Ponte 25 de Abril, het ontwerp komt van de Golden Gate bridge uit San Fransico

We gaan toch maar naar Lisabon. Er staat te veel swell (deining) om voor anker te gaan in Cascais, een plaatsje aan het begin van de Taag. De marina in Cascais en de nieuwe marina in Oiras zijn geen optie, want ze rekenen daar meer dan 4 euro per meter! Dus we varen de Taag (Tejo) op richting de andere marina’s vlak bij het centrum zijn. In een van deze havens ligt de Harmattan al een paar dagen en de Alcantara bevalt hem prima, een mooie uitvalsbasis om Lisabon stad te bezoeken.De marina ligt net na de brug aan bakboord zijde. We hadden een flinke stroom mee en moesten op tijd over steken. Voor de haven is een voetgangersbrug die meestal open staat, bij ons was deze dicht. Via kanaal 68 hoorde we dat het nog 10 minuten ging duren, dus we hebben maar even aangelegd. In de haven konden we zelf een plek uitzoeken. Het werd meteen de eerste vrije box die we konden vinden, we lagen vooraan de steiger.

Paul van de Harmattan leeft zich uit op de tamboerijn

De Harmattan nam ons mee op sleeptouw naar de stad. Eerst twee haltes in de metro. Uitstappen in Cais do Sodre en daar de straat over en recht naar boven de oude wijk, Bairro Alto, met vele eettentjes en kleine barretjes in. We zijn begonnen met een cocktail. Daarna zijn we gaan eten in een Fado restaurant. Dit was een bizarre ervaring. Tijdens het eten ging het licht uit en moest iedereen stil zijn en naar de fado te luisteren! Je bord met eten kon je niet meer zien… gesprekken happerde… Fado is een serieuze aangelegenheid, zelfs je eten mag koud worden. In de pauze kwamen ze langs met CD’s en vroegen ze of je een handtekening wilde of met hun op de foto wilde… “Nee zei Ben, wil je mijn handtekening?” …

Na het eten hebben we de kleine straatje met kroegjes opgezocht. Deze zijn werkelijk

Mensenmassa, alles speelt zich buiten af

piepklein. Als er twee tafels en stoelen in staan is het veel. Het meeste gebeurd op straat, wat een mensen massa. Een prachtig schouwspel om te zien hoe mooie jonge meisjes, die zijn ingehuurd door deze kleine kroegjes om mannen naar binnen te lokken met een gratis drankje, te werk gaan. Paul en Ben trapten er ook in!

Het was gezellig, werd laat en we gingen met de taxi terug naar de marina.