Zoektocht naar Amerikaanse moderne kunst, Washington DC

Washington DCVandaag gaan we wat kunst inhalen. Ik heb me vooral verheugd op de moderne en hedendaagse Amerikaanse kunstenaars zoals Hopper, Warhol, Pollock, Lichtenstein. Ik ben ten slotte in Amerika! Met name Hopper heb ik alleen nog maar in de boeken gezien. Tijd voor een meeting IRL (in real life). We pakken voor de verandering de metro bij The Waterfront. Drie haltes verder stappen we uit bij het Smithsonian American Art Museum. De kunst in de eerste ruimtes kan me niet echt boeien. Daarna belanden we in een portrettengalerij en net als ik het wil opgeven kom ik in de zaal van hedendaagse kunst. De grote namen ontbreken, maar ik ben onder de indruk van de tijdelijke expositie met sombere ‘grijs/wit/zwarte en een vleugje rood’ schilderijen van Romaine Brooks. Krachtige schilderijen, intrigrerend. Over vijftig tinten grijs gesproken. Volgens mij heeft ze deze uitgevonden!

Washington DCNational Gallery of Art East building

Dan maar door naar The National Gallery of Art aan de The National Mall. Ze hebben twee gebouwen, West en East. We stappen het West gebouw binnen. Voor de moderne kunst moeten we in het oost-gebouw zijn. Via een ondergrondse verlichte ‘tunnel’ met verende rolband worden we naar het andere gebouw getransporteerd. Daar blijken we alleen de hal te kunnen zien. De rest wordt verbouwd en het museum is tot volgend jaar gesloten… Sjips. “It’s going to be spectaculair next year” zegt de vrouw achter de balie. Dat helpt niet echt… We lopen terug naar het West gebouw. Het is indrukwekkend. Vooral groot, met hallen, koepels, watervallen, fonteinen, zuilen, binnentuinen en een dolhof aan kleine ruimtes die vol hangen met kunst. Het museum is alleen niet zo intuitief. Soms loopt een route dood. Als we op een nieuwe verdieping aankomen weten we niet of we linksom of rechtsom moeten beginnen. Ok, de mens loopt van nature linksom, tegen de klok in. Een draaideur en de ‘route van verleiding’ in een supermarkt is ook vaak linksom. Toch missen we de kleine subtiele aanwijzingen die ons in de juiste richting wijzen. Bij twijfel linksom dus.

Mijn eerste Hopper!

Mijn eerste Hopper!

Het zit niet mee. Maar we hebben nog een ijzer in het vuur: The Hirshorn museum. Een prachtig rond gebouw. Ik moet even zoeken, maar dan, helemaal op het einde van de tentoonstelling, hangt daar tegen een blauwe muur een werkstuk van Hopper. Yeah! Mijn eerste ontmoeting met een werkstuk van Edward Hopper! En nog wel in Amerika. Ook al was de collectie matig, mijn missie is geslaagd.

Tjongejonge wat een musea en zoveel diversiteit ‘ter leering ende vermaeck’. We hebben de schade aardig ingehaald. Nu lekker voeten omhoog. Wijntje. Even bijkomen. Dit was onze laatste dag in Washington DC. Morgen gaan we anker op en zakken de Potomac Rivier af. Retour richting de Chesapeake Baai.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *