anker Alarm (met dank aan de Sylfer voor de tip!) heeft inmiddels zijn sporen aan boord van Blabber dubbel en dwars verdiend. Wat zijn we er blij mee! We slapen met slecht weer niet rustiger, maar we weten nu wel dat het goed werkt!

A hike naar Springview

Follow the GREEN man

Follow the GREEN man

Admiralty Bay – Volgens de dame bij het VVV bestaan er geen hike kaartjes van Bequia. Met een gids op pad is de enige mogelijkheid. Tja, ze doet aardig haar best voor de lokale gids, maar daar hebben wij even niets aan. We willen gewoon op eigen gelegenheid wandelen. Een goed kaartje van het eiland heeft ze ook niet, die zijn op. De printer wil ze kennelijk niet gebruiken. We geven deze poging bij het VVV op en gaan naar een bar om te scannen wat er op het internet voor kaartjes en routes op het eiland te vinden zijn. We besluiten te wandelen richting Bequia Head, aan de noordkant van het eiland. We zien wel waar we uitkomen, het eiland is maar 7 mijl, dus echt verdwalen kunnen we niet.

De trail van vandaag

De trail van vandaag

Ik zet de App Trail aan en samen met Gerard van de Sylfer wandelen we via het stadje de heuvel op richting de Firefly Plantation en Bequia Head. De plantation is gesloten. Het is duidelijk laag seizoen en er wordt onderhoud gepleegd. Nou ja onderhoud, de meeste mannen zitten vanuit een luie stoel over het landgoed uit te staren. We mogen wel even zitten en gebruik maken van de wifi en ze wijzen ons de binnendoor weg naar Springview op de heuvel.

Mooi contrast!

Mooi contrast!

Na de Firefly plantation pakken we de eerste weg links. Langs de weg spotten we meteen al mango bomen. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we iedereen een rijpe mango die als lunch kan dienen.

Water bij Chateau Caribe

Water bij Chateau Caribe

Halverwege de steile heuvel die onze kuiten stevig op de proef stelt is ons water op. We zien een privé huis, Chateau Caribe. Hier hebben ze vast wel wat water voor ons. Ze reageren niet op ons geroep. Maar bij de ingang staat wel heel uitnodigend een douche…. en hij doet het ook nog!!! Dat kunnen we toch niet negeren? We drinken, spoelen ons af met het verfrissende water (wat kan water dan lekker zijn) en vullen de water flessen.

Roll back??!!

Roll back??!!

Daarna vervolgen we de steile weg naar boven. Het is erg aantrekkelijk om nu terug te rollen zoals de tekst op het wegdek voorstelt, maar we zetten door. Eenmaal op de top komen we bij een prachtig onderhouden Springview met uitzicht op St. Vincent. Er staan kopjes op de golven en onder ons zien we een zeilschip dat vanaf St. Vincent komt. Waarschijnlijk de Noordhinder. Het is te ver weg om goed te kunnen zien.

De weg terug is een stuk aangenamer, lekker heuvelafwaarts en gelukkig een andere weg. We komen terug op de hoofdweg en slaan rechtsaf terug naar … de stad. Totaal hebben we 8 km gelopen. Het ws warm, steil, maar gaf wel voldoening om weer een beetje te bewegen.

1 free Hairoun!!

1 free Hairoun!!

Eenmaal terug bij de haven roepen we Lies op via de VHF van een taxichauffeur en drinken samen een Hairoun biertje en fris op de geslaagde wandeltocht. In St. Vincent is het momenteel carnaval en om dat te vieren geeft de lokale brouwerij Hairoun biertjes en dollars weg. Je krijgt de dop er bij als je een biertje besteld en wij winnen One free Hairoun! We sluiten de dag af met een pizza bij MacPizza! We gaan voor de lobsterpizza, maar het seizoen is helaas afgelopen voor lobsters. Dit loopt van oktober t/m april, helaas…