We gaan vandaag voor de tweede keer uitklaren, alleen starten we nu een uur later i.v.m. het verschuiven van hoog water. Deze keer gaan er 10 boten weg, dus ze komen weer naar de steiger voor de uitklaringsprocedure. Helaas komt ‘snuf’ de drugshond deze keer wel aan boord, maar hij durft de trap niet af en we moeten alle bovenraampjes wijd open zetten zodat hij kan door de ramen kan snuffelen. Dat doen we met alle plezier. We vinden het helemaal niet erg dat deze haarbal niet naar binnen komt. Ondertussen gaat er wel een ambtenaar naar binnen om een kijkje te nemen. Ben moet nog even het motorluik open maken, zodat hij zeker weet dat daar geen spullen achter verborgen zitten en daarna mogen we gaan.
Achter het loodsbootje aan
We zijn de eerste boot die achter het loodsbootje van de marina aanvaart. Bij de ingang van het kanaal tussen de twee armen snappen we ineene waarom we vanwege de swell niet eerder weg mochten. We krijgen toch een enorme golven, terwijl het windstil is! 3 enorme golven om precies te zijn. Er komt in een keer een muur van water op ons af, terwijl we omhoog getild worden verdwijnt het loodsbootje uit het zicht achter de golven en daarna klappen we weer met de voorpunt op het water. Spectaculair. Gelukkig had ik de camera aan staan, want je kunt dit eigenlijk niet navertellen, dit moet je zien.
De tocht naar Isla Graciosa is ongeveer 350 mijl en het werd in ieder geval 3 nachten doorzeilen. De was heftig vanwege het weer. We hebben erg slecht weer gehad. Eerst anderhalve dag onweer, overal om ons heen! Daarnaast vielen er grote dikke hagelstenen op ons dek! Echt Nederlands weer zeg maar. Later hebben we ook nog een squall gehad. Het werd ineen pik zwart, de wind nam enorm toe en we kregen een flinke bui. We wisten overigens niet dat squalls hier al voor kwamen. Maar een andere zeilboot waarschuwde via een mayday voor een squall en gaf de coördinaten. Wij bleken dat net gehad te hebben!
Er stond tijdens de overtocht een pittige wind en we hebben de gang er in gehouden. We ‘leven’ om beurten in het zeilpak van Ben. Mijn pak lekt en we hebben het vanwege de vele buien echt nodig. Inmiddels hangen er 3 natte t-shirts en broeken binnen te drogen. Alles is vochtig.
Helaas kregen we ook een brandstof probleem. Waarschijnlijk vervuilde diesel. Er zat wat drab onderin het glaasje van de filter. Om er zeker van te zijn dat het een brandstof probleem was heeft Ben de slang in een jerrycan met diesel gehangen en toen liep de motor weer. Filters vervangen, slang door geblazen en daarna liep de motor weer. En dat allemaal op een hobbelige zee! Chapeau voor Ben want dat valt echt niet mee.
Land in zicht!
Vrijdagmorgen, na drie dagen krijgen we land en de bergen van Isla Graciosa en Lanzarote in zicht. Wat een heerlijkheid. De andere Nederlanders lagen allemaal bij de zuidpunt van Isla Graciosa voor anker en dat was ook onze bestemming. Rond de middag laten we het anker vallen terwijl de zon schijnt! De eerste poging tot ankeren zorgde er voor dat we te dicht op de Gaia kwamen te liggen. Wel gezellig, maar toch niet helemaal de bedoeling. Daarna zijn we helemaal aan de buitenkant gaan liggen. Niet echt een ideale plek, maar in de baai was het met 14 schepen gewoon te vol. Wel apart deze ankerplek. Door de kaart hadden we meer een baai zoals bij Sagres, Portugal verwacht. Aan de voet van een berg met veel beschutting. Dit was toch behoorlijk vlak en open.
De Gaia, Dixbay en Nostress lagen er al heerlijk 1,5 dagen achter het anker. Ik had de borrelvlag gehesen, omdat ik wist dat bij hun allemaal het bier op was. “Biertje?” Dit lieten ze zich geen twee keer zeggen! De dinghy’s gingen te water en al gauw zat de kuip van Blabber vol!