Gevonden: een sanddollar

Om naar het volgende eilandje te zeilen moeten we weer over de ondiepte van gisteren heen. We pakken de iPad met Navionics er bij. Via de aankomst track varen we dezelfde route weer terug. Toch blijft het retespannend om weer over de ondiepte te varen. Vooral omdat het water zo ontiegelijk helder is. We kunnen de bodem en hersenkoraal net even iets te goed zien. Voeg daaraan toe dat we weten dat niet alle gebieden in deze omgeving goed in kaart zijn gebracht. En dan snap je waarom dit voor ons inspannende momentjes zijn.

Eenmaal over de ondiepte hebben we een prachtige relaxte zeiltocht van wel 10 mijl (!!!) naar het volgende kleine eilandje Sarqui. We varen op de genua en dat is genoeg. Gelukkig maar, want we zijn vergeten de achterflap van de bimini weg te halen. Dus we kunnen het grootzeil niet eens gebruiken, ook al zouden we het willen. Wel zo lekker want nu zitten we tijdens het zeilen lekker in de schaduw van de bimini.

Kerstboompjes onder water

Kerstboompjes onder water
Op de ankerplaats ligt een Venezolaans vissersbootje met 5 man bemanning die allemaal liggen te slapen. Later volgt er nog een Franse zeilboot. Verder is het een verlaten eilandje met een klein roze zout meertje en drijfzand. Om ons heen zwemmen de schildpadden. We duiken zo vanaf de boot de achtertuin in. Daar worden we tijdens de snorkeltocht getrakteerd op een glibberende wolk van kleine (niet prikkende) kwalletjes. Het zijn er zoveel dat we niets kunnen zien! Iets verder op krijgen we het zicht terug, vinden we een sanddollar en zien we vooral allemaal leuke kleine kerstboompjes in verschillende kleuren en parasolletjes… leuk contrast met de parasolletjes op verlaten eilandjes boven water!

Het roze meertje op Sarqui

Terwijl wij de laatste rumpunch opdrinken en een wrap eten for dinner gaan de vissers aan het werk. Ze komen pas de volgende morgen terug! Een werkdag van ongeveer 12 uur!