Kadootje omdat we vroeg op staan; prachtige zonsopgang!

We hebben een rustige nacht, met op de achtergrond trommelmuziek en worden om 6 uur gewekt door de wekker. Het is nog donker. Vandaag staat een tocht van 60 mijl op het menu. De muziek, die tot 4 uur vannacht klonk, gaat net weer aan en we zien de eerste mensen alweer op het verlichte strand.

Er staat geen wind. We liggen met de kont naar het anker. Om te voorkomen dat we de ketting in de schroef krijgen, moet ik op het ankerlier de ketting en het anker binnen halen. Met een prachtige zonsopgang varen we op de motor weg uit El Rodadero. Als ik een beetje voor mij uit zit te staren over het water, schrik ik op van beweging naast de boot. Het zijn twee dolfijnen die in slow motion met ons mee glijden.

Van blauw naar bruin water…

We zetten koers tot 4 mijl uit de kust, omdat we halverwege de route de rivier Rio Magdalena passeren. De grootste rivier van Colombia, met een lengte van 1500 km en zijn oorsprong ergens in het Andes gebergte. Er komt heel wat zand en rotzooi met de rivier mee naar buiten de zee op, vandaar dat we er ruim omheen gaan.

Aas kwijt
Na drie uur motoren zetten we eindelijk het grootzeil en het voorzeil. We gaan hard en zien zelfs 8,4 op de teller! Als de zeilen staan, zetten we ook de bimini, want we verbranden levend in de zon. We smachten naar een beetje schaduw. De vislijn staat ook uit en we hebben al snel beet. Een tonijn! Yummie, kom maar op. Gauw halen we hem binnen, maar op het einde weet hij los te breken en verdwijnt met onze haak & aas. Sjips. Voor we verder kunnen vissen moeten we de vislijn weer in orde maken. Op Grenada hebben we een nieuwe vislijn gekocht die volgens de verkoper nooit in de war raakt. Ik hoor hem nog zeggen “Je kunt hem zo op de grond gooien en hup hij ontward…” NOT! Ik ben een uur bezig met het ontwarren van de draad. Mooie verkoop praatjes. Daarna bevestigd Ben een nieuwe haak en aas en gaat alles weer te water. Helaas willen ze niet meer bijten. No fish today…

We passeren de Rio Magdalena
Halverwege passeren we de monding van de rivier. We zien alleen het water verkleuren van blauw naar zanderig bruin/geel. Dit duurt wel 5 mijl lang. Verder hebben we gelukkig nergens last van en we zijn ook geen boomstammen tegen gekomen! Om 5 uur lopen we op de punt van Punto Morro Hermoso aan, in de baai ligt de haven Velero. De Sylfer heeft ons via de SSB gewaarschuwd dat de kaart van Navionics hier niet klopt. We moeten er ruimer om heen varen. We kunnen de branding ook zien. We varen tot halverwege en steken dan naar binnen. Er staat nog steeds een behoorlijke wind. We strijken met de kop in de wind, het grootzeil en de Genua. Daarna lopen langzaam naar binnen op de groene ton voor de haven af. Daar worden we door de haven op geroepen met de vraag of we een ligplaats willen. Maar we gaan lekker voor anker liggen om de hoek in de baai. Als de dieptemeter 3 meter laat zien, laten we het anker vallen. Niet zo heel ver bij de kiteschool vandaan. Het was wederom een machtig mooie zeiltocht en we liepen gemiddeld 6 knopen. In de baai pikken we het beste wifi signaal tot nu toe op.