Panama Turtle Cay Marina

Ingang Turtle Cay Marina

Om 6 uur gaat de wekker. De zon komt langzaam op. Het einde van de San Blas eilanden is helaas in zicht. We halen het anker op en varen tussen de vele charterschepen door naar buiten. Eenmaal buiten hijsen we de zeilen. Het waait lekker. Genoeg om te zeilen met een zijwindje van 10 tot 15 knopen. We pakken de route buiten de Escribanosbank om. Turtle Cay Marina ligt om de hoek bij Punta Macolla. Het is ruim 30 mijl zeilen naar Turtle Cay Marina. We hebben twee vislijnen achter de boot hangen, maar vangen helaas alleen tonnen zeewier! Daar gaat ons avondmaal op de Cobb.

Het was de laatste dagen lekker windstil waardoor er nu haast geen branding staat en wij de aanloop naar de Marina goed kunnen zien. Daarnaast hebben we de track van de Duitse zeilboot La Paloma stand bye en we plotten de Sylfer, die als eerste aan komt. De aanloop naar de Marina is smal en vlak voor de haven liggen een paar kleine boeien. We lopen probleemloos binnen. Eenmaal door de haveningang liggen we in een oase van rust, omgeven door heel veel groen. Het lijkt hier weer ‘terug in de bewoonde wereld’, maar eigenlijk liggen we nog steeds in de middle of nowhere. Eenmaal buiten het terrein van de Marina is niets. Vlakbij ligt Nombre de Dios, ooit een grote havenplaats in de tijden van de Spanjaarden, nu gedegradeerd tot een piepklein dorpje met een paar huizen, klein winkeltje en een kerk. En het is ongeveer 2,5 uur rijden naar Panama-City. Rijden ja, er zijn hier weer auto’s! Die hebben we niet meer gezien sinds Cartagena!

Het lipje van de gashendel wordt gelast

Het lipje van de gashendel wordt gelast

We worden opgevangen door de Duitse boten. De lijnen, fenders en spring liggen klaar. Hard werken hoor in een box aanleggen, in een baai hoeven we alleen maar het anker te laten vallen. Dat gaat een stuk sneller! We liggen hier voor 20 dollar per nacht en mogen onbeperkt water tappen. We gooien meteen de watertanks en flessen nokkievol en spoelen het zout van de boot. Ben samen met La Paloma en de Kama onze gashendel repareert, werk ik de (hand)was weg. Andreas van de Kama heeft een lasapparaat bij zich en lukt hem om het lipje weer voor ons aan elkaar te lassen. Alles werkt perfecto, alhoewel de noodoplossing ook zeer solide was!

Aan het einde van de dag zetten we tevreden onze tanden in een sappige hamburger met Franse frietjes, terwijl we uitkijken op de baai waar we vanmiddag door heen gevaren zijn. Mooie (zeil)dag en de eerste voorraden (zoet water) zijn weer aangevuld. VINK!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *