Uit de Blabberkombuis: Salzburger Nockerl in Panama

Gerlinde & Gunther van de MuozaEven een stapje terug in de tijd, naar de baai in Puerto Lindo. Nee, we hebben nog geen heimwee, maar we zijn helemaal vergeten te vertellen over onze bijzondere ontmoeting met Gerlinde & Gunther van zeilboot Muoza. Zij lagen iets verder in de baai van Puerto Lindo en komen uit Oostenrijk. Bij het zien van de Oostenrijkste vlag schoot Ben in de jeugdherinneringen: Skivakanties in Oostenrijk en Salzburger Nockerln eten. Samen hebben we het voor het eerst gegeten in Hotel New York in Budapest. Terwijl wij daar wat dronken, was er in de zaal naast ons een bruiloft aan de gang. De eene grote schaal na de andere kwam voorbij. Bovenop lagen witte bergen met goudbruine toppen: Salzburger Nockerln. Ben wenkte de ober om te vragen of dat klopte. De ober bevestigde en kwam ons later twee schoteltjes brengen. Ze hadden genoeg. Smullen!

Salzburger Nockerln is een typisch Oostenrijks nagerecht. Een soort luchtige soufflé van opgeklopt eiwit met poedersuiker uit de oven. Ooit bezongen in een typische schlager als ‘zo zacht als een kus’. De souffle staat voor de bergen die Salzburg omgeven, de poedersuiker is het sneeuw op de bergen. En Gerlinde gaat het op de afgesproken avond voor ons maken. Een grotere tegenstelling van onze locatie, tropisch Panama, en het land van herkomst van de soufflé, de met sneeuw beklede bergen van Oostenrijk, kunnen we niet krijgen. Bizar.

Oostenrijkse cuisine

Oostenrijkse cuisine

Op de afgesproken tijd komen Gerlinde en Gunther aanvaren met een mandje vol ingrediënten. Dat beloofd wat! De kombuis veranderd in een Oostenrijkse cuisine. Gerlinde klopt wat af en laat zien “dat de schuim klaar is als je deze op zijn kop kunt houden, zonder dat het er uit valt”. Het ziet er indrukwekkend uit. Pas als de schuim goed is worden de andere ingrediënten er een voor een doorgespateld. Daarna gaat alles in de wonderpan. Dit is een handig soort pan, waarin je kunt bakken zonder oven! Dat scheelt een hoop gas. Helaas hebben we de pan zelf niet. Maar Gerlinde & Gunther hebben hem meegenomen voor dit experimentje. Ze hebben zelf nog niet eerder Salzburger Nockerl in deze pan gemaakt. Gerlinde bekleed de wonderpan met bakpapier. Onderin ligt een soort compote van appeltjes, maar dat kan ook van preiselberen of ander rood fruit. Daarna zet ze de pan iop het gasfornuis. Normaal duurt het ongeveer 10 minuten voor het klaar is. Nu heeft het iets langer nodig om bruin te worden.

Eenmaal uit de pan moeten we gelijk aanvallen, anders storten de ‘Oostenrijkse bergen’ in! Het is zo’n mooi gezicht, helaas te donker voor een foto, maar we zitten allemaal buiten rond ons kleine kuiptafeltje, de pan met Salzburger Nockerln staat in het midden op tafel, iedereen heeft een vork en we prikken het desert zo uit de pan. Jordy van de Ritme komt good getimed wat terug brengen en prikt een vorkje mee. Bijzonder. Lig je he-le-maal in Panama, ga je met het eten van Salzburger Nockerln even helemaal terug naar de besneeuwde oostenrijkste Alpen. De pan is binnen no-time leeg, sterker nog er blijft geen kruimeltje over. Finger-licking good!

Ingrediënten:

  • 6 eiwitten
  • Snufje zout
  • 3 eetlepels suiker
  • 1 zakje vanillesuiker
  • 3 eierdooiers
  • 20 gr bloem, 2 tl maizena
  • Geraspte schil van een halve citroen
  • 4 el melk
  • 20 gram boter
  • 2 el poedersuiker

Bereiding

  • Ei opkloppen met zout, suiker, vanille suiker
  • Oven voorverwarmen op 225 graden
  • Roer de eidooiers los en vermeng ze luchtig met de eiwitten
  • Schep de gezeefde bloem, maizena en geraspte citroenschil erdoor
  • Breng de melk aan de kook met boter.
  • Leg onderin de schaal cranberries, blueberries en/of appel compote, schep het eiwitmengsel door de melk en voeg het toe aan de ovenschaal
  • Ongeveer in 10 min lichtbruin bakken
  • Bestrooien met poedersuiker

Buen provecha ehhhh guten appetit!

 

2 reacties op “Uit de Blabberkombuis: Salzburger Nockerl in Panama

  1. Wat een leuke inkijkjes in je bootleven schrijf je toch! Van baking soda, kneeddeeg tot Oostenrijkse toetjes. Ik leer er ook nog wat van. Adios vanaf onze boot in Colombia (ps Jacques moest lachen om je naaiverhaal van de dinghycover)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *