The Blues in Deadmans Bay, Peter Island

Deadmans bay“Fifteen man on the Dead Man’s Chest
Jo-ho-ho and a bottle of rum!
Drink and the devil had done for the rest
Jo-ho-ho and a bottle of rum!”
* uit Pirates of the Caribbean

Geen idee of het met de geschiedenis van Dead Chest (*Pirates of the Caribbean) te maken heeft, maar we hebben een off- day en besluiten nog een dagje te blijven liggen. Ook al is de ankerplaats behoorlijk rollerig en hebben we slecht geslapen.

We raden deze baai niet echt aan. Het ziet er mooi uit met het resort, het witte strand en de palmbomen rondom, maar het is vrij open en als de wind weg valt staat er een swell, waardoor je behoorlijk ligt te rollen. Daarnaast worden we wederom getrakteerd op onheilspellende donkere luchten en regenbuien. Alles ziet er grijs uit… Echt weer voor een film/boek. We duiken de boot weer in!

Snorkelen bij Pelican Island & The Indians

Pelican island & the IndiansOp het blog van de Dixbay en Mathiba lezen we dat je op de Pelican Island & The Indians eiland prachtig kunt snorkelen. Een aanrader! Dus op naar deze eilanden. het is een day-anchorage waar je alleen overdag en achter een mooring mag liggen. Ze hebben er ongeveer 8 moorings. Vanuit de Benures Bay hebben we gezien dat het er al vroeg druk is, dus als we een gokje willen wagen moeten we vroeg uit de veren! Zo gezegd zo gedaan. We gaan vroeg ankerop en motoren naar de kleine rotsen die uit het water steken. Het is maar 2 mijl varen. We varen om Pelican Island heen en leggen Blabber aan een van de laatste vrije moorings. Daarna pakken we de dinghy en varen naar de kleinere moorings voor dinghy’s op de snorkelplek.

Pelican island & the Indians (2)Wow, niets is te veel gezegd, het is een groot onderwater aquarium. Een paradijs onder water. Alle tropische vissen uit ons vissenboek zwemmen hier rond. Daarnaast zie we heel veel soorten koraal en sponsen. We raken niet uitgekeken. Anderhalf uur later gaan we verschrompeld terug naar de boot en gooien de mooringlijnen los op het moment dat de park marine control langs komt varen. We weten nog steeds niet of we nu wel of geen permit nodig hebben om in de Marine Trust parken te mogen liggen. Het schijnt dat je dit als privé jacht niet hoeft, alleen charters. Maar we gaan het natuurlijk niet vragen!Pelican island & the Indians (4)

Voor anker in Deadmans Bay
We zeilen verder naar Deadmans Bay op Peter Island. Het volgende onbewoonde eiland, waar wel een luxe resort op gebouwd is. In de baai mogen we ankeren. We zoeken een ‘wit’ ondiep stukje uit en laten daar ons anker zakken, vlak voor de dinghy landing naar het strand. We dinghy’en naar het strand en rijden mee met de golfkar van het resort naar de bar. Het ziet er allemaal geweldig uit. Ieder huisje heeft een eigen hangmat voor de deur. En als je op het strand een drankje wilt bestellen, hoef je alleen maar de vlag te hijsen!

Je kunt hier ook in de haven van het resort liggen aan een mooring a 65 dollar per nacht of aan de steiger voor 125 dollar per nacht. Ze weten hier wel van prijzen… heb je gezien wat ze voor stroom vragen? 150 per nacht, Wij liggen gratis en krijgen stroom van de zon!

A stroll on Norman Island

The Bight

The Bight

We worden wakker met het nummer de “Pony rider” van de Ponyman…  een carnavals nummer uit Tortola. we hoeven vast niet uit te leggen waar dit over gaat 😉 daarvoor is het nog veels te vroeg! Het was een zeer onrustige nacht door de valwinden. Zo ligt onze Blabberboot muisstil en zo komt er een windvlaag met meer dan 20 knopen over ons dek blazen en zwaait de boot in een noodtempo van links naar rechts. Gelukkig houdt ons anker goed! ’s Morgens vroeg liggen de eerste boten alweer bij Pelican Island, dus als we een kansje willen maken op een verplichte mooring dan moeten we er vroeg bij zijn! maar dat is een actie voor later. vandaag staat wandelen op het menu.

