Terugblik: het zeilrondje Caribbean II zit er op

Rondje Caribbean 2014

Rondje Caribbean 2014

In februari zijn we gestart en zes maanden later liggen we weer aan een mooring op Bonaire. Het is Hurricane seizoen, een momentje van rust voor de Blabbers. Een mooi moment om kort terug te blikken op het afgelopen zeilseizoen.

Het zeilrondje van het afgelopen seizoen besloeg totaal 1500 mijl. De langste overtocht zat meteen aan het begin toen we van Bonaire naar Puerto Rico zeilden, 380 mijl totaal en we hoog aan de wind alles gezeild. De terugweg naar Bonaire is ongeveer even lang, maar hebben we in kleine stukjes opgeknipt door via de Venezolaanse eilanden Blanquilla, Los Roques en Aves te zeilen. We hebben in totaal 16 verschillende (ei)landen bezocht. Dit levert ons 8 nieuwe stempels (en natuurlijk het visa voor Puerto Rico en USA) in ons paspoort op. We hebben gelegen op 32 verschillende ankerplekken. Daarnaast nog 10 keer aan een mooring, waarvan we er maar 4 hoefden te betalen en de rest was gratis. En we hebben twee keer in een marina gelegen. De watertank hebben we 10X volgegooid (waarvan 3X gratis), we hebben 2 gasflessen verwisseld / gevuld en het enige wat ons in de steek liet was de startaccu. Deze hebben we ingewisseld voor een nieuwe in St. Maarten.

Route Puerto Rico & BVI's

Route Puerto Rico & BVI’s

Bijzonder, Opvallend en Extra puntje van aandacht

  • Puerto Rico en BVI’s waren helemaal nieuw voor ons. Beiden bijzonder. Puerto Rico vanwege de natuur en de vriendelijke & behulpzame mensen. Het is ‘Hola’ hier en ‘Hola’ daar en ze hebben altijd een glimlach op hun gezicht. BVI’s vanwege het “IJsselmeerzeilen”… met korte afstandjes, vele eilandjes en anker- en snorkelplekken.
  • We hebben in Puerto Rico de dekbedden weer tevoorschijn gehaald, omdat we het voor het eerst sinds Europa weer koud hebben ’s nachts.
  • Wij hebben bijna geen slecht weer gehad. De wind in Puerto Rico heeft wel een soort ‘aan/uit knop’. We maken voor het eerst een windshift mee in St. Maarten, slaan van het anker doordat we om ons anker draaien in Bequia en we worden overvallen door een squall in Prickly Bay Grenada. De eerste hurricane “Dikke Bertha” zwaait meer af naar het Noorden en blijft ons bespaard.
  • We hebben drie keer een walvis (in de verte) gespot.
  • 7 vissen gevangen: Horse Eye Jack, nog een soort Jack-fish, Barracuda, Wahoo en tonijn. Waarvan de Wahoo de grootste, lekkerste en meest bijzondere was.
  • De lekkerste yoghurt hebben ze in Guadeloupe!
  • We hebben aan de rumpunch van vorig seizoen drie nieuwe cocktails ons lijstje toegevoegd; De Pina Colada uit Puerto Rico en een Painkiller & Bushwacker uit de BVI’s.
  • Eindelijk een Full Moon Party in Trellis Bay BVI en een BBQ Full Moon Party op Blanquila, Venezuela.
  • Nog een keer op de koffie bij mijn ouders in Statia.
  • Oranje koorts tussen Iles des Saints Guadeloupe en Bequia, St. Vincent & The Grenadines.
  • Ben is drie keer geknipt en de mooiste locatie was deze
  • Blanquilla, Los Roques en Aves hebben een bijzonder plekje in genomen en Blabber Island Los Roques was de meest bijzondere locatie om Kiteles te krijgen!

Mooiste, beste, leukste doen we niet aan. Alle momenten waren even memorabel. We hebben er langer van genoten door het zeilseizoen iets op te rekken tijdens het hurricane seizoen. Binnenkort zeilen we naar Curaçao, gaat de boot de kant op en wij naar Nederland… Het was een mooi zeilseizoen!

