Lucky shot!
Een-en-twintig… Twee-en-twintig…. Klap. BOEM! Dat klinkt wel heel dichtbij. We liggen in Belhaven. Als we de dinghy willen laten zakken, nadert een rare lucht… Onweer. Binnen no-time komt het dichterbij. De eerste bui gaat achter ons langs. De tweede ook. En dan zijn we aan de beurt. Flits!
Indrukwekkende luchten
De wolken zijn spectaculair. Tegelijkertijd is het doodeng. Net als bij een spannende film … je wilt eigenlijk niet kijken, maar doet het toch.
Van Morehead City naar Belhaven
We zijn de afgelopen dagen in twee etappes van Morehead City naar Belhaven gevaren over de ICW, door de staten North Carolina en Virginia. Regelmatig passeren duwbakken met fosfaat van Potash Corp. Ze varen op & neer via de ICW tussen de fosfaatmijn in Aurora en de opslagplaats in Morehead City. Voor ‘fossiel-ofielen’ onder ons: je kunt op zoek naar fossielen in hun afval bergen en ze hebben zelfs een museum! Bijzonder is de uitleg op hun website over de verschillende aardlagen die wel 15 miljoen jaar terug in tijd gaan en je maar liefst 160 foot onder zeeniveau voeren. En helemaal gaaf is de identificatie sheet voor als je op fossiele jacht gaat! Het wordt tijd voor een dagje slenteren langs het strand. Op zoek naar haaientanden!
Het water is ROOD!!
Het water kleurt steeds roder door het tannine uit o.a. de vele soorten bomen. En we maken een tussenstop bij Sanders Point, SM 160. Tja als je broertje Sander heet, kun je dit natuurlijk niet weerstaan! Er is niets. Om ons heen varen kleine vissesbootjes. Het water is vrij open. Maar we liggen goed, met genoeg water onder de kiel en swing ruimte.
Morning coffee…
De volgende morgen
Kleine grasgroene sprinkhanen, vliegen die gemeen steken en een grote sprinkhaan hebben zich de afgelopen nacht in onze kuip verschanst. Alles begint me te kriebelen. Tijd om te gaan. Terwijl ik het anker op trek zwemt er een blauwe krab zo groot als mijn hand weg van de ketting. We duiken Gale Creek in. Ben stuurt het eerste stuk. Met 34,6 graden is het al vroeg warm. Het kleine beetje wind dat er staat varen we dood. De ventilator hangt aan de buiskap en draait weer overuren. Terwijl ik in het gangbord ontsnap aan de brandende zon en geniet van een kopje koffie trekken de vissersboten voorbij. Ze vissen voornamelijk op garnalen, krab vissen op flounder, mullet, bass
Voor anker…
Tussen Palmlico river en de Pungo River ligt Belhaven, een klein plaatsje met nog geen 1000 inwoners. We varen naar binnen door de twee megalange houten jetty’s die normaal het hoge water moeten tegen houden tijdens stormen. We laten het anker voor het kleine centrum vallen op 3 meter water. Het weer nodigt niet uit om naar de kant te gaan. We gaan morgen wel boodschappen doen!