Norman island hike (2)A stroll to The Bight
We wandelen naar ‘The Bight’, een baai naar het Westen van Norman Island. Halverwege in het midden van de Benures baai begint een wandelpad naar boven. Het is een prachtig pad met grote tourist trees links en rechts. Als je eenmaal boven bent heb je een heerlijk verkoelend windje en prachtig uitzicht op de baai. Het water beneden in de baaien is zo blauw dat mijn camera het af laat weten. We lopen over de rug en passeren links en rechts prachtige baaien. Op de achtergrond zien we de andere eilanden. Dat is best wel bijzonder in de BVI’s, alles valt binnen oogafstand! Aan de zuidkant lig je met de boot aan lager wal, dus daar zijn geen bootjes te spotten. Uiteindelijk komen we in de Bight. De baai ligt bezaaid met moorings, zeker een stuk of 100. Maar er liggen niet veel boten. Als je wilt kun je hier tot vlak voor de kant ankeren.

Op het strand hebben ze net een nieuw restaurant en een bar gebouwd. Ze zijn net twee weken open. Helaas hebben we maar 4 dollar op zak (foutje) en daar kun je maar 1 colaatje voor kopen dus we houden het voor gezien en gaan retour Benures baai. We proberen het eerst via een ander pad, maar dat loopt dood. Uiteindelijk pakken we dezelfde route weer terug, En met deze mooie uitzichten is dat geen straf! Terug in de baai zwem ik naar de boot, even afkoelen.Norman island The  Bight

Terug op de boot valt op via de batterij monitor dat we weinig stroom laden, ondanks het mooie zonnige weer. Dus we testen de twee zonnepanelen door een voor een over een paneel een groot badlaken te leggen. Een van de twee blijkt inderdaad stuk. De kabel naar het paneel is door geschavield. Ben zet er een AP’tje tussen en het werkt weer! We laden weer 8 ampère!! Gooi de accu’s maar vol.

Bird of the day: Boobie met gele poten
Na de lunch snorkelen we langs de z/w kant van de baai. We spotten een pijlstaartrog, een wandelende kreeft in een schelp en een langwerpige vis van een meter met spitse snuit en hele scherpe tandjes. Een wahoo? Deze heb ik niet terug kunnen vinden in de boeken. Hij hing stil in het water, met de bek half open, was best wel goot en ik bleef een beetje uit de buurt.

We love those yellow feeth!

We love those yellow feet!

Als ik vlak bij de kant snorkel zie ik op een rots twee boobies met gele poten. Dit beest is een plezier om naar te kijken met die koddige kraaloogjes en kanariegele poten En ze waren he-le-maal niet bang, dus ik kon behoorlijk dicht bij komen en ze op mijn gemak bekijken en fotograferen. Dar is weer eens wat anders als een gele zwembroek!

Voor anker in Benures Bay, Norman island

Benures Bay

Benures Bay

We zijn vroeg wakker en willen voor we weggaan nog even naar de stad. Maar een ponton met hijskraan gooit roet in het eten. Ze worden via onze ankerplek naar buiten gesleept, zijn beperkt manoeuvreerbaar en we kunnen er maar beter voor zorgen dat we uit hun weg gaan! Dus we bergen de spullen op, leggen alles slingervast en gaan anker op.

Koers Benures Bay op Norman Island. Een tip van de Smiles, een Belgische vertrekker van de lichting 2013. Het waait lekker 22 – 25 knopen, oost zuid oost en we vliegen er over op de genua en het grootzeil. Binnen twee uur zijn we op plaats van bestemming. We gooien het anker uit op 9 meter diepte. De blubber en slib van Road Town vliegt me bij het ankeren nog om de oren. Wat een zooi hebben we daar op het anker meegenomen! De baai is prachtig en rustig. Het water is weer mooi helder blauw. Er liggen een paar boten voor anker. Sommige met de kont naar de kant omdat ze met een extra lijn om een palmboom vast gebonden zitten. We vermoeden dat dit tegen het rollen is. Vooralsnog hebben we daar geen last van. Wat we wel hebben zijn valwinden, die met veel geweld over de ankerplek blazen, maar verder geen gevaar opleveren.

Een Caribisch broodje
Het brood in de winkels vinden we niet zo lekker. Het is meestal alleen wit, een beetje klef en veels te zoet. Dus ik ga zelf bakken. Een naturel en eentje met kokos, lekker Caribisch en voor herhaling vatbaar. Het smaakt heerlijk.