Wandeling Dos Pos op Bonaire

Dos Pos - Twee putten

Dos Pos – Twee putten

’s Morgens om 9 uur worden we opgehaald door Sylvia en Alex en rijden we langs de Queens Highway naar Dos Pos, ‘de twee putten’. Naast de oude watermolen met reservoir is een openbare tapplaats en veedrinkbak. De inwoners van Rincon haalden hier te voet of met ezel water tot 1949.Daarna kwam de waterleiding van het WEB. De watermolen ziet er netjes en pas geschilderd uit en later lezen we dat het net is opgeknapt om te vieren dat het WEB 50 jaar water en stroom levert aan Bonaire. Naast de watermolen parkeren we de auto. Er staat net iemand uit Rincon water te tappen voor de tuin. Het wordt naast dieren die er komen drinken,  vooral nog gebruikt voor de veeteelt en landbouw.

Dos PosWe volgen de weg te voet verder richting Rincon op zoek naar de eerste roze steen aan de linker kant. Daar slaan we de stoffige rode zandweg in en volgen we het pad met de roze stenen.

Uitzicht op het Gotomeer

Uitzicht op het Gotomeer

Deze leiden ons naar de top van de berg met uitzicht op het Gotomeer. Daarna dalen we weer af. Onderweg lopen we langs een familieproject: “The promised land”. We krijgen een rondleiding over het terrein en de vrouw weet precies hoe ze het land van haar ouders gaat omtoveren in een toeristische attractie. Het ziet er veelbelovend uit! Maar er moet nog een hoop gebeuren. Ondertussen experimenteert ze met groente en kruiden en probeert ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn.

Dos Pos (4)Aan het einde van de route komen we uit op de weg bij het Gotomeer. De route is ongeveer 4 km, maar smaakt naar meer en we wandelen nog een stukje verder. We slaan een nieuwe zandweg aan de rechterkant in. Als we dit een tijdje volgen en een nog smaller pad aan de linkerkant inslaan zien we ineens weer nieuwe roze stenen die ons de berg op leiden. Het pad is een kuitenbijtertje. Eenmaal boven kijken we uit op de zuidkust, Kralendijken Klein Bonaire. Op de terugweg grijp ik midden in een bolcactus en we roetsjen vooral naar beneden.

Dos PosHet laatste stukje lopen we terug over de weg naar het beginpunt bij de watermolen Dos Pos.

Route Dos Pos

De Easy Diver weer van stal

Taxi??!!

Taxi??!!

Na een dikke maand dobberen achter de mooring gaan we eindelijk weer even een stukje zeilen. We pikken Sylvia & Alex met de dinghy op aan de kant, binden de dinghy aan de mooring en gooien de lijnen los. Er staat een lekker windje en we rollen de genua tot de helft uit. We lopen meteen 6,6 knopen en pakken de route langs de kust en o.a. Punt Vierkant, waar Alex en Sylvia tijdelijk wonen. De vislijn gaat overboord, maar ze willen weer niet bijten! Ze zijn er toch echt, we zien regelmatig een mega grote tonijn boven het water uit springen…

Alex met de Easy DiverEenmaal terug in de haven halen we de Easy Diver die we vorig jaar op Bonaire hebben gemaakt, van stal. Alex gaat het als eerste proberen en ligt al achter de dinghy te water. Ben bestuurt de dinghy. Sylvia en ik liggen strategisch in het water om foto’s & filmpjes te maken.

They like you!

They like you!

Terwijl we daar liggen te wachten worden we afgeleid door drie French Angel fishes en duizenden Sergeant Majoors. Ondertussen start Ben de motor, en koerst op ons af. De dinghy met 4.4. pk heeft er een beetje moeite mee, maar het lukt Ben om tussen ons door te sturen en al gauw glijdt Alex met de Easy Diver onder ons door. Kicken!

Een garnaal! The Banded Coral Shrimp

Een garnaal! Het is de Banded Coral Shrimp volgens het boek Reef Creature

Fish of the day
Na een paar rondjes Easy Diver, gaan we nog even snorkelen naar het rifje. Alex wil met eigen ogen de Burfish zien. Sterker nog, we zien er twee! Daarnaast zien we nog een garnaal en familie Squid! Bijzonder. deze had ik nog niet eerder gespot  bij het rifje in onze achtertuin.

