Na zes weken verlaten we Cienfuegos. De mannen van de immigratie komen klokslag zeven uur aanvaren in hun badkuipje met onze paspoorten en een Zarpe (despacio) met bestemming Cayo Largo. Daarna zijn we vrij om te gaan. Bestemming is het kleine eilandje Cayo Guana Del Este, een dagtocht van 30 mijl. We varen de baai uit terwijl, nog een keer de overvolle pont voorbij komt. Eenmaal buiten gaat het zeil op. We zeilen in een rechte lijn naar Cayo Guana adel Este. In principe zeilen we dan door een verboden gebied, maar dat schijnt geen probleem te zijn, dus we gokken het er op.
BEET!
Vlak voor we het eilandje aanlopen hebben we beet. Het is een barracuda van een halve meter. Goed voor twee dagen eten! Ik heb hem meteen schoongemaakt op het achterdek. Daghap is versgevangen vis. Da’s lang geleden š We droppen het anker op een diepte van 4 meter, naast een Fransman. Verder op liggen nog een paar vissersbootjes, verder ligt er niets.Ā De bodem is zand en turtlegrass. Het water is super helder, uitermate geschikt voor een Ankercheck! Ons Rocna anker ligt mooi ingegraven! Meteen maar even de bodem van de boot van de nodige pokken ontdaan. In de haven van Cienfuegos leverde dat mij een bikini vol kleine beestjes op! Ugghhhhh…. Hier is het water helder, er zijn geen kwallen of andere kleine beestjes! Genieten!
Het eiland is vrij kaal. Er staat alleen een vuurtoren. Bemand door militairen. De vuurtoren heeft de uitstraling van een raket, vandaar ook zijn bijnaam. Het geeft ons een beetjeĀ een kuifje-gevoel. We liggen een beetjeĀ te rollen op de golven.Ā Maar midden in de nacht houdt het op. We zijn gedraaid en liggen met de punt op de golven.
Locatie: we ankeren op de plek uit de digitale gids van Virgentino: 21.39.93 N / 81.02.46 W