EekhoornvisjeFish of the Day: Eekhoornvisje
Het snorkelen in de baai is prachtig. Tot aan de kant is het 5 meter diep. Onder ons ligt veel (schildpadden)gras. En het zand is wit. Aan de kant zijn er ook rotsen en koraal en daar vind je de visjes. O.a. Bar Jacks (jagers met een blauwe streep), Yellowtail snappers, Yellow head wrasse en natuurlijk, hoe kan het ook anders, maar het wordt bijna gewoon een schildpad! Daarnaast zie ik ook hele scholen eekhoorsnvisjes, of in het Engels the longspine squirrelfish, ook wel soldier fish genoemd. Ze zijn normaal een beetje schuw en verschuilen zich achter een rots aals je aan komt snorkelen. Maar hier zijn ze niet bang en zie ik een hele scholen. Deze ieniemienie visjes worden hoogstens 35 cm, maar ze zijn eetbaar en ik kom op internet zelfs een chinees recept tegen!

Ankeren in Road Town, de hoofdstad van Tortola

Bij het kruisje lagen wij voor anker

Bij het kruisje lagen wij voor anker

De volgende bestemming is Road Town, de hoofdstad van Tortola. Helaas hebben we de wind pal tegen en moeten we alles motoren. Om ons heen varen de Tonnere en Highland Fling weer een regatta.

We hadden gelezen dat je bij Road Town kan ankeren in de kleine baai voor Treasure Island Marina en naast de charterverhuur Sunsail & Footloos marina. Als we de baai binnenkomen is het klein en een beetje unheimisch door een paar gezonken boten en long stayers op de ankerplek. We kiezen een hoekje uit en laten ons anker vallen. De Fransman achter ons geeft aan dat de ankergrond slecht en vuil is en dat al meerdere boten zijn losgeslagen. Wij vertrouwen op ons Rocna anker en liggen al snel als een huis!

De ankerplek is ontzettend rustig. Het water is in de baai helemaal vlak. Je merkt niets van de wind of golven.

Ankeren bij Soper’s Hole op Tortola

Morre is less!

More is less!

De zon schijnt weer! Yeah. We varen voor het lapje weg met een mooie 20 tot 25 knopen wind richting Sopers Hole, het zuidelijkste puntje van Tortola, het duiveneiland. Het schijnt dat er meer duiven dan inwoners zijn!

De haven is mooi beschut, maar diep en ligt vol met mooring ballen…. Wij willen echter ankeren en kunnen met moeite een plekje vinden. Uiteindelijk besluiten we terug te varen nar het begin van de baai en aan stuurboord kant te ankeren achter een ondiep stukje op 15 meter diepte. De eerste keer komen we te dicht bij onze achterburen, dus we halen het anker weer op en herhalen het ankerritueel nog een keer. Daarna liggen we goed. Het waait nog steeds hard en we staan niet te springen om naar de kant te vare met de dinghy. Dat wordt zeker een nat pak!

Dus we wachten even tot het einde van de middag als de wind iets zakt en wij varen dicht onder de kust langs naar de marina. Er is op de kant niet veel te doen. Alleen een Pusser’s bar en een kleine supermarkt, waar we meteen maar wat boodschappen doen. Voor een bruin brood betalen we 9 dollar! Oops, dat hadden we even niet gezien bij het afrekenen.

Om onze boot heen ankeren weer allerlei megajachten en de Inukshuk is toch wel onze favoriet. More is less!

Poetsen en film kijken

We willen weer zon!

We willen weer zon!

De regen houdt vervolgens twee dagen aan. We douchen nog meer in de regen, poetsen de boot & de dinghy in de regen geheel zout vrij en we vangen nog eens 20 liter zoet water op.

Het is grijs en nat buiten. We mogen natuurlijk niet klagen met twee dagen slecht weer, maar we verlangen terug naar het mooie weer. Het is gewoon zoveel leuker als de zon schijnt! We zijn nu gebonden aan de boot en zitten zelfs vanwege een natte kuip binnen! De gordijnen gaan voor het eerst deze reis open (we hebben nog niet eerder zo lang binnen gezeten) en we kijken film!!! Gelukkig hebben we een harde schijf vol met films en vermaken we ons prima!

