Hot, hot, hot…

Het is warm op de ankerplek. De temperatuur meter geeft overdag 34 graden aan. Er staat een beetje wind, maar onze luiken doen daar niet veel mee, ze staan in ‘de Europese stand’. Naar achteren gericht dus. Naar voren was beter geweest, dan kan het luik de wind opvangen en door de boot blazen. Nu hebben we daar een windscoop voor nodig. Een windscoop kun je vergelijken met een klein windscherm dat we in Nederland gebruiken om op het strand uit de wind te zitten. Hier gebruik je het om wind op te vangen, door het over je luik te zetten!

Bij gebrek aan stof, gebruik ik de stof van twee oude semi-windscopes. Ze werken niet goed en liggen nu maar in de voorpunt niets te doen. Ik ga ze (ver)maken, zodat ze beter de wind op vangen. Ik knip alle stof los, pas de vorm wat aan, spelt de boel weer aan elkaar en probeer daarna alles op mijn nieuwe Sailrighte naaimachine weer aan elkaar te zetten. Maar de Sailritet en ik zijn nog niet echt ’vriendjes’. We zitten nog in de kennismakingsfase zeg maar. De stof is te dun en de machine eet deze op! De draadspanning is fout… Dan loopt alles weer vast. En als het net lekker gaat is de spoel leeg…. Pffff en dat alles bij 34 graden binnen in de boot. Zelfs de ventilator kan hier niet tegen op blazen. Het zweet gutst van mijn lichaam. Dit leek zo makkelijk … Ik ben bang dat we nog een lange weg te gaan hebben  de Sailrite en ik…