Squid!

Meet familie Squid!

Tatoosh

TatooshSuper jacht Tatoosh komt zo juist de haven van Bonaire binnen varen. Tjongejonge wat een schip. FF googlen…

Het schip is van Paul Allen, de tweede Microsoftman. De vlaggenstok is bijna net zo groot als onze mast en van de vlag kunnen we makkelijk een gennaker maken! Op het dek zien we een ingepakte helikopter, een zeilboot van 40 ft die groter is dan de Blabberboot en aan de andere kant een motorboot die in enorme davids (steunen) hangt. Binnen hebben ze zelfs een compressieruimte en basketbalveld. En wij dachten dat wij het goede deden 😉

Tatoosh Tatoosh

Jarig op Bonaire!

Lang zal ze levenHoeveel mensen passen er op de Blabberboot? Zeven dinghy’s dobberen gemoedelijk achter de Blabberboot terwijl de bemanning van de Twentse Meid, Nelly Rose, Harmattan, Gabber, Foxy Lady, Kostat en Condor zich over onze boot verspreiden. En het land is met Punt Vierkant ook vertegenwoordigd door Sylvia & Alex. Ik word verwend met allerlei leuke, lekkere en creatieve kadootjes en ik voel me helemaal jarig als ik word toegezongen door de hele kuip! Ondertussen gaat de zon onder en vieren wij door tot in de late uurtjes.

De volgende morgen werken we de nodige achtergebleven vlekjes weg en komen we tot de conclusie dat een reversal minder vermoeiend is! Gelukkig ben ik maar een keer per jaar jarig!

Wandeling Rooi Sangu: volg de roze stenen!

Rooi SanguOp Bonaire hebben ze wel 300 km aan wandelpaden, maar als we bij het VVV navraag doen of op de site van Stinapa informatie zoeken, kunnen we geen informatie of routekaartjes van routes buiten het park Slagbaai vinden. Na flink speuren op het internet vinden we uiteindelijk wel twee routes: Dos Pos en Rooi Sangu. Beiden in de buurt van Rincon. Vandaag lopen we samen met Alex & Sylvia de laatste. Terwijl de dames worden afgezet boven op de berg bij het uitkijkpunt Altamira Unjo, parkeren de heren de auto in het nabijgelegen plaatsje Rincon en lopen terug de berg op naar het beginpunt van de Rooi Sangu route bij Altamira Unjo.

Uitzicht op de vallei

Uitzicht op de vallei

Volg de roze stenen
We pakken de eerste zandweg links en ongeveer 500 meter later zien we de eerste roze steen aan onze linkerhand. We slaan dit smalle zandpad in en dalen af de vallei in. Onderweg worden we getrakteerd op prachtige vergezichten en een wijds uitzicht op de vallei. In de vallei lopen we tussen de bomen. We horen veel vogels, maar we zien er niet veel. We volgen de roze stenen en stippen tot aan de enorme overhangende rotswand. En daar houdt het pad op. Onder de rots spotten we sporen van waarschijnlijk heremietkreeften en de grond ligt bezaaid met bruine korrels. Het lijken wel geitenkeutels, maar we hebben geen geit gezien. Het lijkt op een beetje op de hydrofoor steentjes die in plantenbakken op kantoortuinen zitten.

Uitzicht op Rincon vanaf Altamira Unjo

Uitzicht op Rincon vanaf Altamira Unjo

Nog een stukje verder wandelen

We klimmen en klauteren verder langs de rotswand, op zoek naar een pad, maar er is

De totale route die we gelopen hebben.

De totale route die we hebben gelopen.

geen pad meer en het wordt steeds slechter. Uiteindelijk besluiten we terug te keren naar de laatste roze steen. Daar pakken we dezelfde route terug. Het is een prachtige wandeling, maar als we boven komen hebben we zin in meer en besluiten nog wat extra’s toe te voegen aan die 2 km. Bovenaan de berg slaan we links af en volgen de witte wegen op de kaart van Bonaire. De zandpaden staan tenslotte op de kaart en in de app Trails, dus verdwalen kunnen we niet! Uiteindelijk komen we na totaal 4 kilometer uit bij de auto in Rincon.