De megajachten zijn vervangen door charter gepeupel en die gaan dan ook boven op je liggen terwijl de hele baai vrij is!

Een zoute en zoete douche op 1 dag

Onze ankerplaats bij Little Jost van Dyke

Onze ankerplaats bij Little Jost van Dyke

We zijn vroeg wakker. De boot maakt een rollende beweging door de swell. En dat slaapt niet echt lekker. Rond 8 uur lopen we de baai van Great Harbour uit. We kunnen lekker scherp aan de wind zeilen en steken zo hoog mogelijk. Cane Garden is niet haalbaar en we gooien het roer om richting Little Jost van Dyke en de kleine verlaten eilandjes Sandy Spit en Green Cay. We zijn in goed gezelschap en worden omgeven door megajachten.

Doyle waarschuwde ons al: "it doesn't get any better than this!"

Doyle waarschuwde ons al: “it doesn’t get any better than this!”

Ongewilde zoute douche in de branding van Sandy Cay
We pakken de dinghy en varen naar het verlaten eilandje Sandy Cay. In de gids van Doyle staat “Een onbewoond eiland met spierwit strand, palmbomen en helder blauw water. It doesn’t get any better than this”! De landing met de dinghy gaat goed, ondanks de brekers en het plateau links en rechts voor het eilandje. In 5 minuten lopen we het hele eiland rond. Daarna doen we een poging weer weg te varen met de dinghy…. Deze mislukt. We hebben een soort “Waltzing Mathilda experience” zeg maar (vertrekker uit 2012). We zijn niet snel genoeg en een golf pakt de bijboot waar Ben al in zit. De boot loopt vol met zeewater. Er staat 20 cm water in de boot, alles drijft en de zitplank is losgeslagen. Terug naar het strand. Wonden likken en de boot ontdoen van het zeewater. Daarna zijn we klaar voor een tweede poging. We wachten de hoge golf af, daarna rennen we met boot en al te water. We moeten snel zijn voor we weer worden gepakt door de volgende golf. Terwijl ik de boot al zwemmend verder door de branding trek start Ben de motor en varen we snel tussen de golven door bij het eiland vandaan. We did it!

Terug aan boord een zoete douche met Hemels water
We varen nog even naar het strand van Little Jost van Dyke om te snorkelen. Maar het water is erg zanderig en er is niet veel te zien, dus we gaan weer terug naar de boot. Terug aan boord begint het enorm te regenen! Wat een heerlijke timing. We hoeven de douche niet te gebruiken en gaan lekker op het achterdek staan om het zoute water af te spoelen! Daarnaast vangen we en passant ook nog een halve ton op met zoet regenwater. Prima te gebruiken voor de afwas!

The Soggy Dollar Bar, Home of the Painkiller

Of course we drink a painkiller in the Soggy Dollarbar!

Of course we drink a painkiller in the Soggy Dollarbar!

Om de hoek naar het westen ligt White Bay, met op het strand de Soggy Dollar Bar, home of the famous Painkiller cocktail. De Soggy Dollar Bar heeft geen steiger en de meeste mensen komen met een huurboot naar het eiland, plonsen te water en zwemmen naar de kant om een cocktail te drinken die ze vervolgens met natte dollars betalen. That explains de name! Een mooi (marketing) verhaal, dat willen we wel eens van dichtbij bekijken.

Wij varen er met de dinghy heen, een afstandje van niks en als we aankomen bij het rif zijn we blij dat we er niet met de Blabberboot heen gevaren zijn. Voor het strand liggen twee riffen en de ankerplaats daarachter is smal, ondiep en ligt vol met dagjes motorboten, grote huurboten en catamarans. De meeste komen uit een resort en doen even de BVI’s in een dag. Ze varen op 1 dag van bv. Caneel Bay op st. John naar Sopher’s Hole, Marina Cay op Tortola naar White Bay op Jost van Dyke en aan het einde van de dag weer terug naar de thuisbasis! Gekkenhuis.

IMG_2247Met de dinghy varen we gemakkelijk tussen het rif en alle bootjes achter een mooring door en we trekken hem moeiteloos op het strand. We stappen op het prachtige witte zandstrand met aan onze voeten azuurblauw water. Het is druk op het strand. Bommetje vol eigenlijk. Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. De locatie is geweldig, maar de Soggy Dollar bar blijkt een ‘gewone’ bar op het strand naast een paar andere strandtenten. Het is ook te bereiken per auto, boot, dinghy zelfs met fiets of kar als je zou willen. Van een onbewoond eilandje is geen sprake (meer) en onze dollars blijven droog! Voor 7 dollar drink ik de Painkiller op de plek waar het ooit allemaal begonnen is. Helaas wel uit een saaie plastic beker.

