Isla Fuerte, een tropische verrassing

Colombia

Puerto Limon

We hebben nog internet! Het is ongelofelijk, maar door Ben’s mobiel in de mast te hijsen, pikken we nog net een netwerkje op en kunnen we het krantje en what’s app binnen halen. De wind is er helemaal uit. We liggen nog steeds te schommelen, maar het water wordt wel wat rustiger. Links & rechts om het eiland zien we behoorlijke brekers. In het midden zien we een soort strandje, een aantal smalle boten en iets dat op een plaatsje lijkt. Daar gaan we heen met taxibedrijf ‘Sylfer & Co’ om het eiland te verkennen. De landing gaat ondanks de flinke golven voor het strandje vrij soepel en we komen wonder boven wonder allemaal droog aan de kant!

Colombia

Mooie huizen op het eiland

We blijken geland in Puerto Limon. Aan het strandje ligt meteen een straatje van betonnen platen. De mensen zeggen ons allemaal vrolijk gedag. Sommige zijn nieuwsgierig en willen weten waar we vandaan komen. Op straat komt een man aanzetten op zijn ezel. Er loopt een vrouw voorbij die schijven watermeloen verkoopt uit een bak die ze op haar hoofd draagt. We gaan een paar stappen terug in de tijd! We volgen het pad verder langs de verschillende winkeltjes richting het strand. Het is een bijzonder eilandje. Er staan diverse huizen van steen, beton, maar ook van hout of bamboe en een dak van palm bladeren.

Colombia

Wie kijkt naar wie?

Om alle huizen staat een hek met keurig aangeharkte tuintjes. Waarschijnlijk om de beesten buiten te houden. De kippen, hanen en varkens lopen hier ook los.

Colombia

Bijna klaar!

We passeren een plantage met zonnepanelen. Om de zon optimaal te benutten staan de zonnepanelen van elk 250 watt op met de zon meedraaiende plateaus. In een bijgebouwtje staan ontzettend veel doorzichtige accu’s. Een dame vertelt dat alles in aanbouw is. In juni moet alles klaar zijn en wordt het dorp voortaan 24 uur per dag voorzien van energie!

Colombia

De waterbron

Al snel passeren we een andere basis behoefte: de waterput. Ze hebben er 3 op het eiland.

Colombia

De ezeltjes worden vol geladen met bronwater

Mensen komen hier met hun ezeltjes en jerrycans water halen. We kijken mee over hun schouder en proeven het aangeboden water. Het zoete water smaakt goed. We lopen verder langs het strand, waar vrij grote luxe (privé?) huizen staan, het hek is van gevlochten palmbladeren en aan het strand hebben ze een BBQ met uitzicht op het water. Alles ziet er prachtig, maar ook een beetje verlaten uit. We hebben hier wel een waanzinnig mooi uitzicht op onze ankerplaats.

Un regalo
Het lokale vervoer op het eilandje is een ezel. Op een van de vele zandpaadjes komen we een man tegen met zijn ezeltje. Hij heeft net water gehaald. Links en rechts staan jerrycans, boven op de rug van de ezel rollen twee rijpe papaja’s. Ben loopt het water in de mond en spontaan vraagt hij of ze te koop zijn. De man holt naar zijn ezeltje, pakt de grootste papaja en biedt Ben deze aan. “Un regalo!” Een gift (weer een nieuw Spaans woord geleerd). We kunnen het niet over ons hart verkrijgen en geven hem toch wat geld voor deze overheerlijke gift!

Colombia

De vrij nieuwe bieb!

Via de bananen plantages lopen we weer terug naar het dorpje, langs een vrij nieuwe bibliotheek. Helaas is deze gesloten en kunnen we niet binnen kijken. Onderweg staan ook nog twee reusachtige bomen, onder een van deze bomen staan ook weer vechthanen vastgebonden. De tekst op de boom begrijpen we niet helemaal, maar zouden dit de “wandelende bomen”, een bijzonderheid van het eiland, zijn? Geen idee, maar ze zien er indrukwekkend uit voor zo’n klein eilandje.

Colombia

Mega bomen op een klein eilandje

We lopen nog langs een groep mensen die het einde van de werkdag vieren. Eentje spreekt Engels en de rest van de groep is reuze onder de indruk dat wij hem begrijpen en nog antwoord terug geven ook. Elke keer als hij wat zegt begint de groep te klappen, zo trots zijn ze op deze man. Prachtig om te zien!

ColombiaIsla Fuerte is een bijzonder leuk eilandje met zijn vriendelijke bewoners, diverse wandelpaden en het is niet zo toeristisch als Isla Rosario. Het ligt ook wat verder van de bewoonde wereld. De meeste mensen komen vanaf Tulo met een lancha. Na de heerlijke wandeling keren we terug naar de boot. We hadden deze tropische verrassing niet willen missen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *