The Witches Tit, geen idee waarom het zo heet!

Donderdag – Slecht weer. Harde wind & regen. Terwijl we luisteren naar het SXM Shrimpy’s cruisers netje, horen we buiten iemand roepen. Het was de achterbuurman. We zijn van ons anker geslagen! Wat? Dat kan toch niet met een Rocna anker? Nou blijkbaar wel en we gingen zeer snel op zijn boot af. Gauw de motor aan, anker ophalen en we maakten ons snel uit de voeten. Weer opnieuw ankeren. Onderwijl sloeg er verderop ook een catamaran van zijn anker en die was helaas niet zo snel en zat aan lager wal tegen de kant. gelukkig kwamen er al snel vele dinghy’s van links en rechts aanvaren om ze van lager wal te trekken.

Eenmaal weer dobberend achter ons anker zagen we nog een derde boot krabben. Hij ging met een noodgang op de megajachten in Palapa Marina af. Ben heeft nog alarm geslagen op kanaal 10. Al snel zagen we iemand in een dinghy op afstormen en net op tijd de motor starten.

De rust is weder gekeerd. Wat een hectiek op de vroege morgen. de helft van eht netje gemist. En omdat het slecht weer is besluiten te blijven liggen vandaag.

De Sylfer is inmiddels ook gearriveerd in Sint Maarten en komt even langs. De laatste keer dat we elkaar ‘live’ zagen was in Chuagaramas, Trinidad. Daarnaast spreken we elkaar regelmatig op hetSSB netje, onder leiding van Gerard. Terwijl we gezellig bijbabbelen slaan we weer van ons anker! Niet te geloven…. Gerard & Lies gaan er snel vandoor, terwijl wij het anker voor de tweede keer vandaag ophalen. We besluiten een ander plekje te zoeken. Terwijl we naar voren varen zien we dat de brug ook weer vrij is en we varen naar onze oude stek aan de Franse kant, achter de Witches Tit. De grond was daar perfect en heeft ons bijna twee weken op onze plek gehouden. Wat een oase van rust!