Bij de bar zien we ook een leuk en eenvoudig spel, een spijker en een ring…. Je hoeft maar een ding te doen: zorg er voor dat de ring om de haak blijft hangen. Een mooie test voor je de volgende Painkiller besteld!

Ingrediënten Painkiller:

  • Premium dark Rum
  • Cream of Coconut
  • Ananas- en sinaasappelsap
  • Afgetopt met verse nootmuskaat

De juiste hoeveelheden zijn nog steeds zwaar geheim…. 

Uitklaren in St. John is eigenlijk niet nodig

Uitklaren in Cruz Bay

Uitklaren in Cruz Bay

Wat een onrustige nacht… Pfff. De wind was weg, de stroming nam het over en de mooring vond het nodig om ons de hele nacht te laten weten dat ie er nog was door tegen onze boot aan te boinken. En bedankt!…

We varen vroeg met de dinghy naar Cruz Bay om uit te klaren. De vrijwel lege en koele entree lijkt op een vliegveld met alle hokjes, apparatuur om je iris te scannen en een vingerafdruk te nemen. We melden ons bij een hokje waar een zeer verveelde dame half overheen hangt. Ze vraagt wat we komen doen. Uitklaren… Waar gaan jullie heen? BVI’s. Dan hoef je niet uit te klaren en ze wil zich alweer omdraaien en verder gaan met het gesprek met haar collega. Ehhhh…. We willen toch graag uitklaren. Je weet het maar nooit met het weer enzo…. Ok, als we dan zo nodig moeten. Ze pakt een papier en laat het ons verder uitzoeken. Alles ingevuld blijken er een paar dingen niet goed te zijn en te ontbreken… In een hoog tempo verteld ze ons wat er moet veranderen terwijl ze nog steeds zeer verveeld uit haar ogen kijkt…. Het boeit haar duidelijk niet… We vullen de ontbrekende zaken in en veranderen wat fout is (je moet niet denken dat ze zelf de pen oppakt en het aanpast…), dan krijgen we twee stempels en dan laat ze ons maar wat graag weer gaan….

Uitklaren hoeft dus in principe niet als je van de USVI’s naar de BVI’s gaat. Ze kan ons niet precies uitleggen waarom, maar het heeft te maken met een verdrag dat ze onderling hebben gesloten. Je hoeft in principe alleen maar in de volgende haven in te klaren.

Cruz Bay ziet er gezellig uit, het stadje ontwaakt langzaam als we daar wat boodschappen doen, brood halen en koffie drinken. De dinghy moet ook gevoed worden dus we halen en nieuwe jerrycan benzine voor 14 dollar

Inklaren in Great Harbour, Jost van Dyke BVI’s

Inklaren bij Jost van Dyke is easy, super easy!

Inklaren bij Jost van Dyke is easy, super easy!

We verlaten de mooring al zeilend. Onze koers is Soper’s Hole, maar halverwege besluiten we vanwege de wind lekker naar Jost van Dyke te zeilen. Een klein eilandje van acht vierkante kilometer, vernoemd naar een Nederlandse piraat. En laten ze daar nou ook een Customs & Immigration te hebben. Ze zitten bij elkaar in een gebouw. We vullen 2 formulieren in en betalen aan Customs 11 dollar voor het inklaren en aan Immigration 0,25 dollarcent voor het formulier!

Hangmat momentje

Hangmat momentje

Het zand/strand dorpje aan de baai is prachtig. Een heerlijk layed back sfeertje. De weg langs het strand is een zandpad. Links en rechts liggen restaurantjes, cafeetjes, winkeltjes, staan palmen met hangmatten. De eenvoud in de namen valt ons op… zo passeren we Rudy’s Superette, Christine’s Bakery en rechts aan het einde van het zandpad Foxy’s Bar. Famous all over the world, vanwege de extravagante feesten en de entertainende eigenaar. Maar vandaag even niet. De vos ligt kennelijk te slapen in zijn hol, wij hebben hem niet gezien of gehoord.