 

Wat is er aan de hand met het weer in Bonaire?

Donkere wolken boven Bonaire

Donkere wolken boven Bonaire

Donkere wolken pakken zich samen boven Bonaire. In de verte zien we op verschillende plaatsen onweersflitsen. Maar we horen (nog) geen knal. En dan ineens komt de wind uit het zuiden, draaien we met onze kont naar de kant, die voor onze gemoedsrust veels te dichtbij komt, en liggen we te stuiteren op de golven. De eerste keer dat dit gebeurde was twee dagen geleden.

Kaartje met actuele weer op Accuweather

Kaartje met actuele weer op Accuweather

Maar aan het einde van deze avond is het weer zo ver. Als we naar bed gaan komt de wind met een krappe 10 tot 15 knopen van het land en we liggen lekker relaxed te dobberen achter onze mooring als we in een diepe rust wegzinken. Ineens trekt de wind aan, beginnen we flink te schommelen en rollen we praktisch uit ons bed. Als we naar buiten lopen zien we dat we weer met de kont naar de kant zijn gedraaid. De golven bouwen zich in snel tempo op en voor we het weten liggen we wederom enorm te trekken aan de lijnen en te steigeren op de golven. We starten uit voorzorg de motor. Mocht er een lijn knappen, dan kunnen we zo wegvaren. De wind loopt op tot een magere 22 knopen. Dus dat valt mee. Het zijn meer de golven waar we last van hebben. Daarnaast liggen we op ongeveer 3 meter water, onder ons ligt een betonnen blok waar we een beetje zenuwachtig van worden en we liggen aan de binnenkant van de mooring lijnen, waardoor we erg dicht bij de kant komen te liggen met een reversal. Ja zo noemen ze dat in zeilerstermen. De wind draait dan ineens met 180 graden en komt in ons geval uit het zuiden. We liggen dan niet meer in de beschutting van het land en de golven en de wind hebben vrij spel op de ankerplaats.

Gelukkig zakt de wind weer snel terug naar 10 knopen. Een uurtje later liggen we parallel aan de kant en kunnen we nog zeker 4 uur nagenieten van het gehobbel op de golven. We schommelen wat af en slapen daardoor een beetje onrustig.

Bonaire staat bekend om deze reversals. Alleen komen ze dan in oktober. Oktober valt kennelijk vroeg dit jaar! Maar goed als het maar twee keer voorkomt per jaar, dan hebben we het nu gehad! Uit voorzorg leggen we morgen wel een extra lijn naar het betonnen blok. Je weet maar nooit.

De Reef Identification serie

Reef Creature & Fish

Reef Creature & Fish

We hebben laatst twee boeken van de Reef serie gevonden bij een tweede hands winkel gevonden. Lucky basterds! het zijn prachtige naslagwerken over vissen en andere onderwater beestjes in de Caribische Zee! Kunnen we jullie nog meer lastig vallen met weetjes over alles wat leeft in de Caribbean.

Nu wilde het geval dat de schrijvers van deze serie bij Dive Buddy op bezoek zijn en een presentatie geven met prachtige foto’s. Dat willen we wel meemaken! Eenmaal daar bleek deze presentatie een week geleden al gegeven te zijn (sorry missed that!) en de schrijvers zijn alweer met het vliegtuig vertrokken naar de US of A. We kregen wel een andere presentatie met voornamelijk duikfilmpjes uit de omgeving van Bonaire. Ook mooi, maar we hadden meer verwacht. Gelukkig hebben we de boeken nog!

World Clean up Day Bonaire

Before

Before

Plastic flessen / doppen / glazen potjes / injectiespuiten / doppen / kinderspeelgoed /tandenborstels / wc-bril / touw / foam letters / kwasten / kersttak / aanstekers / doppen / slippers / gymschoenen / deodorantflesjes / kratten / plastic zakken / borstels /doppen / kammetjes / glas / blikjes / plastic bestek / doppen / eetbakjes / lipgloss / tube zonnebrand  en o ja hadden we het al vermeld… heeeeeel veeeeel doppen!

Om 6 uur gaat de wekker en doen wij langzaam onze ogen open… het wordt al licht. Kopje koffie / thee, broodjes smeren, spullen pakken, we zijn er klaar voor!

Verzamelen bij Selibon

Verzamelen bij Selibon

We worden door Alex & Sylvia opgepikt en rijden naar het nog vrij nieuwe afval inzamelterrein van Selibon, vlakbij de warehouse. Het ontvangstcomittee staat al klaar bij de standjes, we worden ingeschreven bij het ‘Team Stinapa’ en krijgen als bewijs een soort ticket. Daarnaast krijgen we van Selibon handschoenen, zakken, heerlijke krentenbollen en flessen water (in plastic, klein minpuntje). Als we staan te wachten mogen we zelfs een kopje koffie pakken van het huis om nog even wakker te worden. “Het is wel selfservice hoor, maar voel je thuis!”

Er hebben zich rond de 500 mensen aangemeld voor de World Clean up Day. Je kon van te voren het gebied opgeven, dat je wilt schoonmaken met een team / bedrijf. Wij zijn ingedeeld bij het team van Stinapa en de Sea Turtle Conservation Bonaire en zij hebben Buca Washikemba, aan de oostkant van Bonaire uitgezocht. Dit is een strandje waar schildpadden normaal eieren leggen (schildpadden keren altijd terug naar het strand waar ze zelf geboren zijn), maar wat nu bezaaid ligt met aangespoelde voornamelijk plastic rotzooi.

Het was best zwaar in de volle zon. En inderdaad, we moeten veel bukken! Maar voor het goede doel hebben we wel wat over. We zijn de tel kwijt geraakt maar we hebben zeker ieder 5 zaken vol plastic verzameld. Deze zakken leggen we klaar voor de ophaaldienst op de parkeerplaats. Daar worden we tussendoor verwend met voldoende ijskoud water, krentenbollen, watermeloen en sinaasappels. Heerlijk als het zo warm is! Aan het einde van de ochtend is het strand nagenoeg schoon en ligt er een geweldige verzameling plastic zakken op de parkeerplaats. Deze worden na afloop meteen opgehaald door de mannen van Selibon. Goed bezig!

After

After

Wat is het meest vreemde dat we vinden?
Het is bizar om te zien dat veel plastic verpulvert op het moment dat we het oppakken, het valt spontaan uit elkaar in veels te kleine stukjes… Dit gebeurt vooral bij de plastic verpakkings bakjes van (afhaal)eten. Jammer genoeg belanden deze stukjes plastic weer in het water, worden gegeten door dieren of verpulveren nog meer en drijven op de stroom naar een centrale plaats in de oceaan, waar zich de inmiddels de welbekende Plastic Soup vormt! Daarnaast verbazen we ons over de grote hoeveelheid injectiespuiten, grote hoeveelheid doppen in alle soorten & maten (ze moeten verboden worden!) en het plastic kinderspeelgoed…  Het meest bizarre dat we vinden is een wc-bril.

Selibon haalt meteen het verzamelde afval op!

Selibon haalt meteen het verzamelde afval op!

Na afloop is er nog een prijs te winnen met onze tickets. Bij het noemen van het eerste nummer reageert er niemand. Ben zegt; “Goh Ing, kijk jij eens, dat moeten wij zijn, want niemand reageert…” En tot onze verbazing klopt het! Ik heb eerste keuze en win een ketting met schildpad van de Sea Turtle Conservation Bonaire. Daarna zijn we klaar en trakteren ons zelf op een lokale geiten stoba (stoofschotel) bij de Restaurant De Brandaris.

Hoe lang doet zwerfvuil er over om te verteren?
En als we dan toch lekker bezig zijn vragen we ons meteen af hoe lang iets er over doet om te verteren:

Bananen -en sinaasappel schil  2 tot 5 weken

Sigarettenpeuk                           1 – 5 jaar

Plastic tas                                  10 – 20 jaar

Bierblikjes                                   50 jaar

Leer                                            50 tot 80 jaar

Plastic waterfles                         450 jaar

Nylon draad                                600 jaar

Glazen fles                                 1000 jaar

Best heftig als je leest hoe lang het soms duurt…